Column: Politieke Borrelpraat 563
09 Jun 2019, 22:38
foto


“Heren, ik zie dat gedoe met de kasreserve als een zeer geslaagde truc om de aandacht van vooral de middenklasse af te leiden van het werkelijke grootste probleem in dit land.”
“En wat is dat volgens u, meester?”
“Het probleem is dat de oppositionele krachten elf maanden vóór de verkiezingen nog niet eensgezind openlijk achter één sterke en integere presidentskandidaat staan.”
“Klopt. En al die oppositiepartijen verdoen hun tijd met dat eentonig schelden en vloeken op de Nyang Dringi Regeringspartij….”
“Overigens terechte kritiek, want de breakfastclub te Riverside Leonsberg, alwaar de werkelijke beslissingen worden genomen, schijnt alleen maar te kunnen reshuffelen en te lenen om vooral de minder geschoolde sociaal zwakke klasse, minder beleefd genoemd: het stemvee of de ‘hoi polloi’, zoet te houden.”
“Oké, ten dele wel waar wat je zegt, maar hebben al die oppositionele partijen de power om met één sterke tegenkandidaat als president minstens 28 zetels in het parlement of de meerderheid in de Verenigde Volksvergadering te halen?”
“Ik denk het niet, eerlijk gezegd. De VHP gaat alleen de verkiezingen in. Duidelijk is dat Chan hamar barkha bhaan vanuit Oranje de presidentskandidaat wordt. Maar zal de Oranjepartij die tweederde in DNA of de meerderheid in de Verenigde Volksvergadering halen?”
“ABOP en NPS sluiten een soort blakamanverbond, goeie zaak overigens, want als anderen historisch-cultureel-etnisch mogen bundelen, waarom zij niet?”
“Ja, maar hoeveel zetels zal dit blackmenverbond opleveren? En wie is hun sterke presidentskandidaat? Lonneman? Of die andere die niet zo ferm overkomt?” 
“Dan is PL bezig alle ‘losers’ bij elkaar te harken. Mijn hemel, ga je daarmee veel zetels halen? En wie is hun sterke presidentiële tegenkandidaat? Die mummie uit de vorige eeuw? Of die landrover?”
“Dan heb je een paar kleine partijen die eens of onlangs zetels hebben gehaald, maar zullen ze in hun apartigheid meer dan een paar zetels halen?”
“Grote vraag. En wattebout die reeks van jonge partijtjes, geleid door een paar goeie activistendames en gestudeerde mannen uit de middenklasse, veelbelovend allemaal, maar zie je die over elf maanden gemiddeld meer dan een halve zetel halen, ondanks de duizenden likes en hun followers op Face Book?” 
“Ik blijf het zeggen, vooral nu die pre-electorale combinaties niet meer mogelijk zijn: de enige manier om de machtige regeringspartij goed tegengas te geven, is niet door je tijd te verdoen met allerlei angstdromen bij de valutabezitters aan te wakkeren of maar te blijven schelden op de regering.”
“Klopt. De tegenstanders blijven tegenstanders; de aanhangers blijven aanhangers en de zwevende kiezers blijven zweven.” 
“Inderdaad, dus als die oppositionele krachten het echt menen met dit land en de regeringspartij bij de komende verkiezingen serieus willen verslaan, moeten ze nu de gelederen sluiten en in elk kiesdistrict stevige stembusafspraken gaan maken, in plaats van elkaar maar te concurreren.” 
“Dus u bedoelt: stel in Coronie staat de NPS van de oppositiepartijen het sterkst, dan zetten de VHP en andere oppositiepartijen daar geen kandidaten en zegt al z’n keizers om op de kandidaat van de NPS te stemmen.”
“Of in Nickerie zet de NPS geen kandidaat en hun kandidaat wordt op de VHP-lijst opgenomen.” 
“Maar dan gaat dat gevecht losbreken zoals bij Nieuw Front: wie wordt lijstrekker wie komen op nummer 2 en 3 en 4, de zogenaamde ‘verkiesbare plaatsen.”
“Als ik me niet vergis, is dat bij de huidige afgekondigde wijziging van de kieswet ook veranderd. Niet de plaats op de lijst bepaalt of je binnenschuift, maar het aantal stemmen op je naam.”
“Meester, ik denk niet dat dit zal lukken, ik zie geen van deze partijbonzen onder de noemer van een andere partij op een lijst gaan staan. Onmogelijk. Allemaal leven in hun eigen politiek-etnisch of ander hokje.”
“Ben ik helemaal met je eens, maar het is de enige manier om de NDP zwaar te beconcurreren. Lees maar het steengoede artikel van Samuel op Sterrennieuws, getiteld ‘Laten we het samen doen.’ Maar de NDP weet dat de oppositiepartijen nog lang niet zo ver zijn, dus…” 
“Dus wat meester?”
“Dus we moeten er rekening mee houden dat bij de komende verkiezingen met al deze losse partijen de NDP weer als de grootste partij uit de bus zal komen en zal bepalen met wie zij een meerderheid zal vormen.”
“Nou, maar als alle oppositiepartijen zich na de verkiezingen bundelen en de meerderheid vormen, zonder de NDP, wat dan?”
“Dan krijg je na de verkiezingen weer dat bekende halen en trekken: wie wordt Pres, wie wordt VeePee, wie voorzitter DNA en wie de ministeries krijgt waar je lekker kan knoeien en stelen, zoals ROGB, NH, OWen V en waarschijnlijk krijg je weer een slaptedent.”
“Wat is een slaptedent, meester?”
“Dat is een president, die eerst de belangen van zijn coalitiepartners moet bevredigen, alvorens hij naar de landsbelangen kijkt.” 
“En terwijl deze ‘sjweefteki-besprekingen tussen al die kleine en grote oppositiepartijen aan de gang zijn, blijft de NDP-regering als demissionair aan de macht met Bouta als president. En die zal beslist ‘verdeel-en-heers’ op die coalitiebesprekingen toepassen. Die treedt pas af als er een nieuwe president is geïnstalleerd.” 
“Dus dan zitten we weer in diezelfde rommel als bij de vorming van regeringen in het verleden.”
“Hoogstwaarschijnlijk wel: er is nog voor meer dan 200 miljard US$ aan grondstoffen uit ons land te verkwanselen aan buitenlandse grootmachten. Welke politici willen daar niet van mee snoepen, als is het maar voor één procent daarvan?”
“Helemaal  waar. Al zouden ze daarvoor met de NDP zogenaamd in landsbelang moeten samenwerken. No problem, toch? Pecunia non olet.”
“Dan wat is de oplossing hiervoor?”
“Ik zei jullie al: vooral in de stad massaal op een of twee kleine partijen gaan stemmen, volgens het principe: Stemmen op een kleine partij maakt je stem groot. Stemmen op een grote partij maakt je stem klein.” 
“Zoals al die honderdduizenden bewoners van dat kleine Hong Kong die voor de tweede keer één vuist durven te maken tegen het grote en machtige Rood China en massaal protesteren tegen bepaalde voorgenomen maatregelen van de Chinese machthebbers.”
“Een wijze les voor onze ‘soso-klaagcultuur’, ‘no-spangmentaliteit’ en ‘neksnofout-filosofie’. Proost!”
 
Rappa