Vuurwerkvandalisme onder Euro-Surinamers

De jaarwisseling is in ons land toch uitbundiger gevierd dan velen aanvankelijk hadden verwacht; althans in Paramaribo en omgeving. Aanleiding genoeg voor Jetty Mathurin om in haar excellente cabaretvoorstelling te concluderen dat wij de crisis vanaf medio december tot 2 januari hebben geparkeerd.

Niet alleen Jetty Mathurin en haar gevolg waren uit Nederland naar Suriname afgereisd. Naast de populaire bands met een Surinaamse roots vereerden ook Jeangu Macrooy, Ranomi Kromowidjojo en vele anderen die Suriname positief helpen uitdragen in Nederland, met hun bezoek aan in ons land.

Vuurwerkvandalen
De vele personen met Surinaams bloed die ook in deze tijd het land bezoeken moeten we zeker verwelkomen. Zij helpen het meer duurzaam toerisme op gang te brengen. Dat aan toerisme naast de positieve ook negatieve kanten kleven, mocht ik van nabij beleven. Medio december vestigden zich enkele Euro-Surinamers zich in een appartementencomplex aan de Ramphalstraat. Reeds vóór de oudejaarsdag liet men van zich horen d.m.v. flinke knallers; en wel – juist ja - op de openbare weg. Op de oudejaarsdag bleek alles wat daaraan voorafgegaan was kinderspel, terwijl over de oudejaarsnacht slechts in overtreffende trap gesproken kan worden over hun schietgedrag. En dat alles speelde zich af op de openbare weg.

Voorbijrijdende auto’s moesten ‘timen’ wanneer ze wel of niet van dat deel van de weg gebruik konden c.q. mochten maken. Het ergste kwam echter direct na middernacht. Het vele kartonnen verpakkingsmateriaal van het vuurwerk werd MIDDEN op de weg gelegd en … in brand gestoken. In het begin lukte het enkele waaghalzen nog om het vuur heen te rijden, maar met het toenemen van de vlammen zou spoedig ook dat niet meer kunnen. Auto’s moesten rechtsomkeer maken om via een parallelweg – die er gelukkig nog was - de hoofdstraat te bereiken. Als iemand door de ambulance in die straat opgehaald zou moeten worden of de brandweer zou moeten uitrukken voor een brand in die straat dan zou dat mooi niet lukken.

Auto branden
Ik moest erg aan de voorafgaande oudejaarsnacht denken toen op zondag 1 januari dokter Wim Bakker in zijn populair zondagmorgen programma zei dat als een epidemie heerst in Nederland deze binnen de kortste keren ook in Suriname zal heersen. Hoe waar deze woorden ook op een ander gebied kunnen zijn, had ik de avond daarvoor al ervaren. En wie gedacht had dat dit het ergste was dat deze 'gasten' in huis hadden, vergiste zich deerlijk.

Het is ondertussen algemeen bekend dat er enkele gefrustreerde figuren in Nederland rondlopen, die vinden geen jaarwisseling te hebben gevierd als ze niet enkele auto’s in de fik hebben gestoken. Onder de duizenden goedwillende passagiers in het vliegtuig naar Suriname zitten ook dit soort figuren.
Wat ik nog nooit in Suriname had beleefd, daar werden de buurtbewoners bijna mee geconfronteerd.

Precies naast een auto die op het trottoir geparkeerd stond en wel één huis verder – van waar er geschoten werd - werd een flinke pagara afgeschoten. Het is voor mij moeilijk aan de indruk te ontkomen dat met de brand midden op de weg en een pagara vlak naast een voertuig – dat niet op jouw trottoir is geparkeerd - deze 'gasten' met de twijfelachtige eer wilden gaan 'strijken' de eerste autobrand tijdens de jaarwisseling in Suriname op hun naam te hebben staan. Door kordaat optreden van de buurtbewoners is dat niet gebeurd.

Dokter Bakker sprak over epidemieën, van ziekten. Daar kunnen wij niet zoveel aan doen, maar dit soort vandalisme kunnen wij toch zeker voorkomen, of tenminste ernstig aanpakken. Het afbranden van auto’s op de oudejaarsnacht moet zeker niet overwaaien naar ons land. De politie is door buurtgenoten gebeld maar deze kon helaas niet komen. Onwillekeurig moest ik – bij het tentoongestelde gedrag van de asociale Euro-Surinamers - aan Stokely Carmichael denken. Sprekend over buskruit, maakte hij de volgende vergelijking tussen China en Europa. Hij zei dat de Chinezen buskruit hebben uitgevonden, maar dat zij het steeds gebruikten als vuurwerk; om hun feesten meer luister bij te zetten. Het waren de Europeanen die deze uitvinden aangewend hebben om vuurwapens te maken. Sprekend over beschaving!!!

Met een zeker weerzin schreef ik dit stuk, aangezien ik de diasporagedachte een warm hart toedraag. Ik denk daarbij meer in termen van bruggen bouwen dan aan het optrekken van muren. Maar ik denk dat wij met alle ons ten dienste staande middelen vuurwerkvandalisme moeten bestrijden. We hebben onze handen al vol met het terugdringen van het aantal vuurwerkslachtoffers. We kunnen vuurwerk vandalisme er niet bij hebben. Meki un dringi dresi wakti siki.

Hans Breeveld