'Wiren' vertelt over obstakels voor doven en slechthorenden

De film Wiren, die vertelt over de dove Wiren Jagessar die opkomt voor de rechten van de mens met een beperking, gaat 10 december in première. De Surinaamse filmproductie is geïnspireerd door de jeugdige Wiren Meghoe die graag verder wil studeren in ICT. Maar voor doven en slechthorenden zijn er geen hogere opleidingen in Suriname. De film is een initiatief van de Stichting Surinaamse Doven Belangen (Sudobe).

Crew en acteurs hebben vrijdag op een persconferentie bij Mens Sana Fysiotherapie, hun ervaringen gedeeld bij het maken van de film. Het is een lange weg geweest, vol uitdagingen, tranen, grappen, blijdschap, vatten regisseur Ivan Tai-Apin en Sander Coumou, director of photography samen. Een deel van de acteurs is zelf doof of slechthorend. Voor hen én de horenden is een nieuwe wereld opengegaan in de afgelopen periode.

De samenleving, in het bijzonder de doven en slechthorenden, wordt opgeroepen om massaal naar TBL Cinemas te gaan om de film te zien. Henk Kimpoel, voorzitter van Sudobe, Altaafkhan Dhonre die de tiener Wiren speelt én Wiren Meghoe, de ‘echte’ Wiren, benadrukken in gebarentaal nog eens hoe belangrijk het is dat “heel Suriname” de film ziet. Integratie, acceptatie en respect voor doven en slechthorenden is het doel van de film. De ‘cast & crew’ zijn enthousiast. De première zal top zijn, compleet met politiebegeleiding, rode loper en een afterparty.

Het ligt in de bedoeling dat Wiren internationaal vertoond wordt. Om dat gedaan te krijgen is er nog veel nodig geeft Tai-Apin aan. “We zijn er nog niet helemaal, de film is weliswaar af en de première is maandag, maar we willen verder,” geeft hij aan. “Daarom vragen we ook dat men Wiren blijft steunen. Tot nu toe is de hulp van anderen en bedrijven overweldigend geweest. We zijn daar heel dankbaar voor. Maar we zijn er nog niet helemaal, we moeten nog verder met Wiren.”

De ‘echte’ Wiren is ingenomen met het project. Hij is figurant in de film. Er worden drie versies van Wiren vertolkt in de film: een kind (Rafe Leysner), een tiener (Dhonre) en een volwassene (Idi Lemmers). Zijn volwassen versie stapt naar de rechter om zijn gelijk te krijgen. “Ik wil graag verder studeren, ik wil opleidingen doen,” zegt Wiren. “Ik wil me verdiepen in ICT. Maar voor doven kan dat niet. Op de Kennedyschool kom je tot een bepaalde hoogte. Er zijn ook geen wetten zodat we verder studeren. In het buitenland is dat wel het geval. Ik hoop dat na de film het bewustzijn komt dat er mogelijkheden voor ons moeten zijn, zodat we hier verder kunnen gaan.”

René Gompers