Door teleurstelling?

Laten wij met zijn allen die in het belang van de Republiek Suriname, met een artikel of uitspraak, een mening op de radio of een boodschap in de kerk, er voor zorgdragen dat er niet een grotere teleurstelling ontstaat, na het 8 december strafproces. Gerechtigheid!

Zij die niet beseffen dat de dood een deel is van het leven, zullen niet kunnen begrijpen dat een mens door overtuiging de dood ingaat. Socrates besefte dat hij een nuttige dood zou kunnen sterven, want hij had de mogelijkheid tot een gemakkelijke ontsnapping, maar koos voor zijn overtuiging door een Goddelijke opdracht en zijn geloof in het Orakel van Delphi.

Soms is het mogelijk met uitstel iets te winnen, maar vaak heeft het geen zin om door uitstel een leven dat reeds verloren is te sparen en te behouden, temeer wanneer het betreft een leven in het hier en nu. Zij die weten dat de wereldgang een neergang is, een van het oorspronkelijk leven afvoerende werkelijkheid zoals alle wereldgodsdiensten en alle mythologieën getuigen, zullen gerechtigheid niet laten afhangen van de geciviliseerdheid van de samenleving.

Als wij doen wat God van ons vraagt en ons houden aan Gods wet zoals wordt beweerd, dan kan dat alleen op grond van geloof in God en dat heeft dan nog niets te maken met gerechtigheid. Want wat is geloof? Geloof is het vertrouwen in de waarheid van iets. Geloof is het aannemen dat wat geschreven staat, wat gezegd of verteld wordt op waarheid berust, zonder het bewijs daartoe te hebben. Geloof heeft geen verbinding met de waarheid en bewijs. Geloof berust op vertrouwen en dat vertrouwen is afhankelijk van je innerlijke gevoel.

Om gerechtigheid te kunnen vaststellen, moet je in staat zijn om de gedachte van de mens te beoordelen en het ligt niet aan je referentiekader alleen, maar grotendeels aan het bewustzijn. Het is het bewustzijn waarmee elk levend wezen zijn bestaan inhoud en vorm geeft. Het gaat dus niet om wat je zegt, maar wat je werkelijk voelt, doet en niet zegt.

Rechtvaardiging is dus geen juridische term alleen. Als een samenleving alleen rechtvaardig is wanneer er rechtvaardige wetten zijn die voor iedereen gelden zoals wordt betoogd en dit wordt in relatie gebracht met de 8 decembermoorden, dan is dat precies wat de aanleiding is geweest voor De Nationale Assemblee en ondergetekende om consequent de Amnestiewet te propageren.

Immers de gewijzigde Amnestiewet van 2012 regelt precies wat wordt beweerd over rechtvaardiging door Josta Vaseur die de stelling in haar beschouwing heeft geponeerd. Zowel Plato en Aristoteles zijn leerlingen van Socrates geweest en Socrates zijn mening was, dat wij als mensen nooit zullen achterhalen wat rechtvaardigheid is. Om Socrates zijn woorden te gebruiken: Wanneer mensen te gemakkelijk over rechtvaardigheid spraken, dan vroeg hij kalm: to ti? , wat is dat? Wat bedoelt ge met die abstracte woorden waarmee ge zo gemakkelijk de problemen van leven en dood beslist.

Toen Socrates gewillig en blijmoedig de giftbeker aan zijn lippen zette en ledigde, stroomden de tranen rijkelijk over het gelaat van Plato en weende hij over zichzelf, want hij weende geenszins over Socrates, maar bij de gedachte aan zijn eigen rampzaligheid zulk een vriend te verliezen.
Over de rechte verhoudingen: Die zijn hier niet meer te herstellen omdat de verbinding met de Logos verbroken is en zij die de verbinding hebben verloren verkeren in een Ongoddelijke tijdruimtelijke verschijning en zijn niet in staat barmhartigheid uit te stralen.

Tijdens het openbaar college over dialoog is onder meer opgemerkt, dat dialoog nimmer een alternatief voor juridische, wetgevende of administratieve processen kan zijn. Dat is hard maar waar omdat dialoog e
en privaatrechtelijk karakter heeft. Niks kan worden afgedwongen en daarom moet het artikel “De context goed begrijpen!” als een leidraad dienen.
Ergens heb ik gelezen dat in het Decemberproces alleen maar verliezers zullen overblijven. Dat is mogelijk, vooral als wij ons niet richten op de rechtsstatelijke behandeling waardoor een grotere teleurstelling na het einde van het proces kan worden voorkomen.

De tweedeling in de samenleving waarnaar zo vaak wordt gewezen is inherent aan een dergelijke politieke mega strafproces. Als voorbeeld wordt door schrijfster zelf het proces over Kroatië genoemd. Maar steeds worden bij gebrek aan argumentatie, de andersdenkenden, uitgemaakt voor personen die met een strooppot rondlopen. Ik vraag me in gemoede af of het ook geldt voor de advocaten die de betrokkenen verdedigen.
Laten wij in Godsnaam, God niet in ons gedoe betrekken want als God anders wilde dan was het al gebeurd. God heeft niemand nodig om namens hem/haar te praten.

Eugène van der San