Politieke fragmentatie na 2020 voortgezet?

Voor de regering was 2017 geen gemakkelijk jaar. Protesten en anti-regeringsdemonstraties waren schering en inslag, maar met vallen en opstaan is het de regering gelukt te overleven.

Waarom is het niet gelukt om de regering naar huis te sturen? Of is het doel, het houden van vervroegde verkiezingen, niet gehaald?
- De oppositie is zwak en er is geen cohesie tussen de partijen. Bovendien hebben alle partijen hun eigen agenda en scenario’s;
- Naar hun zienswijze heeft de regering geen deugdelijk programma dus geen goed antwoord om het desastreuze en onvoorspelbaar beleid te pareren en beter te maken;
- Slechte timing en verkeerde strategieën, want het blijkt dat die president strategisch beter dan hen oorlog kan voeren. Overigens heeft die oppositie niet geleerd van politieke mokerslagen hen toegebracht in 2015.

Maar hoe zal de politiek zich ontwikkelen na 2020 en welke partijen zullen een rol van betekenis hebben in het politieke landschap van Suriname? Ik zal dit aan de hand van een korte analyse bespreken. Bij deze analyse zal ik de partijen BEP, DOE, SPA , PALU en DA'91, die zonder blokvorming met een grote partij geen rol van betekenis zullen spelen, buiten beschouwing laten.

VHP
De beweging van de VHP is voorspelbaar. Na tien jaar in de oppositie zal deze partij van alles doen om regeermacht te verwerven. Wanneer dat niet mocht lukken zal het diepe en dringende verlangen van Chan Santokhi om ooit president van ons land Suriname te worden in rook opgaan. Dat zal maken dat een behoorlijk aantal leden de partij weer de rug zullen toekeren. De leiding van die partij doet er goed aan om naar haar achterban te luisteren en alleen de verkiezing in te gaan om aan de hele wereld te bewijzen hoe sterk de VHP werkelijk is.

NPS
De sterke NPS van weleer, die thans met twee leden is vertegenwoordigd in DNA, kan zich nauwelijks profileren. Het lukt ze maar niet om ten minste te doen wat Frank Playfair van de NDP in zijn eentje deed in de periode ’87 – ‘91 door de toenmalige coalitie van 40 man heel vaak de les te lezen. Playfair toonde zich destijds oppermachtig met de vele inhoudelijke discussies en door altijd bij de les te zijn, hetgeen wij nu missen bij deze NPS-fractie in de Assemblee. In plaats daarvan wordt behoorlijk naar de coalitie en haar achterban uitgehaald. Klaarblijkelijk zijn er bij deze partij geen lessen geleerd uit oorzaak en gevolg van het decimeren van de partij in 2015. Als de attitude van deze partij niet verandert, zal die geen rol van betekenis spelen in 2020.

Pertjajah Luhur
Het heeft er lange tijd op geleken als zouden de idealen van PL zijn gebaseerd op het principe van ‘wie op mij lijkt’. Door sluwheid van de huidige voorzitter is het deze bijna altijd gelukt in het machtscentrum van ons land te komen. Een lange termijn ontwikkelingsvisie ontbreekt precies hoe die er niet is bij de meeste (traditionele) partijen. Dat gebrek maakt dat zo’n partij terugvalt naar simpelweg het verwezenlijken van materiële belangen (meestal grondbehoeften) van haar leden langs de weg van chantage en patronage. In 2020 zal de PL politiekvoering weinig te vertellen hebben behalve als zij in combinatie gaat met grotere partijen.

ABOP
De achterban van deze partij bestaat voor 99% uit mensen van marron komaf. Bij de afgelopen verkiezing is geprobeerd deze traditie te doorbreken, maar zonder succes. Het zal een tijdje duren voordat verandering hierin zal komen. Leden van deze partij zijn zeer actief in de politiek. Vooral het lid E. Belfort heeft zich ontpopt tot een felle tegenstander van de NDP en van president Bouterse. Hij prees deze president de hemel in toen hij minister was in het vorige kabinet. Wanneer is Belfort tot de ontdekking gekomen dat Bouterse zo slecht is? Is dat toen hij minister af was? Dus daarvoor slikte hij alles vanwege eigen voordeel en of lijfbehoud? Ik twijfel ernstig aan de intelligentie van deze meneer en aan zijn onderscheidingsvermogen. Deze man is geen voorbeeldfiguur in de positieve zin van het woord en toch loopt hij dagelijks van school tot school om leerlingen te ‘motiveren’. Dit is heel funest voor pubers die erg beïnvloedbaar zijn en toch wordt niet ingegrepen door het Minowc.

De ABOP, die beschikt over een wetenschappelijk bureau, zal onderzoek moeten doen naar de effecten die voortkomen uit het paskwil waarmee Belfort rondgaat, want het staat wel vast dat ABOP een factor zal blijven in de Surinaamse politiek. Gezien de groei van de marrongemeenschap kan vooral de ABOP in de verkiezingen van 2020 en daarna profiteren van goede maatschappijstudies die moeten leiden naar een lange termijn planning.

NDP/VHP coalitie
In verband met de verdere ontwikkeling van Suriname is elke verkiezing die komt belangrijker dan de vorige. Het is verwachtbaar dat de NDP de grootste partij blijft met wat zetelverlies. Zonder deze partij zal het moeilijk of bijna niet lukken om een regering te vormen. Een samenwerking tussen de ABOP en NDP geniet, gezien het gedrag van Belfort, niet de voorkeur. Met PL van Somohardjo is de kans op een samenwerking miniem, gezien haar chantage geschiedenis. De partij die de meeste aanspraak maakt om met de NDP een coalitie te vormen is VHP. Toch zijn er burgers in ons land die dat als onmogelijk zien, maar in de politiek is het anders.

Feitelijk ligt de VHP bijna tien jaar buiten de regeermacht en aangenomen wordt dat deze partij er alles aan zal doen om het over een andere boeg te gooien. Suriname heeft behoefte aan politieke rust en aan een stabiele regering, dus ligt het voor de hand dat deze twee partijen de macht zullen gaan delen.

We moeten ons afvragen wat wij van dit land willen maken. We hebben mensen nodig die land en volk kunnen leiden. Suriname met een kleine bevolking heeft teveel politieke partijen. Natuurlijk is het een ieders recht om op basis van democratische uitgangspunten een partij op te richten, echter wijst de politieke historie uit dat kleine partijen, opgenomen in regeercombinaties, vaak frustrerend hebben gewerkt op positieve ontwikkelingen.

De ideologie van kleine partijen is om over de rug van grote partijen heen aan de macht te komen. Als de tekenen niet bedriegen staan heel wat nieuwe partijen in de wachtkamer om toegelaten te worden tot de politieke arena. Er zijn genoeg bestaande politieke partijen waar je je kunt aansluiten om een bijdrage te leveren. Stop de harkmentaliteit voor en na de verkiezing. Stop de politieke fragmentatie. Ga als partij alleen de verkiezing in(!) en laat aan het volk zien hoe sterk je bent.

Robby Amain