Is een verleden te koop of investeert u in de toekomst?!

Het verleden, zij het nou een persoonlijke of een collectieve, is zeer rijk aan waardevolle geschiedenis, waarvan kennis over dat verleden een 'schat' is om uitgevonden te worden en kunde de manier hoe we ermee omgaan. Vervolgens is er een bepaalde rijpheid vereist om kunde toe te passen, zodat die schat van het verleden (= kennis) zonder gebreken wordt door gecommuniceerd aan de volgende generatie en zodoende, de kennis zowel de jeugd niet verloren gaat. En die overdracht behelst een zekere mate van inzicht, een objectieve blik en een heldere en niet gecorrumpeerde visie. 'Kennis en Kunde' zijn dus vanuit deze benadering, niet vanzelfsprekende aspecten.

Kennis, is dus recht evenredig aan de grootheid tijd, waarvan tijd relatief in verhouding staat met je geografische locatie en alle gebeurtenissen die zich op dat moment binnen die bol of ruimte-tijd manifesteren. Dit maakt dat elk individu binnen die bol, dezelfde ervaringen ondergaat, maar vanwege onze eigen waarden en normen, eenieder een andere visie of mening over dezelfde gebeurtenis zal vormen. Het zijn deze verschillende visies, al dan niet onder dezelfde omstandigheden die ons landschap, structuur en wereld zullen vorm geven en een paradigma creëren. Kortom, de kunst is de kennis van het verleden om te zetten naar kunde voor de toekomst, oftewel To know where you are heading, you need to know where you are coming from. Naar mijn inziens een wijze uitspraak, gezien er niets nieuws is onder de zon. Vernieuwingen, trends, bewegingen, hypes en ontwikkelingen herhalen zich altijd weer met een zekere regelmaat en standvastigheid. Deze cyclus van gebeurtenissen, waarin patronen voorkomen ontgaat ons meestal, vanwege het feit dat we het aspect ruimte-tijd (=verleden – heden – toekomst) als een lineaire gebeurtenis zien en we vanuit die lineaire benadering onze problemen proberen op te lossen. Maar niets is minder waar, zoals Einstein heeft bewezen met zijn relativiteits-theorie.

Binnen Suriname is het ook geen publiek geheim dat altijd rond een bepaalde tijd of cyclus, politieke en/of publieke figuren kort voor (de) hun (landelijke) organisatie verkiezingen vele beloftes maken en populistische uitspraken doen, om zodoende respectievelijk de samenleving of hun peergroep ervan te overtuigen waarom ze de uitverkorene zijn om de voorzittershamer in handen te krijgen. Elke keer is het dus weer hetzelfde liedje rond verkiezingen, door oude gewoontes en gebruiken te hanteren die geen ruimte bieden voor verandering en vernieuwing. Door te waarschuwen voor de tegenpartij en angst op te wekken. Partijprogramma’s te presenteren die weinig tot geen pragmatische oplossing bieden, met als uitkomst steeds weer dezelfde resultaten (terugkerende corruptie, doldraaiende devaluatie, niet welvarende middenklasse), vanwege een strikt conservatieve aard en houding. In een tijd progressief als het onze, waar verandering een constante variabel is, kunnen dezelfde steevaste resultaten funest zijn, sterker nog, 'oude gewoontes leveren geen nieuwe resultaten op!'. Een ijzeren regel die niet te buigen is, met hand nog verstand!

Wie echter wel te buigen is, zijn wij als gemeenschap, want aan ons, vooral de jongeren worden 'gebroken dromen' als droge oude warme broden uit het verleden verkocht. En een lichte 'yorka supu' wordt ons voorgeschoteld om dat oude en starre brood soepel langs onze keel te krijgen, hoe verstikkend het ook is. Een ritueel waarvan wij Surinamers, jammer genoeg dagelijks van smullen. Door deze 'oude en gebroken' dromen blijft de totale samenleving onbewust in een tijdsjuk hangen, waardoor progressie en welvaart uitblijft voor de meesten. Je vraagt je dan af hoe het ze altijd weer lukt zo een 'nachtmerrie' aan ons te verkopen die ons alleen maar slapeloze nachten geeft. Strooien ze zand in onze ogen om ons in een kunstmatige slaapstand te houden en ons te weerhouden van de realiteit of beschikken ze over een toverstokje om hun bol aan ons op te dringen om onze perceptie te beïnvloeden?

Naar mijn kennis ligt het antwoord bij het feit dat tijdens of na een bepaalde cyclus (bijv. 6-9 jaar) de samenstelling van de bevolking geheel anders is. Wat maakt dat de oude gewoontes als nieuwe worden ervaren door deze jonge, frisse en onervaren 'maagdengroep'. Het is daarom naar mijn inziens te snappen waarom bepaalde gasten geen afstand willen doen van hun machtspositie, omdat ze vervolgens over een bepaalde tijd weer enkele jonge, 'onervaren' zielen, hun gedachten en karakters kunnen kneden en vormen. Kortom, jong geleerd is oud gedaan toch? En zo worden die ritualen in stand gehouden! Als dit dan de manier is om kunde toe te passen voor een stukje kennisoverdracht en onze jongeren op te voeden, dan slaan we de plank compleet mis. Want het doel van een leider is onder andere, de volgers met de nodige tools en inzichten uit te rustten om elke “handicap” te verhelpen om vervolgens alle uitdagingen en beproevingen aan te kunnen. Zodat ze op gegeven moment voor zichzelf kunnen nadenken en zelf materiële en immateriële keuzes kunnen maken, om zodoende ook een stukje ondernemerschap en volwassenheid te bevorderen. Dat is nou verandering van spijs dat andere resultaten zal boeken en daar zijn we allen voor neem ik aan. Maar als ik meen dat alles weer terug komt in een ander jasje of zijn oorspronkelijke vorm en intussen de rekening al gepresenteerd is geworden met crisis en chaos, wanneer komt er weer een goed moment en hoe gaan we over tot actie voor de juiste keus, zodat de reactie die terugkomt een geheel ander resultaat kan geven?

Dat antwoord ligt helemaal bij onszelf en zit verder in het gegeven dat met zuivere gedachten en de juiste intenties elk moment een goed moment is voor heldere keuzes. Het resultaat van die keus, zal echter geheel afhangen van de tijd en energie die je stopt in het proces. En tijd kun je uitdrukken in discipline, geduld, vertrouwen, hoop en beleid. En zodra we hoop en vertrouwen kunnen opbrengen, wordt (zelf)discipline een eenvoudige taak en krijgen we geduld om te volharden. Aspect tijd verdwijnt vervolgens naar de achtergrond en het proces om beleid uit te stippelen, wordt een lust om vervolgens een immens resultaat boven verwachtingen te krijgen. Kunnen we als Surinamers onze weg naar welvaart en welzijn niet tot zo een lustige en dragelijke ervaring maken? Kunnen we onze hervormingen of transformatie proces niet overbruggen in de zin to make the wait worthwhile? Het kan immers pas als we naar onszelf gaan leren kijken en luisteren, goed om ons heenkijken wat zich voltrekt en ons minder afhankelijk gaan opstellen van 'machten' die de dienst of wacht uitmaken. Onze eigen boontjes doppen, beter gezegd!

We worden al sinds voor de hervormingen geteisterd door de 'spoken' minder koopkracht, devaluatie en inflatie. Ons welzijnsgevoel is gesmolten als sneeuw voor de zon. Mensen zijn op zoek naar manieren om hun familie te behoeden van deze 'spoken' die ons welzijnsgevoel tot in de diepste en donkere nacht achtervolgt. We zitten globaal bekeken te midden van een sociaal-maatschappelijke (=Politiek & Religie), economische (=digitaal geld zoals Bitcoin & Ethereum) en technologische (=Blockchain, Robots, Supercomputers, Artficial Intelligence) revolutie en/of transitie. Eentje die extreme vormen van hervormingen met zich meebrengt, gepaard met liberale of progressieve vernieuwingsbewegingen, teneinde verandering van spijs te ervaren, als antwoord op een conservatieve aard of houding.

De platonische samenstelling van die aspecten gaan zich dusdanig verschuiven dat weerstand, wrijvingen en frustraties niet zijn uitgesloten. We zien die wrijvingen bijv. terug in krom geworden verbanden, stukgelopen relaties en rare en onverklaarbare situaties. Laat u zich dus niet afleiden en misleidden, door oude 'verkooptrucjes' en loze waarschuwingen met een referentie uit dat verleden om zodoende uw focus voor investeringen voor de toekomst te verplaatsen, met als gevolg de toekomst van de volgende generatie te ontnemen. Want het is een generatie die verschilt van alle vorige en gelooft in hun eigen creatieve kracht en hun eigen mogelijkheden om te bereiken wat ze willen bereiken. Ouderen hebben in zekere zin gefaald, kunde toe te passen in begeleiding en vorming naar de millennials toe, want in onze moderne tijd heeft het internet de plek en de inhaalslag van vorming ingenomen. Vaak genoeg heeft het internet zelfs een hechtere connectie en bredere band met deze generatie . Het internet en de digitale wereld is dus de grote 'opvoeder'. We hebben dus een cruciaal punt bereikt waar er (op)gebouwd zal moeten worden om de jeugd van vandaag, hun toekomst van morgen te helpen verzekeren, zodat alles voortgang moge hebben. Investeer dus altijd in uw toekomst en in alle mogelijkheden of middelen waarin u gelooft, die daarbij een steentje zullen helpen bijdragen. We kunnen van elkaar leren, maar we dienen elkaar eerst te gunnen en te accepteren.


Anthony, R. Sporkslede

(Founder & CEO)
Mercury Investments Consultancy NV