Blog: Educatie, sterk wapen…

De verklaringen voor de slechte schoolresultaten zijn langzaam verstomd en de geslaagden en excellente studenten hebben inmiddels hun getuigschriften en lof uitingen ontvangen. Dit terwijl vrijwel tegelijkertijd enkele commissies zich weer zullen buigen over oplossingen voor de vele problemen in het onderwijs. Problematiek die zo complex is dat het simpel lijkt of is het juist omgekeerd?

Een regelmatig geuite kreet is dat het onderwijssysteem onvoldoende appelleert aan de belevingswereld van onze kinderen. Of dat veel talent verpietert omdat het geen of weinig stimulerende prikkels ontvangt en daarnaast het thuismilieu vaak niet toegerust is om hun kroost te begeleiden. Wat ook de reden is, een triest feit blijft, dat op elk schoolniveau een veel hoger dan gewenst aantal leerlingen het schooljaar opnieuw doet, of zonder diploma uitstroomt. Wat het doubleren de ouders en het land in materiële zin kost is uit te rekenen. De immateriële schade die daarbij hoort in de zin van onzekerheid, minderwaardigheidscomplexen en te vroege schoolverlaters is veel lastiger uit te rekenen, en heeft een vernietigend effect op de vorming van het Surinaams arbeidskapitaal. Hoeveel onderzoek is er gedaan naar wat gebeurt wanneer prestaties achterblijven, zeker als leerlingen zich wel inzetten, en toch geheel buiten hun schuld om, niet tot presteren komen. Of erger nog zich totaal onbegrepen voelen vanwege de kloof tussen het milieu thuis en op school. Het slechte resultaat staat niet op zichzelf. Het echte resultaat met een impact die nog lang na-echoot is de intellectuele verarming als gevolg van het langdurig falen van het onderwijssysteem.

Educatie is en blijft het machtigste wapen om de omgeving duurzaam te veranderen. Dat vereist een forse investering via niet alleen het reguliere onderwijs maar ook via een gerichte bijscholing voor grote groepen die de afgelopen 15-20 jaar zijn ingestroomd in diverse instituten zonder de benodigde intellectuele bagage. Als de noodzakelijke investeringen in onderwijs en bijscholing achterwege blijven, kan elk doemscenario voor ogen gehaald worden waarin onderontwikkeling centraal staat. Charisma en populistische straattaal zijn op de juiste merites te beoordelen en te doorzien, als de algemene ontwikkeling dat toelaat. Algemene ontwikkeling waar de formele educatie een basis voor legt en die doorgaat naarmate wij over de intrinsieke motivatie bezitten te gaan voor maximale zelfontplooiing. Zelfontplooiing, lees leren, gaat door lang nadat de laatste diploma’s binnen zijn.

Het zijn vaak niet slimste leerlingen van de klas die het verste komen net zo min als de domste of traagste leerling bij voorbaat gedoemd is te mislukken. Ook zonder de benodigde (universitaire) diploma’s, zijn door de eeuwen heen hele indrukwekkende prestaties geleverd door gedreven mensen in alle werelddelen. Sociale en emotionele intelligentie, doorzettingsvermogen, gedrevenheid, karakter en een beetje geluk zijn de benodigde eigenschappen om dromen te realiseren en te slagen in het leven. Diploma’s alleen garanderen geen succes en zoals mijn favoriet Surinaams spreekwoord zegt: ‘leri ne pur don’! Voldoende pseudo-intellectuelen schotelen ons, ten bewijze daarvan, met regelmaat zaken voor die tot diep nadenken (en schamen) stemmen.

Crisis of niet, de jeugd vormen door kwaliteitsonderwijs, zinvolle tijdsbesteding en echte rolmodellen is de enige duurzame weg uit wat op vooral lijkt op een crisis op het gebied van normen, waarden en integriteit. Wat doet Suriname om in beweging te komen voor de jeugd en hun recht op kwaliteitsonderwijs?

- Op welke wijze wordt de jongere generatie behoed voor de fouten die door onze generatie zijn gemaakt in de afgelopen decennia
- Wat kan direct bijdragen worden door bijvoorbeeld deel te nemen in de oudervereniging op school, ondersteuning van de leerkracht of extra aandacht voor het verwaarloosde klasgenootje van uw eigen pupil
- Hoe wijst u opvoeders op een constructieve manier op de missers die zij maken bij de opvoeding en begeleiding van hun en onze kinderen

Het verschil dat wij met een relatief klein gebaar maken kan van grote betekenis blijken te zijn voor een school, leerkracht of dat ene kind dat daardoor sterker leert geloven in zichzelf. Terwijl wij de laatste weken van deze schoolvakantie ingaan daag ik ook u uit het verschil te willen maken op weg naar betere educatie voor onze kinderen.

Kind regards
Helyante Mac-Donald

Schrijven doet zij om te reflecteren op wat zij ziet en ervaart vanuit een hele brede interesse. Bedrijfseconoom van beroep en vanaf 2006 als zelfstandig managementconsultant actief op het snijvlak van Organisatie-inrichting, Business planning en Marketing. Zie ook www.CrossedLinesadvisory.sr. Feedback op haar blog stelt zij erg op prijs en kan via het mailadres info@crossedlinesadvisory.sr.