Twintig jaar cel in doodslagzaak Naomie Dhanraj

Mohesh P. is donderdag veroordeeld door kantonrechter Siegline Wijnhard, tot een celstraf van twintig jaar. Hij stond terecht voor moord op zijn vriendin Naomie Dhanradj (32). De man had het ontzielde lichaam op zijn achtererf begraven. Dit gebeurde afgelopen jaar op 22 april. Wijnhard achtte doodslag bewezen en veroordeelde de man conform de eis van het Openbaar Ministerie (OM).

Mohesh P. bleef erbij dat hij de vrouw niet vermoord heeft, maar haar slechts omhelsd had. Advocaat Georgette Leter had aangevoerd dat de man geen evenwichtige relatie en jeugd gehad heeft. Moord achtte de kantonrechter niet bewezen. Ze noemde het feit schokkend en zeer ernstig. De kantonrechter voerde aan dat de gemeenschap diep is gechoqueerd. Ook heeft de man geen respect gehad voor zijn vriendin, want hij liet het ontzielde lichaam de hele avond onder een zinkplaat op zijn achtererf achter. Hij begroef haar in een gat waar een oude plee stond. Ook vindt de kantonrechter de verklaring van de man niet geloofwaardig dat hij uit liefde het ontzielde lichaam van Naomie op zijn erf begroef, omdat hij haar dichtbij zich wilde hebben. Volgens Wijnhard heeft hij dit uit eigen belang gedaan. Niemand zou vermoeden dat hij het ontzielde lichaam op zijn eigen erf had begraven.

De man had Naomie vaker mishandeld, beledigd, bedreigd en geweld tegen haar gebruikt. Ze had diverse keren aangifte gedaan bij de politie. Om een mobiele telefoon heeft de veroordeelde haar het leven ontnomen. De rechter noemde het feit zeer ernstig en zei dat ze geen reden ziet om af te wijken van de strafeis van het OM. Uit het obductierapport is gebleken dat het strottenhoofd van de vrouw gebroken was. Dit betekent dat zij niet omhelsd, maar gewurgd was.

Mohesh P. beweerde dat hij de avond ervoor bij Naomie geslapen had. Toen haar telefoon overging - hij wist niet dat zij er één had - pakte zij het toestel en gooide het uit het raam. Hij vroeg haar wie gebeld had. Ze antwoordde dat ze het niet wist. Hij omhelsde haar en bleef vragen. Ze zei toen dat hij haar los moest laten en dat zij dan alles zou vertellen. Toen hij haar losliet, zakte ze in elkaar. Hij probeerde haar water te laten drinken, maar er kwam schuim uit haar mond. Hij deed de ventilator aan en legde haar op bed. Hij liet haar in de woning achter en ging naar huis.

De politie kreeg een tip binnen en hen werd voorgehouden dat de man een lijk op het achtererf had begraven. Zijn vrouw kwam van het werk en zag hem op het achtererf het ontzielde lichaam begraven. Ze ging terug naar haar werk en hield dit voor aan haar werkgever. Die adviseerde haar de politie in te schakelen. De verdachte had haar de avond ervoor wel gezegd dat hij Naomie vermoord had. In het voertuig van de verdachte trof de politie een flesje verdelgingsmiddel en een spuit aan. Ook werden er bloedsporen van het slachtoffer gevonden.

Mohesh P. had zijn vrouw gevraagd om te liegen. Ze moest aan de politie verklaren dat hij de hele tijd thuis was. Als ze dat niet zou zeggen, ‘zou ze zien wat er met haar zal gebeuren’. Bij de politie had hij verklaard dat de oorzaak van alles een mobiele telefoon was. Het slachtoffer had het toestel zonder zijn medeweten. Terwijl hij haar wurgde, gilde ze dat hij haar los moest laten. Hij liet pas los toen hij merkte dat ze helemaal slap geworden was. De man verklaarde dat hij niet zeker wist of ze wel of niet dood was. Hij dacht dat ze nog bij zou komen. Hij nam haar mee om te chillen en dronk zelf cognac. Hij was dronken. Hij sprak tot haar, maar ze reageerde niet. Hij nam haar mee naar zijn woning en sleepte haar naar de achtertuin. Hij legde haar onder een boom en dekte haar met een zinkplaat af. Volgens rechter Wijnhard wist de man precies dat de vrouw overleden was. Dit had hij aan zijn vrouw voorgehouden.

Wanita Ramnath