Een goed gebaar van Pertjajah Luhur

In het artikel van Starnieuws op 2 januari 2018, waarin wordt gesuggereerd dat de Pertjajah Luhur compleet zal worden vernieuwd en dat voorzitter Somohardjo (in mei 75 jaar) van plan is om de leiding over te dragen, de navolgende kanttekeningen. Als jongeren zich binnen een organisatie profileren, dan is er zeker sprake van een goede ontwikkeling. Er moet trouwens binnen elke organisatie nieuw bloed binnen stromen met frisse/nieuwe ideeën. Hiervoor is zonder meer sprake van een goede interne kweek en scholing. Terecht stelt onze Paul dat het overlopen van twee DNA-leden (R. Sapoen en D. Chitan) het niemand gelukt is om de partij te splitsen. Hij doelt op de NDP.

Dat de partij enorm verzwakt is, vooral door het uittreden van een aantal loyalisten en twee van de paradepaarden van Paul, t.w. Mike Noersalim (minister van Binnenlandse Zaken tevens voorzitter van de HVB) en Enrique Ralim (Commewijne), is een feit!

Vervolgens een reactie in het artikel, d.d. 3 januari. Indien aan Somohardjo gevraagd wordt en als er een beroep op hem wordt gedaan om aan te blijven tot de verkiezingen van mei 2020; dan lijkt dat sterk op een goede zet van hem zelf om nog in het zadel te blijven.

Politiek is zijn passie en dat zal hij nog niet prijs geven. Tijdens de zitting van de Krijgsraad na de coup van S. Rambocus in 1982 heb ik hem persoonlijk horen zeggen, dat hij samen met zijn makker Rasam als de kippen erbij was in het kampement toen hij over politiek hoorde. Hiermee wil ik concluderen, dat het voor hem heel moeilijk zal zijn om afstand te doen van deze positie en vooral van de politiek.

De doorwinterde leider heeft heel wat scenario’s in de politieke historie teweeg gebracht. Hij was dissident in de NPS samen met Charles Lie Kon Fong en Liesdek Clarke. Hij heeft ook zijn bijdrage geleverd tijdens de coup van maart 1982 o.l.v. Lt. S. Rambocus. Onze Somo is ook actief lid geweest van de Nationale Bevrijdings Raad samen met ex-president Henk Chin A sen, ex-minister Jankie (LVV) en anderen tijdens de Binnenlandse Oorlog.
In 2005 vormde zijn partij samen met R.Brunswijk de Front-regering. In 2010 keerde Salam het Front de rug toe om zich samen met Ronny Brunswijk aan te sluiten bij de NDP (Bouterse 1).

De Amnestiewet
Paul Salam Somohardjo heeft ook voor de Amnestiewet in 2012 gestemd met als dekmantel; vergeldingsgezindheid. En nadat hij vanwege zijn chantage-houding uit de coalitie werd gezet, die Ronald Venetiaan heeft getolereerd, was hierna ineens de rechtsstaat in gevaar! Wat een contradictie van onze sluwe Paul. Zonder hem zal de partij toch bestaansrecht hebben. Men zegt wel eens: 'Begraafplaatsen zitten vol mensen, die dachten dat ze onmisbaar waren'.

De oudste politicus en tegenstanders
We moeten niet uit het oog verliezen, dat Somohardjo thans de oudste actieve politicus in Suriname is en geen enkele leider van Javaanse komaf hem kan evenaren. Enkelingen die enigszins tegenstand konden bieden, waren o.a. Willy Soemita (KTPI) en Marsha Djamin (PL/DA'91). De andere leiders, zoals: Ramin Amat (PPRS NPK 2), René Kaiman (PPRS), Raymond Sapoen (Pendawa Lima), Soewarto Moestadja (D-21), Oesman Wangsabesarie (KTPI/Nieuwe Stijl) en Waldi Naïn (PDO) waren of zijn niet opgewassen tegen de doorwinterde politicus.

Gesteld wordt, dat ondanks een aantal potentiële leden en partijtoppers hem de rug heeft toegekeerd, heeft hij gezien zijn politieke ervaring en sluwheid zijn loopbaan alleen maar verfijnd. Wat normen, principes en waarden betreffen, zijn vaak zoek bij hem. Hij gaat voor wat in zijn kraam te pas komt. Men heeft wel bewondering voor zijn tomeloze passie voor de politiek en voor de moed en strijdlust, die hij tentoon stelt. Zijn strijdlust is zelfs zo sterk, dat hij niet af te wenden is van het politieke strijdtoneel . Met andere woorden; we zien onze Somo nog lang niet uit de politieke arena verdwijnen!

Roy Harpal