Vissers en familieleden spreken hun zorgen uit

De vissers en hun familieleden hebben zaterdag en zondag hun hart gelucht. Ex-president van Guyana, Bharat Jagdeo, nu oppositieleider, is naar Suriname gekomen om zijn medeleven te betuigen en de problemen aan te horen. Hij heeft zondag beloofd deze kwestie te zullen bespreken met de Guyanese regering. Nagegaan zal worden hoe de slachtoffers financieel ondersteund worden. Er is ook een delegatie onder leiding van de Guyanese minister van Publieke Veiligheid, Khemraj Ramjattan, voor overleg in Suriname.
Minister Ronni Benschop van Defensie heeft zaterdag aan de vissers beloofd dat ze binnen een week weer veilig op zee kunnen vissen. Hij heeft niet aangegeven hoe dat zal gebeuren. Van enkele kapiteins verneemt Starnieuws dat vermoedelijk militairen mee zullen gaan met de vissers. Hierover zal nog overleg worden gevoerd.

“But minister, what happens after one week if there is no result?” vroeg een visser aan de minister. “Let’s see first,” antwoordt Benschop. De visser blijft doorvragen, het antwoord blijft hetzelfde: “Let’s see first.” De vissers zijn zeer kritisch en sceptisch over de mededeling van de minister dat zij binnen een week weer veilig op zee kunnen werken. Ze willen ook meer garanties voor andere voorzieningen.

Zaterdag is het gesprek geweest met de ministers Benschop en zijn collega Lekhram Soerdjan van Landbouw, Veeteelt en Visserij. Zondag hebben de vissers gesproken met oppositieleider Jagdeo. Hij heeft aangegeven dat het hier gaat om terrorisme. Dit moet hard worden bestreden. De mensen zijn op brute wijze mishandeld en gedood. Hier moet volgens Jagdew hard tegen worden opgetreden.

Op verschillende manieren hebben de vissers aan de minister duidelijk gemaakt dat er nu uiteindelijk wel meer gedaan moet worden voor de groep. “We horen al jaren ‘we zijn bezig’. Maar niemand doet wat. Niemand. Mijn vader heeft me eens uitgelegd dat ‘we zijn bezig’ gewoon een Surinaams gezegde is,” roept een man. “I want permission from the government to carry a fire arm out at sea,” haalt een kapitein aan. “Want wees eerlijk, die marineboten varen niet waar wij varen, ze zijn heel ver van ons. Hoe gaan ze ons dan constant kunnen beschermen?”
De vissers willen ook bescherming aan land voor degenen die helpen de piraten aan te houden. “Want them come kill us all when he free, everybody who help capture him he go kill,” wordt er onderbouwd.

De vissers zijn ook bereid om samen met de autoriteiten, op zee en aan de kust te varen naar de plekken waar de piraten zich schuil houden. Een aanbod dat al jaren wordt gedaan, maar waar niet op ingespeeld wordt, geven ze een paar keer aan. Veel schuilplaatsen bevinden zich in de kreken. Een kapitein noemt enkele namen van de piraten: Mortiman, Sand Bag, Bolo, Dig, Danny, Crackhead.

De familieleden willen bij de berechting aanwezig zijn. “I don’t wan’ to hear they we’re in court. I wan’ to be there, I wan’ to see who chop up my son,” benadrukt een moeder. Een man wil dat de moordenaars het volle gewicht van de wet ervaren: “I want them to suffer the full extend of the State law.” Een ander familielid verwijt de autoriteiten van traagheid. Als er vanaf de eerste melding was opgetreden had er meer gedaan kunnen worden, haalt een ander familielid aan. Hij is helemaal uit Guyana gekomen om te weten te komen wat er met zijn broer is gebeurd. Een vrouw raakt emotioneel. Haar echtgenoot is nog steeds vermist. “We got children. I want my husband back, I want my husband back,” huilt ze.

De getroffenen willen financiële hulp voor de geleden verliezen; de mensenlevens, boten en materiaal. Een booteigenaar smeekt om hulp. Haar huis heeft ze als onderpand gezet om investeringen te kunnen doen. Nu er geen inkomsten meer zijn, kan ze de schulden niet meer betalen. Ze is nu voor de tweede keer overvallen. “I lost everything. Only one workman come back. Who will help me, please help me,” smeekt ze. Steven Jones van het Visserscollectief haalt aan dat rekening gehouden moet worden met de andere gevolgen. De afnemers en visverwerkingsbedrijven zullen ook het effect van de tragedie merken, merkt hij op. Hoe langer de vissersboten aan wal blijven hoe meer verliezen, ook door de Staat, geleden zullen worden. “We want a solution and answer as quick as possible,” dringt hij aan.

René Gompers