De gevolgen van nepnieuws; reactie van slachtoffer

Reeds geruime tijd circuleert op social media een nepbericht over mij geplaatst door een ziekeling of ziekelingen die hun onvermogen en onkunde fulmineren op het internet. Heb toen, zoals algemeen bekend is, niet gereageerd omdat je het onmogelijk kan winnen temeer omdat de ziekelingen zich verschuilen achter gestolen identiteiten en nep accounts. In het weekend bleek dat mijn familie en vriendenkring aanstoot namen aan de snelheid waarmee het bericht werd gedeeld; dit kon ik bemerken door de vele apps die ik moest beantwoorden.

Maandag heb ik wederom met FB deskundigen nagedacht hoe om te gaan hiermee. Heb ook een goede vriend van mij gebeld bij een bekend dagblad om te informeren hoe hij ertegen aankeek. Zijn stelling was niet ontkennen is bekennen. Ik verkeerde toen in een dilemma temeer het als bijna vier ’s middags was en ik nog op kantoor zat. Ik heb als verantwoordelijke direct de minister gebeld en gevraagd om mij te willen ontvangen omdat ik het ministerie en de Arbeidsinspectie niet in diskrediet wilde brengen. De minister kon mij niet direct ontvangen vanwege DNA verplichtingen maar heeft zeer voortvarend gehandeld om nog dezelfde avond mij uit te nodigen.

Tijdens dat gesprek heb ik de minister achtergrondinformatie verschaft welke schriftelijk verifieerbaar is. Omwille van goed bestuur, de onkreukbare positie van de Inspecteur-generaal en de integriteit die wij als directie nastreven op het ministerie heb ik de minister gevraagd mij te ontlasten van de verplichting om te functioneren als Inspecteur Generaal en ook verzocht om de aantijgingen en verdachtmakingen te deponeren ten burele van de Procureur-generaal om te onderzoeken of ik als persoon en als Inspecteur Generaal mij schuldig heb gemaakt aan oplichting en overige onfrisse zaken. Ik verdien rehabilitatie, daar ben ik al overtuigd, maar de last zal ik voor de rest van mijn leven moeten dragen.

Ik ben geen haatdragend mens; daarvoor waakt de spiritualiteit waarbinnen ik mij beweeg, maar wil wel mijn welgemeende verontschuldiging aanbieden aan mijn gezin op de eerste plaats, mijn familie en vriendenkring dat ik hun leven drastisch heb veranderd. Als dit de prijs is van moderniteit hoop ik dat het beste wapen hiertegen is om onze kinderen de juiste opvoeding te geven en dit breed bespreekbaar te maken tot op de scholen. Mijn enige geruststelling is dat in het vooruitzicht ligt mijn rehabilitatie als onkreukbaar en onberispelijke persoonlijkheid. Aan de ziekelingen het advies dat ze de geest uit de fles hebben gehaald en hopelijk kunnen ze het weer erin krijgen.

John Courtar