Initiatiefwet in strijd met economische principes en moraal
31 Oct 2019, 12:30
foto


De regering wil met alle geweld de initiatiefwet Wijziging Staatsschuld doordrukken. Waarom? Omdat machtsbehoud belangrijker wordt geacht dan het welzijn van de burgers. Het gaat om het gunstig stemmen van de burgers op weg naar de verkiezing 2020. Daarvoor is er heel veel geld nodig. De regering wil een blanco cheque van het parlement om naar believen te lenen en gaat voorbij aan de rampzalige gevolgen van onverantwoord lenen.

De geldhoeveelheid zal groeien, de consumptieve bestedingen zullen toenemen en dat zal leiden tot opwaartse druk van de wisselkoers. Op termijn zullen wij meer Surinaamse valuta moeten neertellen voor alle importgoederen en de koopkracht zal worden aangetast. Het volk zal dus verarmen. Na de verkiezing zal duidelijk worden welke ravage de regering heeft aangericht.

Volksbelangen worden verkwanseld

Het is toch hemeltergend dat oppositionele politieke partijen, functionele groeperingen als VSB, ASFA, AKMOS, AAV, mensenrechtenorganisaties, Ravaksur en andere vakorganisaties fel gekant zijn tegen de initiatiefwet en dat de regering daaraan voorbijgaat.

In een parlementaire democratie behoort het volksvertegenwoordigend orgaan (DNA) de regering een halt toe te roepen als de belangen van het volk verkwanseld worden. Alle initiatiefwetten moeten getoetst worden aan het belang van de natie. Indien DNA een verlengstuk wordt van de regering is één der pijlers van de democratie aan het wankelen gebracht en dat doet afbreuk aan het principe van rechtsstaat. Dan zijn wij inderdaad overgeleverd aan de grillen van de regering.

De coalitie ontleent haar gelijk niet automatisch aan een numerieke meerderheid. Evenmin kan de oppositie in ongelijk worden gesteld vanwege diens numerieke minderheid. De initiatiefwet is in strijd met de economische principes en de moraal. Wij weten dat het leengedrag verpaupering en armoede zal brengen en het nageslacht zal opzadelen met een torenhoge schuldenlast, zonder dat er een productiefaciliteit is gecreëerd. De minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, ontspringt de dans en straffeloosheid wordt gepropageerd. Parlementariërs van de coalitie die als jaknikkers fungeren en voor de initiatiefwet stemmen zijn er medeschuldig aan dat het Surinaamse volk op termijn in armoede wordt gestort. Zij mogen er niet mee wegkomen. Voor eeuwig moeten die opgetekend worden in de annalen van de politiek als mede-veroorzakers van de gecreëerde ellende.

Ivan Fernald
Advertenties