Feiten spreken bij monetaire financiering

Vol verbazing las ik de openbaring van de scheidende bankdirecteur van de Hakrinbank N.V. over ruim SRD 1.1 miljard dat door de regering geleend zou zijn, “een vorm van monetaire financiering” zou zijn en hoe gevaarlijk dit geweest kon zijn, indien zaken anders afgelopen waren. De vragen die bij mij direct rezen zijn “waarom nu deze openbaring, waarom na 2 jaren, waarom niet eerder, al die tijd is die goede man voorzitter van de Vereniging van Bankiers en al die tijd had hij die informatie maar durfde hij zijn mond niet open te maken, waarom nu? Komt het, omdat zijn dienstverband niet meer wordt verlengd. In elk geval laat ik dat in het midden.

Wat voor mij als burger belangrijk is, is dat de bankdirecteur een onthulling heeft gedaan en die niet verder heeft onderbouwd? Zijn er meerdere vormen van monetaire financiering en indien ja, welke? Het spijt mij om aan te geven, maar is het mij niet bekend dat er meerdere vormen van monetaire financiering zijn. Desondanks kan ik aangeven dat het nooit laat is te leren. Waarom noemt hij het niet concreet aan welke vorm van monetaire financiering de overheid heeft gedaan?

Wij zijn in elk geval geen vreemden in Jeruzalem en hebben eerder ook monetaire financiering gehad en de effecten daarvan zijn ons ook bekend. Wanneer de regering gebruik zou maken van artikel 21 van de Bankwet van 1956, waarbij de Centrale Bank dan verplicht is, aan de Staat, telkens wanneer de minister dit tot tijdelijke versterking van Staatskas nodig acht, voorschotten tot 10 procent van de geraamde middelen van de gewone dienst der begroting te verstrekken, in rekening-courant op onderpand van schatkistpapier, waarvan de uitgifte of belening is toegestaan krachtens wet, dan zou er inderdaad sprake zijn van monetaire financiering. Maar feit is dat de minister van Financiën en de governor van de Centrale Bank in mei 2016 een overeenkomst hebben getekend en dat Centrale bank de regering niet meer financiert.

Een ander punt is dat bij monetaire financiering de maatschappelijk geldhoeveelheid toeneemt en er extra koopkracht in de maatschappij wordt gecreëerd. Kunt u zich voorstellen wat er met onze economie, die in 2015, 2016 en 2017 vanwege de crisis een inkrimping heeft gehad van 2,7, 9,7 en 1%, zou gebeuren, als er extra SRD1,1 miljard in de economie gepompt zou worden, zonder productiestijging? Kijkt u weer even in de geschiedenis. De druk op de wisselkoers zou toenemen waardoor je een enorme stijging van de wisselkoers zou krijgen, de inflatie zou enorm toenemen en de tekorten bij de overheid zou verder stijgen.

Echter zien wij dat de wisselkoers enigszins gestabiliseerd is, de inflatie daalt, en zodanig dat het teruggebracht is van een double digit inflation in 2015 waarbij de jaareinde inflatie 25,1% betrof, in 2016 waarbij het naar 52,4%, steeg naar een single digit inflation jaareinde-inflatie van 9,2% in 2017 en dat het gerealiseerd begrotingstekort in 2015, 2016 en 2017 van de overheid structureel is afgenomen van 9,3, 9,1 tot 7,3% van het BBP.

Hoe is het dan mogelijk dat je in 2017 SRD 1.1 miljard aan monetaire financiering doet en je jaargemiddelde inflatie afneemt? Ik denk dat de scheidende directeur even in de war is en zaken beter dient uit te leggen zodat wij het beter begrijpen.
In elk geval denk ik dat wij dan zelf op basis van de feiten een conclusie kunnen trekken of er wel of niet monetair gefinancierd is.

Raynel Enfield
MBA-student