De Bank meldt het volgende in een persbericht:

"De Centrale Bank van Suriname (de Bank) is conform haar huidig strategisch plan het monetair beleidsraamwerk in rap tempo aan het moderniseren, teneinde beter invulling te geven aan haar mandaat van monetaire stabiliteit, tot uitdrukkend komend in een stabiele wisselkoers en een lage inflatie. Hiermee wordt de sociaaleconomische ontwikkeling van het land bevorderd. 

Historisch gezien heeft de Centrale Bank van Suriname (de Bank) zich bij het voeren van monetair beleid gericht op het rechtstreeks beïnvloeden van de kredietverlening van de algemene banken, in eerste instantie via kredietplafonnering en vanaf 2001 via de kasreserveregeling. Het monetaire beleid voltrok zich tot mei 2016 binnen een de facto vast wisselkoersregiem met de nominale US-dollar wisselkoers als nominaal anker om inflatie te beheersen. Samen met de in 2016 doorgevoerde transitie naar een flexibel wisselkoerssysteem, heeft de Bank een proces ingezet om over te stappen naar een marktconform beleidsraamwerk en een marktconforme beleidsuitvoering.  

In tegenstelling tot landen met een efficiënt functionerende geldmarkt, waar het beleid zich meestal ten doel stelt de korte-termijn rente te beïnvloeden, richt het beleid van de Bank zich voorlopig op beïnvloeding van de hoeveelheid liquiditeit binnen het bankwezen. Dit doet zij door regulering van de basisgeldhoeveelheid, zijnde het bedrag aan bankbiljetten in omloop en de bancaire tegoeden bij de Bank. Vanaf juni 2019 zet de Bank meer marktconforme instrumenten in, zoals termijndeposito’s, goudcertificaten en Centrale Bank Certificates of Deposit, om de basisgeldhoeveelheid in de gewenste richting te sturen. 

De Bank heeft het monetaire instrumentarium verder uitgebreid met permanente deposito- en leenfaciliteiten, die het liquiditeitsbeheer van de Bank zal verbeteren en de interbancaire geldmarkttransacties zal bevorderen. Zij biedt namelijk met ingang van heden de volgende permanente faciliteiten aan ten behoeve van de algemene banken. 

1. Intra-dag liquiditeitsfaciliteit 

De intra-dag liquiditeitsfaciliteit (ILF) is een 1-daagse rentevrije kredietfaciliteit. De Bank beoogt door middel van deze faciliteit stagnatie in het betalingsverkeer te voorkomen. Binnen deze faciliteit wordt kortstondig krediet verstrekt aan de algemene banken, die vervolgens binnen een werkdag afgelost dient te worden.   

De beleningsfaciliteit (BF) stelt algemene banken in de gelegenheid om incidenteel kort krediet tot maximaal 5 dagen tegen onderpand bij de Bank op te nemen. Deze faciliteit is bedoeld om ondersteuning te bieden bij tijdelijke liquiditeitsbehoefte van algemene banken. De toegang tot de BF wordt verkregen door een automatische ‘roll-over’ vanuit de ILF indien de opgenomen krediet in die faciliteit niet tijdig is afgelost, of via het indienen van een aanvraag. 

In overeenstemming met artikel 9 van de Bankwet (1956) is nu de mogelijkheid gecreëerd voor een Emergency Liquidity Assistance (ELA) programma. Dit valt binnen de zogeheten “Lenderof-last-resort functie” van centrale banken. De Bank kan binnen deze faciliteit tegen onderpand liquiditeitsbijstand verlenen aan algemene banken om tijdelijke liquiditeitstekorten te dekken. De ELA wordt op een discretionaire basis aangeboden in zeer specifieke omstandigheden en tegen een door de Bank vastgesteld rentepercentage.  

De kortlopende depositofaciliteit (DF) stelt de algemene banken in staat hun overtollige liquiditeiten kortlopend rentedragend uit te zetten. Verder dient deze faciliteit als monetair neutrale financiering voor kortlopend krediet (ILA, BF en ELA) van de Bank aan de algemene banken.