Het wel en wee van de onvolprezen pakkettenbusiness

Dat er hier in de haven van Paramaribo sinds jaar en dag wekelijks enkele schepen aanmeren met, laten we het ‘overlevingspakketten’ noemen, is wijd en zijd bekend.
Tot voor kort verliep de afhandeling hiervan redelijk soepel, maar aangezien er recent ook voor mij een pakket bij was en ik maar geen bericht kreeg over de aankomst daarvan, ben ik zelf maar eens gaan bellen hoe het nu zat.

Een uiterst vriendelijke dame wist mij te vertellen dat mijn pakket bij hen in de loods stond, maar er sinds een maand of twee een nieuwe regel in werking was getreden en de douane nu ieder pakket moet ‘strippen’.
Nu heb ik geen enkele moeite met wat meer controle op het een en ander, maar het duurde maar en duurde maar en ben dus maar eens bij de betreffende afhandelaar langsgegaan.

Daar wist men mij te vertellen dat dhr. Hoefdraad, de minister van Financiën, in hoogsteigen persoon deze regeling heeft ingevoerd, maar dat de douaniers vanwege onderbezetting zo langzamerhand op hun tandvlees lopen om hun werk te kunnen doen. Er dient, zo werd mij verteld, door deze mensen gewerkt te worden van 8.00 tot 13.00 uur, maar met een beetje geluk zouden ze er om, jawel, u leest het goed, om 12.00 uur kunnen zijn wat inderdaad is gelukt.

Meneer Hoefdraad, even een vraagje: Als u het nodig vindt om een dergelijke maatregel in te voeren zou het dan niet goed zijn om van tevoren te bekijken of die ook op een redelijke manier uitvoerbaar is?
Terwijl ik stond te wachten stond er een mevrouw die de wanhoop nabij was aangezien ook zij wist dat er allang een pakket voor haar was en ze haast niet meer wist hoe haar gezin te onderhouden.

Als ik in de media de berichten omtrent uw beleid lees bekruipt mij steeds sterker het gevoel dat u geen enkele feeling met, en wel heel erg ver van de ‘gewone’ burger afstaat, waarvan er vele zijn die ’s morgens niet weten hoe ze de avond moeten halen; een probleem dat u letterlijk en figuurlijk niet zelf aan de lijve ondervindt.
Misschien een idee om een aantal van de vele werkzoekenden in dit land op te leiden tot douanier?

I. Bos