PALU-voorzitter: Bij herdenken ook naar toekomst kijken

“Het is goed om bij de herdenking van 1 juli 1863 etc. ons te verdiepen in de strijd en de struggle van onze voorouders. Herdenken doet ons stilstaan bij de lange weg die vele generaties Surinamers hebben afgelegd en de vrijheid die we vandaag de dag hebben verkregen mede dankzij hun inzet. Dit sterkt ons als volk in de overtuiging dat het mogelijk is om succesvol te vechten tegen onderdrukking. Toch zouden we daar meer mee moeten kunnen doen. Lerend uit ons verleden zullen we moeten begrijpen dat we samen behoren te kijken naar hoe we een gemeenschappelijke toekomst vorm en inhoud zouden kunnen geven.” Dit zegt Jim Hok, voorzitter van de PALU over 155 jaar afschaffing slavernij.

Natuurlijk is het niet zo dat alleen de gewapende opstanden hebben gezorgd voor de afschaffing van de slavernij. Als we voorbeeld kijken naar wat nu de Verenigde Staten van Amerika is dan zien we bijvoorbeeld hoe het economisch belang heeft gewerkt. Het waren voornamelijk de noordelijke staten die zich tijdens de Amerikaanse burgeroorlog hebben ingezet voor afschaffing van de slavernij. In het kort komt het erop neer dat in het noorden van Amerika de industrie zich sterk ontwikkelde en men daar behoefte had aan vrije arbeiders. Slaven moest je met gezin en al onderhouden. ‘Vrije arbeiders’ werden door de honger vanzelf wel gedreven naar de fabrieken en dat was uiteindelijk veel goedkoper. Bovendien hadden slaven geen geld om de producten te kopen die de industrieën produceerden.

Ook de afschaffing van de slavernij in Suriname is niet los te zien van de wetten van de economie. Het Nederland van die dagen stond, zoals ook nu nog, niet op zichzelf, maar maakte deel uit van een wereldsysteem. En nadat Denemarken in 1803, Groot Brittannië en 1834 Frankrijk in 1848 waren voorgegaan, was duidelijk dat ook Nederland er op den duur aan moest geloven.

We moeten helaas vrezen dat er tot op de dag van vandaag nog Surinamers zijn die geloven dat het Koning Willem III was die onze voorouders ‘in zijn goedheid de vrijheid schonk’. Een dergelijke naïviteit is natuurlijk, 43 jaar na het verkrijgen van onze staatkundige onafhankelijkheid, funest voor elke ontwikkeling van onze natie, zeker wanneer het gaat om politieke leiders.

Ons verleden leert ons steeds weer dat de toenmalige ‘eigenaren van ons land’ systematisch Surinaamse leiders die eenheid en het algemeen belang voorop stelden letterlijk uit de Surinaamse samenleving en zelfs uit onze geschiedenis hebben weggeveegd. Politieke leiders die angst en verdeeldheid brachten onder de Surinaamse bevolking mochten rustig hun gang gaan. Ook na de onafhankelijkheid zijn deze politieke leiders daarom ook niet veel verder gekomen dan elkaar te verdringen om gewoon op de stoel van de ‘vroegere blanke bazen’ te gaan zitten en verder precies hetzelfde te doen als diegenen wiens plaats zij innamen. Het inzicht ontbrak en ontbreekt bij deze politieke leiders dat wij dit land met z’n ALLEN hebben geërfd van onze voorouders en dat alle Surinamers deel zijn van een gezamenlijk toekomst.

De PALU vindt bovendien dat die gezamenlijke toekomst ook echt gezamenlijk moet worden bepaald. Slechts op deze wijze zal Suriname zich kunnen ontwikkelen tot een land waarin er gelijke kansen voor een ieder zijn, ongeacht etnische groep, geloof, seksuele geaardheid, etc, maar ook ongeacht welke politieke partij aan de macht is. Dan zullen de offers die onze voorouders hebben gebracht werkelijk niet voor niets zijn geweest, die of ze nou slaven waren of contractarbeiders, stelt PALU-voorzitter Jim Hok.