DOE ziet in regeringsverklaring geen projectie voor de toekomst

De Democratie in Ontwikkeling en Eenheid (DOE) vindt in de regeringsverklaring van president Desi Bouterse geen projectie op de toekomstige ontwikkeling van het land. “Het is ons inziens een opsomming van de nodige financiën voor enkele te ondernemen maatregelen en projecten”, zei DOE-voorzitter en parlementariër Carl Breeveld. Hij gaf zijn visie donderdag tijdens de algemene politieke beschouwing op de regeringsverklaring. Volgens hem is het geen integraal geheel. “Dat kan ook niet omdat het deel behoort uit te maken van het Meerjaren Ontwikkelingsplan 2006-2011”, zegt Breeveld.

De parlementariër wil vanuit de in het document aangehaalde punten van de regering weten in hoeverre is nagedacht over de invoering van een cultuurbeleid of cultuurpolitiek gericht op de ontwikkeling van de natie en niet van afzonderlijke cultuurgroepen. De resultaten zullen niet op korte termijn zichtbaar zijn, maar er zal een basis moeten worden gevestigd voor het inrichten van een beleid gericht op het creëren van nationale eenheid, waarin respect en vertrouwen voor elkaar hoog in het vaandel worden gevoerd. De regeringsverklaring praat over politieke vrijheden, als een der aspecten van het ontwikkelingsbeleid. Zijn er al indicaties waar te nemen of zijn er reeds kaders gecreëerd tot begeleiding en versterking van deze vrijheden”, vroeg Breeveld aan de regering.

DOE mist in de regeringsverklaring juist die sectoren die dringend een beter buitenlands beleid behoeven. Het gaat om het toerisme waarin het visumbeleid, handelsbelemmeringen met Europa en Amerika, het wegwerken van transport en belemmeringen voor personen en handel. “Juist hier moet het buitenlands beleid worden aangepast! Hier wordt niets van gezegd. Het lijkt meer op een verborgen roep om meer ontwikkelingshulp”, zei Breeveld. Hij plaatste ook vragen bij de ontwikkelingsdiplomatie van de regering. Deze diplomatie verdient een andere aanpak dan de traditionele van diplomaten. Zij moeten een speciaal daarop gerichte training ondergaan. Ook wilde Breeveld weten wat de functie is van de ambassade in Zuid-Afrika. Hij vindt dat gezien de financiële beperkingen het aantal ambassadeposten en personeel ingekort moet worden.

Breeveld zei vooraf de coalitieregering haar belofte niet is nagekomen om het aantal ministeries te verminderen. De toewijzing van de taken van de 17 ministeries is vaag gebleven. “Die onduidelijkheid leidt tot competentiekwesties met als gevolg minder effectieve uitoefening van de overheidstaak in het grijze gebied”, zegt Breeveld. Hij constateert een verder verslechterd overheidsapparaat zonder duidelijke benoeming en betaal voorwaarden. Fiso noemt hij een compleet mislukt programma. De situatie is ernstig verslechterd nu de regering op grond van wat genoemd worden “gewijzigde beleidsinzichten” topkader ontheft, maar op de betaalrol laat en vervangt door politiek kader, waarvan de benoembaarheid niet is getoetst. Deze praktijk is vooral in 1980 ingezet en is recent aangewassen tot een tsunami met alle negatieve gevolgen. “Een falend en kostbaar overheidsapparaat en een falend personeelsbeleid van de overheid”, aldus Breeveld.