Onderwijs en volksgezondheid

Om een (welvarend) land verder te ontwikkelen zijn geschoolde en gezonde mensen nodig. Dit noem ik de belangrijkste peilers om een gezonde economie en welvaart voor land en volk te garanderen. Als er niet genoeg geschoold en gezond kader aanwezig is om de beoogde doelen te ontwikkelen en te realiseren, zullen er stagnaties ontstaan en zelfs tot stilstaand dan wel tot economisch neergang leiden. Dit is zeer funest voor het land en volk. Door de vele stakingen en andere acties m.n. in het onderwijs en de volksgezondheid, zijn in dit geval de leerlingen en de zieken het slachtoffer van.

Daarom is een gezond financieel beleid noodzakelijk om voor het onderwijs en gezondheid voldoende middelen voorhanden te hebben. Daar is de regering verantwoordelijk voor. De dreiging van om de haverklap aankondigen van stakingen en acties door bonden moet tot het minimum worden beperkt. Dit kan bereikt worden als bij aanname van personeel een duidelijke functie en taakomschrijving met daaraan verbonden salariëring bestaat om iedere willekeur uit te sluiten. Van tijd tot tijd wordt dan over de ontwikkelingen voor een betere cao onderhandeld. De sollicitant weet dan waar hij/zij aan toe is. Gelijke monniken, gelijke kappen is hier van toepassing.

Het maken van dit document is een verantwoordelijkheid van het bevoegde ministerie en de vakbonden samen en dient goedgekeurd te zijn door DNA en vastgesteld door de regering. Dit maakt een gezonde bedrijfsvoering mogelijk en minder kans voor onderbrekingen van dienstverlening. Het resultaat is dat zonder stagnatie de studenten hun studie kunnen voortzetten en afmaken en de zieken de juiste medische hulp krijgen, zodat ze weer snel deel kunnen nemen aan het arbeidsproces en het dagelijkse leven. Dit komt de productiviteit ten goede.

In het onderwijs zijn bevoegde en gemotiveerde leraren en docenten nodig om de leerlingen op de juiste wijze les te geven, zodat ze hun studie succesvol kunnen afronden. In de gezondheidszorg zijn goed opgeleide doktoren en verpleegkundigen nodig die de juiste ziekenzorg aan de zieken geven. Een tevreden mens telt voor twee en zal nooit de aan hem/haar toevertrouwde taken verzaken. Een goede beloning stelt ze ook in staat hun gezin de juiste zorg te geven. Dit stimuleert ze temeer om zich in te zetten voor het werk waarvoor ze zijn aangenomen.

De regeringen hebben in het verleden ook fouten gemaakt om duidelijk beleid te maken en uit te voeren wat de genoemde peilers veilig zou moeten stellen. Steeds is gebleken dat verkeerde prioriteiten en corruptie hierin een belangrijke rol hebben gespeeld wat leidde tot tekorten in de staatsfinanciën. Vanaf 2010 is corruptie duidelijk toegenomen met als gevolg steeds tekorten aan financiën met als gevolg de ene put dempen en het ontstaan van grotere putten. Dit genoodzaakt de bonden om op te komen voor haar leden. Meestal door een deplorabele financiële situatie komen de partijen niet tot vergelijk, wat leidt van kwaad tot erger en langere periodes van actievoeren.

De regering dient maatregelen te nemen om de corruptie aan te pakken. Om te beginnen moet zij stoppen met onnodig reshuffelen. Reshuffelen binnen de regering betekent letterlijk: wijzigen, hergroeperen of ontslaan. Dit wordt gedaan als het team niet optimaal fungeert of als de functionarissen ondeskundig zijn. Onze president heeft vanaf 2010 honderden hoge ambtenaren, minister, dc's, directeuren en noem maar op, vermoedelijk wegens ongeschiktheid de wacht aangezegd. Velen van ze hebben ook nog een 2e baan of doorbetaling van salaris uit een vorige arbeidsovereenkomst.

Is dit wel eerlijk tegenover de gewone burger die dag en nacht moeten zwoegen om een stuk brood voor het gezin op de plank te leggen? Hier is sprake van corruptie, omdat deze functionarissen gegarandeerd zijn van een levenslang ongekend hoge financiële tegemoetkoming. Aan het doorbetalen moet wachtgeldregeling en een termijn aan verbonden zijn. In het buitenland is na verstrijken van de overeenkomst vaak een termijn aan gebonden. Suriname heeft hier een bijzondere regeling voor om ongelimiteerd door te gaan met corruptief toe-eigenen van geld van de belastingbetaler.

Ook aanstellen van politieke loyalisten tot nieuwe ambtenaren na de verkiezing is ongehoord. Het IMF heeft in haar rapport laten weten dat Suriname kampt met overtollige ambtenaren en aanbevolen dit in orde te maken. Uit niets blijkt dat de overheid hier werk van maakt.

Het volk heeft altijd het nakijken en de volksvertegenwoordiging is meestal ook onmachtig tegen de willekeur van de regeerders.

Het volk ziet reikhalzend naar oplossingen wat ook deze vorm van corruptie tot het verleden doet behoren.

Sewdat Soekhoe