Thuiszorg… dood door ernstige verwaarlozing

Ik ben woonachtig in Nederland en besloot om, samen met mijn broer en zussen, deze vreselijke ervaring te delen met anderen, specifiek met degenen wiens ouders door vreemden worden verzorgd. Het betreft bepaalde praktijken van individuen die zich als professionele verzorgers voordoen en de zorg voor bejaarden in Suriname op zich nemen voor veel geld.

Drie jaar geleden bleek dat het zover was dat onze 86-jarige moeder die tevens diabeet was, extra zorg nodig had. Aangezien wij allemaal in Nederland wonen, hadden wij een familielid, ene A.M., gevraagd om professionele thuiszorg in te huren. Wij zouden alle kosten dekken. In het begin ging het allemaal goed omdat de zorg door een professioneel bedrijf geschiedde. Na een periode van langer dan een jaar gaf A.M. te kennen dat de rekeningen van dit bedrijf te hoog waren en dat twee andere zelfstandige verzorgsters, mw O. en mw B. in shiftverband dezelfde kwalitatieve zorg konden aanleveren voor minder geld.

Aangezien wij op afstand waren en erop vertrouwden dat het allemaal wel goed was, gingen wij akkoord. Maar na een bepaalde periode bleek toch dat er geregeld meer geld nodig was voor verschillende benodigdheden. In vertrouwen werd er financieel ondersteund.

Wanneer wij in Suriname waren, ging alles schijnbaar goed. Als we onze moeder vroegen of alles goed ging, gaf ze ook aan dat alles in orde was. Maar achteraf, bleek dit daadwerkelijk alleen maar schijn te zijn. Later is duidelijk geworden dat we mevrouw O. nooit ontmoetten omdat A.M. dat niet wilde. Mevrouw B. was er wel altijd bij.

In juni van dit jaar overleed onze moeder omdat ze een wond in de vorm van een gat onder haar voet had. Pas toen onze moeder overleed en mevrouw O. in beeld kwam voor de laatste groet, hoorden we wat er allemaal was gebeurd. Hieronder heel kort samengevat hoe dit zover was gekomen:
Mevrouw O. vertelde dat ze soms onze moeder ongebaad, hongerig en alleen aantrof in dat huis, waarbij ze ook de nodige medicijnen niet had gekregen. Toen ze aan de bel trok bij A.M. dat mevrouw B. haar werk niet deed, werd haar op een gegeven moment gezegd dat haar diensten niet zo vaak nodig meer waren.

Nadat onze zus terugging naar Nederland in november vorig jaar, was mijn moeder gevallen, waardoor de wond ontstaan was onder haar voet. Over een periode van een paar maanden was die sterk verergerd. Mevrouw O., die inmiddels niet meer zo vaak van A.M. hoefde te komen, vroeg wanneer ze naar de dokter gebracht zou worden. Maar A.M. en mevr. B verzorgden de wond door deze schoon te maken met groene zeep en in te smeren met kokosolie. Ze zeiden dat dit voldoende was.

Deze hele periode wisten wij niets af van deze wond. Maar doordat er in deze periode met opzet niet gecommuniceerd werd, werd er puur op gevoel besloten een ander familielid te vragen om een kijkje te gaan nemen. Toen hij langsging en de wond zag, bracht hij oma meteen naar het ziekenhuis. Helaas was het al veel te laat.

De specialist constateerde dat door ernstige verwaarlozing haar been geamputeerd moest worden. En op haar leeftijd had een amputatie alle nare gevolgen van dien. Revalideren was geen optie, moeder was zwaar verwaarloosd, uitgemergeld, totaal uitgeput en verzwakt, want ze kreeg geen voeding anders moest men verschonen.

Inmiddels ligt deze zaak in handen van een advocaat en de politie waarbij nu blijkt dat deze mevrouw B. steeds bij bejaarden in de thuiszorg werkt die alleen wonen en vaak niemand hebben. Ze blijkt ook helemaal geen professionele opleiding te hebben genoten. Maar er blijken meer mensen te zijn als mevrouw B. die zich met deze praktijken bezighouden.

Achteraf begrijpen we nu ook dat onze moeder uit angst niets tegen ons had gezegd en dat deze mevrouw B. deze dingen ook heeft kunnen doen omdat A.M. daaraan meewerkte. Wij wensen niemand deze of een soortgelijke ervaring toe en hopen met dit verhaal anderen aan te sporen alert te zijn met de zorg van hun ouders, en dat de zorg voor bejaarden in Suriname een algemene en adequate overheidscontrole zal ondergaan.

Namens de verdrietige, opgelichte en teleurgestelde familie,
K. Chandoe