Komediant Blok en de Nederlandse soap

De eerste berichten over de uitspraken van de Nederlandse minister Blok, kreeg ik te lezen in een groeps-chat van zeer verontwaardigde NDP'ers. Zij hebben wat dat betreft een zeer sterk ontwikkeld vaderlandsliefde en ik heb daar bewondering voor.

Aangezien Nederland voor mij nimmer op mijn verlanglijstje van te bezoeken landen heeft gestaan (niet in de laatste plaats vanwege de bij wet vastgestelde discriminatie tussen autochtonen en allochtonen) en het ook geen land is waarmee nmm Suriname meer dan puur zakelijke banden zou moeten onderhouden, richt ik me ook niet op nieuws dat over of in Nederland verschijnt. Ze zullen hun handen wel vol hebben aan de voedselbank, inburgeringscursussen cq integratievraagstuk en de grootschalige vraag naar drugs. Ergens las ik nog dat Nederland af en toe als narcostaat binnen de EU wordt aangemerkt om de ernst van de drugsproblematiek van Nederland te onderstrepen). Wanneer ik dan allerlei maatregelen zie die zij treffen om de invoer binnen hun eigen land tegen te gaan, dan lijkt me dat meer op dweilen met de kraan open. Nietszeggende acties zolang men de vraagzijde niet aanpakt.

Terug naar de uitspraken van Blok. De samenleving heeft zeer verontwaardigd gereageerd op de uitspraken van Blok. Niet alleen de Surinaamse samenleving maar ook die van Curaçao en Australië. Maar ook in Nederland zelf is er verontwaardigd of misschien quasi verontwaardigd gereageerd door politici. Onze minister van Buitenlandse Zaken ontbood de zaakgelastigde van Nederland om een protestnota te overhandigen. Onder druk van alle reacties kwam er een nietszeggende verontschuldiging. De NDP gaf aan dat het voor de partij niet goed genoeg is. Blok zou meer in het stof moeten bijten. Liefst totdat z'n mond voorgoed gesloten blijft over Suriname en zijn benijdenswaardige harmonieuze multiculturele samenleving.

Anderen die het eeuwig op de regering Bouterse hebben gemunt, zagen kans hun gal te spugen op de regering en te betogen hoe volgens hen Suriname geen 'failed state' is maar wel dreigt te worden. Bepaalde gasten die maar niet verder kunnen kijken dan 8 december 1982 en verblind blijven door haat jegens Bouterse, slepen in hun betogen het hele land er met de haren bij in hun haast de regering van Bouterse een hak te kunnen zetten. Anderen die zogenaamd objectief zijn, gooien het over de boeg van quasi objectiviteit om met geveinsde gezag te kunnen zeggen dat de regering faalt.

De scriptwriters draaien overuren. En de scriptwriters in Nederland draaien ook overuren. Neem nou het voorbeeld van de geldconfiscaties. Geld dat altijd al werd verzonden en nimmer is geconfisqueerd op basis van wat dan ook wordt nu vastgehouden door de douane van Nederland zonder een (steekhoudend) argument. Daarnaast lezen we links en rechts dat Nederland toegang wenst tot gegevens van Surinaamse bankcliënten. Een ongehoorde brutaliteit van de voormalige kolonisator die denkt dat ze nog altijd met een kolonie te maken heeft. En een erg destabiliserende actie aangezien de Surinaamse economie net bezig is zich te herstellen en zoals door de heren van de Surichange Bank betoogd, is er sprake is van een reële groei.

Ik roep de regering en de monetaire autoriteiten op om de Surinaamse staatsburger in bescherming te nemen tegen deze door Nederland geëiste financiële uitlevering van Surinamers en alle zijn ten dienste staande middelen in te zetten tegen deze ongegronde en ongehoorde acties van Nederland.

Voor wat betreft de uitspraken van minister Blok als zou onze multiculturele samenleving ervoor gezorgd hebben dat ons land een 'failed state' is (op de failed state index staan we op een mooie positie 114 overigens), ben ik de mening toegedaan dat wat niet waar is, ook niet waar kan worden ongeacht welke idioot het zegt.

Mr. Drs Sharmila Mansaram