Als wij de
huidige Surinaamse sociaal en economische situatie/- recessie nader bekijken,
dan is het te concluderen dat de kiezers zich vaker beet laten nemen door o.a.
vele leuzen, beloftes en presentjes, die haast geen realiteit zijn geworden en
nog minder zijn uitgevoerd. Enkele leuzen ter herinnering: No spang, NPK e tang en APB, Arron Premier Baka.
( NPK 2) Lit a faja (NPS), Wees gerust,
alles komt terecht (NPS, Jopie Pengel). Voorts : No
pran was’ was’ godo ondro mi swiet swiet sapatia bong (Eddy Bruma/PNR);
wat betekent Plant geen bijennest onder mijn zoete sapotille boom. Als je nooit
hebt gedaan, doe het dan een keertje en stem op de HPP (Panalall Parmessar). In
1987 na de staatsgreep waren de leuzen: Dát is dát ding en stem frontaal, wij
allemaal. Populaire leuzen tijdens de revolutie waren: Mek deng kong, we waktie ding ( Laat ze komen, we wachten op
hun) en tidé, tamara we stré go moro fara!
Door al de
wervelende leuzen hebben vele kiezers zich laten pakken en misleiden, waardoor
velen bekaaid er vanaf zijn gekomen. De toenmalige, alsook de huidige politieke
leiders hebben weinig kundig leiderschap getoond. Toen en nog steeds worden
leiders en politici gekozen op grond van de gouden bergen, die zij het volk
beloofden/beloven. Er werd en wordt niet en nauwelijks gekeken naar het
karakter, daadkracht
en naar de staat van dienst, opleiding, capaciteit enz. Aan de vruchten herkent
men de boom is hier goed van te pas!
Het is een
voldongen feit, dat zonder een goede – en integere leiderschap er geen goede
toekomst zal zijn voor ons gezegend land! Het moet een eyeopener zijn dat wij
als oprechte Surinamers ons niet moeten blindstaren aan de vele gedane loze
beloftes door welke politieke organisatie dan ook. Voor ons allen moet het een
les zijn, dat we in de toekomst heel zorgvuldig moeten zijn bij het kiezen van
onze leiders en volksvertegenwoordigers. Het is tevens geboden dat men wel
enigszins moet kijken naar het partijprogramma en naar de realiseerbaarheid
daarvan.
Wij als
oprechte Surinamers moeten ervoor zorgen dat ons land wederom geordend dient te
worden en dat eerst begonnen moet worden in de partijen en met de politieke
leiders.
De kiezer
moet nuchter en bewust denken om te kiezen voor leiders die in staat zijn het
land tot ontwikkeling en tot grotere hoogte te brengen. Aan populistische
projecten en beloftes heeft het volk geen boodschap aan. Het volk wil weten hoe
er een eind zal worden gebracht aan de huidige sociaal -financiële en
economische crisis, aan de armoede, aan de toegenomen criminaliteit en aan de
heersende recessie!
Roy Harpal