Column: Politieke Borrelpraat 405

“Heren, als vertegenwoordiger van de Taalunie, afdeling borreltaal, stel ik een nieuw werkwoord voor, namelijk ‘ghoeptarren.”
“Geweldig! En hoe vervoeg je jouw nieuw werkwoord?”
“Ik ghoeptar, jij ghoeptart, hij heeft geghoeptard.”
“Sow, prachtig. En wat betekent jouw nieuw werkwoord?”
“Wel, ‘ghoeptarren’ betekent: de justitie, het rechtssysteem van ten minste vier landen in twee continenten zowat vijfentwintig jaar lang te slim af zijn.”
“Inderdaad; ze vergooiden tientallen miljoenen euro’s van het geld van hun belastingbetalers met als eindresultaat: de ene integrale vrijspraak na de andere.”
“Zelfs Baas was ze met z’n dure Loskowitsj-advocaat niet zo slim af; via een omgekochte kroongetuige wisten ze hem toch een veroordeling van 12 jaar in de maag te splitsen.”
“Ja, dus je hebt ze al die jaren mooi geghoeptard, ondanks allerlei dure operaties.”
“Bedoel je nieroperaties, hartoperaties, maagoperaties?”
“Nee mang, ik bedoel: ondanks operatie Octopussy, operaties Niksus-fiksus, operatie Soka-cocca, ondanks afluisterpraktijken, stapels dossiers, flink op- en neergereis van justitiële autoriteiten op kosten van de belastingbetaler, ondanks in de bak te hebben gezeten, ondanks cocca in de ballastank van je rijstboot, ondanks het blokkeren van je bankrekeningen, ben je hun toch te slim af geweest, je bent offshore en onshore door de mazen van hun wetten geglipt en je hebt je miljoenen netjes witgewassen en in hun economie geïnvesteerd, dus yu ghoeptar ding.”
“Zo iemand is dus een ‘ghoeptar’. En als je dus als enige kleurling in het witte World Trade Centre in den Lage Landen aan de Noordzee in een luxe kantoor zetelt en vandaaruit je miljoenen bisnis bestuurt, dan ben je een ‘maha-ghoeptar’; maha is een vergrotend voorvoegsel, net als ‘mega.”
“En als je voor de rechtbank moet verschijnen, natuurlijk omdat je zoooow onschuldig bent als een pasgeboren baby, dan functioneer je opeens vanuit je Suri-nationaliteit, zodat jouw duurbetaalde advocaten de rechter aldaar kunnen aantonen dat je niet daarzo, maar hierzo aan je belastingplicht hebt voldaan.”
“Zie je waarom er bij velen zo een grote motivatie is om Rechten te gaan studeren? Niet om de rechtskunde te ontwikkelen, want al die honderden advocaten lezen nauwelijks hun eigen juridisch blad, plus ze hebben ook geen tijd om daar artikelen in te publiceren.”
“Dus meester, volgens u hebben vele van onze juristen meer tijd en aandacht voor die lucratieve rechtsgedingen tegen drugsbaronnen en daarmee gelijkgestelden, vooral als die zaken zich jaren voortslepen.”
“Inderdaad, want ding jurist dati n’a ‘meki-mouse.”
“En je hebt ook een verkleinwoord: een ‘ghoeptartje.”
“Hé meester, maakt u het nou niet een beetje te bont? Nu wilt u de Taalunie volstoppen met dat ‘geghoeptar.”
“Nee hoor, een ‘ghoeptartje’ is een navolgertje van de ‘maha-ghoeptar’, een chota-ghoeptar dus, die ook rijstboer is, grootondernemer is, met eigen vliegveldje, waar toevallig, net toen een paar werknemers daar ook toevallig bezig waren met toevallige werkzaamheden een coccavliegtuigje propvol cocca toevallig tot landen wordt gedwongen en waarbij al deze gearresteerde werknemers intussen toevallig vrijgelaten zijn en van de vliegtuiginzittenden hoor je toevallig ook niets meer en de chota-ghoeptar kon toevallig naar het Noorden afreizen voor medisch onderzoek en wordt daar nog steeds toevallig onderzocht.”
“Ja, maar die ghoeptartjes hebben geen eigen rijstboten, maar toko-toko semi-duikbootjes, waarschijnlijk ook nog gehuurd. Tussen haakjes: hoe zit het met al die Cubanen en Colombianen die snel-snel in die duikbootcase waren opgepakt om aan te tonen dat er geen Surinamers bij betrokken waren?”
“Misschien zijn ze intussen al geghoeptard, net zoals die andere verdachten die met hun advocaten flink ghoeptarren om aan te tonen dat zij niets te maken hebben met die tientallen kilo’s cocca die in die balken van een container op de Sedneyhaven waren verstopt.”
“Poti, en een van die verdachten zegt dat hij door die andere is genept; er zou goud in die balken worden gesmokkeld, d’a wan stouterd, niemand weet natuurlijk wie, heeft cocca in die holle balken gezet.”
“Zoals niemand weet wie die cocca in die dubbele bodem van die koffercontainer op dat KLM-vliegtuig op de Johan Adolf Pingping luchthaven heeft gezet.”
“Maar ‘ghoeptarren’ betekent ook een grote smond opzetten dat je van de overheid hier en van overzee een flinke boete gaat eisen, omdat je rijstimperium al die 25 jaren dat men jou tevergeefs heeft geprobeerd vast te pinnen, zoveel schade heeft geleden.”
“Denk je dat hij die schadeclaim werkelijk gaat indienen? Die overheid van ons hier is al driemaal failliet bij wijze van spreken.”
“Tuurlijk niet, maar je dreigt ermee. Want aan de andere kant zeg je zelf dat je na 25 jaar rechtsgedingen een dikke streep trekt onder dat verleden, dat je je nu terugtrekt, misschien om je biografie te schrijven en je je legale bisnis aan je zonen gaat overdragen, zodat zij met een schone lei kunnen beginnen. Dan ga je nu een schadeclaim indienen? Dan nú zoek je echt problemen!”
“Dan vind ik dat die banken hier dan ook niet meer kleinzielig moeten doen en al z’n rekeningen blijven blokkeren of weigeren zaken met hem te doen. De man is vrijgesproken, hij heeft zelf gezegd de banken hier niet voor kredieten, maar voor bancaire transacties nodig te hebben. Jongu, ik zou als bank zo een klant geen moment laten wachten.”
“Dag meneer Sjaam, al is er overal om u heen rook geweest, maar 25 jaar lang hebben ze geen vuur kunnen vinden, dus komt u door, welke transacties moeten wij, de Volkskredietse Bank voor u doen? En als u wat te storten heeft, stort maar raak zodat wij van instorten behoed worden.”
“Of is men met z’n etnische afgunst als basis eigenlijk jaloers op deze slimme baab, die alles en iedereen te slim af wist te zijn?”
“Zo iemand moet je eigenlijk tot de financiële Hoofdadviseur van Staat maken en niet allerlei mannetjes die niet met geld weten om te gaan en alleen maar geld weten te lenen en consumptief weten uit te geven, en die van een bisnis draaien geen kaas hebben gegeten.”
“Wat een totaal vertekend en scheefgegroeid land hebben we.”
“Coccadoorvoer, boven water, onder water, in de lucht, onder de lucht, in de maag en in alle andere lichaamsopeningen, in onze pruik, in droge vis, natte vis, warme vis en koude vis, met een deels gecorrumpeerd justitieel apparaat en maar feesten, zuipen, eten, tot we barsten, en maar rijden als gekken tegen palen, schuttingen, restaurants en maar schelden op de regering, klagen over alles, maar alleen maar extra long weekenden zoeken om effe naar Kersow te vliegen en ga zo voort, maar aan de andere kant muloleerlingen die hun schoolbus door de blubber moeten duwen omdat overbeladen houttrucks de weg weer eens kapot hebben gereden.”
“Da wat doe je nu? Toch hetzelfde: eten, zuipen, klagen enzo?”
“Ach mang, jij toch ook?”
“Ja, inderdaad, dan waarom maak je je druk? Sluit je ogen voor de realiteit, sluit je oren voor de waarheid en sluit je mond voor de eerlijkheid, dan leef je rustig door en ben je gelukkig.”
“Eigenlijk is dat waar: op het moment dat je je oren, ogen en mond opendoet, word je wrang, zuur, verbeten, boos, agressief, ontevreden, je bloeddruk, zout, zuur, gal en suiker, cholesterol en bezinking, alles stijgt en je gaat dan geen advocaten rijk maken, maar doktoren en specialisten, waarvan niemand weet hoeveel ze precies verdienen, want er zijn er te weinig voor teveel patiënten.”
“Wat een hoopvolle woorden; opeens is m’n sopi niet lekker meer. Vincent, broeder, geef me een lekkere zoete ijskoude dyindya-biri. Dat geeft me een positievere smaak in de mond.”
“Maar Jules, ook zoet, dus suikerhoudend, is tegenwoordig opeens vergift geworden. Wat een wereld!”


Rappa