Column: Politieke Borrelpraat 356

“Mooi zo, de komende week wordt dit land teruggegeven aan het volk; dat is de opdracht die mijn fiere oranje-voorzitter aan Bouta heeft gegeven.”
“Dus omdat hij dat tussen het getoeter en vlaggengewapper door met schorre stem heeft uitgeschreeuwd, gaat dat gebeuren?”
“Natuurlijk. Onze traditie is toch: de hardste schreeuwer van inhoudsloze kreten heeft het meeste gelijk?”
“Ach, zeg jij maar niets, want jouw paarse bermclub is geen haar beter.”
“Alle politici in dit land zijn één pot schreeuwmaarraak.”
“Ma na dati a volk wani, anders trek je geen stemmen.”
“Gaat daarom, vooral in de stad, 30% steeds weer niet stemmen?”
“Als we met geschreeuw en kretologie, zoals ‘Genoeg is meer dan veel’ deviezen konden verdienen, waren we nu het rijkste land ter wereld.”
“Maar geef toe, er was een redelijke massa op de been, maar het kon veel beter.”
“Door die verarming is men niet komen opdagen, of door het weer, of door die intimidatie, of noem een andere dooddoener. Zeg toch de waarheid: men is ook moe van dit uitzichtloos geschreeuw en getoeter.”
“Jules, yu leki wan stanko weg-met-Bouta-mang, hoe vond je het?”
“Ik ben niet gegaan?”
“Wat? Jij? Niet gegaan? Ben je soms ook overgelopen?”
“Klets niet, mang. Ik heb mijn duidelijke redenen waarom ik niet ben gegaan.”
“En mogen we die redenen weten? Just for the records.”
“Goed dan. Ik ga niet op een politiek terrein politici aanhoren, die niets nieuws te vertellen hebben en die ons door hun jarenlange regeer-onmacht in deze rommel hebben doen belanden. Plus ze zijn al twee verkiezingen duidelijk afgewezen.”
“Echt niet, door overloperij en omkoperij…..”
“Stil nou, laat Jules z’n redenen noemen.”
“Ten tweede: dit massaprotest is op gang gebracht door enkele gedreven jongeren, maar het is gaandeweg door sluwe en geslepen politici gecoupt, net zoals toen tijdens de protesten tegen Bosje. Gaan we de straat op, dan is het een openbaar protest. En geen enkele marionet-districtscommissaris hoeft daarvoor toestemming te verlenen, als de leiding van de manifestatie maar met de politiecommandant in overleg is geweest.”
“Ik hoop dat de kieswet bij de volgende verkiezingen zodanig aangepast wordt, dat de zo genoemde pre-electorale combinaties niet meer toegestaan worden. Je gaat in de verkiezing, zoals je je hebt ingeschreven bij het Hoofdstembureau.”
“Dus iedereen apart de verkiezingen in?”
“Jawel, of je schrijft je als combinatie met één voorzitter en één bestuur in. En natuurlijk mag je met andere partijen wat stembusafspraken maken, maar we gaan allemaal apart de verkiezingen in. Laat elke partij zijn werkelijke sterkte meten. En politici moeten zich niet verschuilen achter dat stomme argument van: ‘is dat kiesstelsel dwingt ons om vóór de verkiezing te gaan bundelen.”
“Maar coalities sluiten na de verkiezingen, kan ook moeilijk zijn; kijk maar nu in Nederland.”
“Zeer zeker, maar dan weet elke partij wat hij werkelijk waard is, want het electoraat heeft dan duidelijke keuzes gemaakt.”
“Als ze bij de volgende verkiezing weer vóór de verkiezingen gaan bundelen en al die etnische boevenclubjes op één lijst zetten, met die Somo erbij, stem ik liever maar op Bouta.”
“Maar dan verdwijnen al die kleine partijen.”
“Dat is toch goed? Meer ruimte op het stembiljet. Plus minder schreeuwlelijkerds die staan te trappelen om de staatsmacht over te nemen om onze schatkist te gaan plunderen, zoals ze allemaal de afgelopen 45 jaar hebben gedaan.”
“Plus elke partij die zich inschrijft, betaalt 20.000 SRD inschrijfgeld. Anders betaalt alleen de belastingbetaler de kosten van de verkiezingen.”
“Maar dan gaan sommige partijen niet kunnen meedoen.”
“Vind ik echt niet erg. Als ze zoveel geld kunnen uitgeven voor vlaggen, paraplu’s, truitjes, tienduizenden pamfletten en eten, drinken en bussen voor aanhangers te bekostigen, is twintigduizend srd kattenpis. Dat is vierduizend per jaar, is 11 SRD per dag. Je moet wel echt een belabberde partij zijn als je vijf jaren lang geen tientje per dag kan opbrengen.”
“Lees wat Sharda Ganggang in haar column schrijft over die zovele politieke profiteurs die naast hun normale ambtenarensalaris nog twee tot drie wazige beleidsfuncties vervullen, met alles d’rop en d’raan.”
“En al die zogenoemde leiders op dat podium vallen daar tot de dag van vandaag ook onder.”
“Gewoon een wet maken dat een ambtenaar onder naam A maar één overheidssalaris mag toucheren. Is dat zo moeilijk door te voeren? Even programmeren en enteren en alle dubbele inkomens vallen bij Cebuma zo uit de computer.”
“Daarom doen velen er alles aan om te voorkomen dat bestanden bij de overheid worden gedigitaliseerd en dat verschillende bestanden aan elkaar gelinkt worden, zodat de geldstromen kunnen worden gevolgd.”
“Schreeuwen daarom een paar doktoren moord en brand nu er een digitalisering komt van hun inkomsten en patiëntenbestand en misschien ook van hun privé-inkomsten en misschien ook van hun belastingafdracht?”
“Ja, maar die Voksongezondheidsminister mag wel hoog van de toren blazen als een nijdige kat in een boom die door woeste honden wordt belaagd dat hij zijn familienaam zuiver wil houden.”
“Groot gelijk heeft hij, ik zou mijn eer, mijn familienaam ook verdedigen…”
“Dan moet hij wel openheid geven in alles wat met dat miljoenen euro’s kostend digitaliseerproject te maken heeft, vooral met betrekking tot de aanbesteding en de mensen die er wat aan gaan verdienen.”
“Maar ik luisterde vanmorgen naar een goed radiokringgesprek over onze medische zorg. En weer eens wordt er heftig om de hete brei gedraaid.”
“Waar draait men dan zo omheen?”
“Willen we onze redelijk goede medische zorg behouden, dan zullen de verzekeringspremies en de ligdagtarieven flink omhoog moeten gaan.”
“Maar een kortzichtig Nieuw-Front beleid heeft niet zo lang terug een wet geproduceerd die deze verhogingen verbiedt. Want arme mensen mogen niet méér betalen, ze moeten liefst zoveel mogelijk gratis krijgen, anders zou dat stemmen kunnen kosten.”
“Dat is dat populistisch beleid dat dit land al meer dan 45 jaar als een kankergezwel opvreet. Voedt je kiezers niet op om te bezuinigen en te sparen. Leer ze alleen maar lekker eten en drinken, op staatssubsidies boven hun stand te leven en maar te klagen met vlagen.”
“Daarom moeten de energie- en watertarieven, de bus tarieven, de benzineprijs tot de medicijnen, de hartoperaties, de nierdialyses en zelfs de röntgenfoto’s heel goedkoop blijven.”
“Oké, een goed streven. Maar wat zien we nu? Overal moet je bijbetalen, anders klapt de hele zaak in elkaar.”
“Maar men eist ombuiging van het beleid van de huidige regering. Wat moet er dan in hemelsnaam omgebogen worden?”
“Benzineprijs moet omlaag, bus tarieven moeten omlaag, de koers moet omlaag, de prijzen in de supermarkets moeten omlaag.”
“Maar mijn hemel, hoe moet je als overheid dan uitgaven doen, als je geen inkomsten hebt?”
“Doe als vorige regeringen: breng maar ongedekt geld in roulatie.”
“Of doe als deze regering: leen overal geld, we zien wel hoe we dat eens zullen aflossen.”
“Maar er is geen eenheid binnen die oppositie en geen duidelijk stappenplan hoe zij de crisis te lijf willen gaan.”
“Daarom zei mijn Paul Pardjaja-papa, die boert, luhurt en koekeloert naar het presidentschap, dat hij poti Bouta, die bang is om in de gevangenis te komen, de kans geeft om een zachte landing te maken, een eervolle aftocht te blazen, door hem gratie aan te bieden in ruil voor vervroegde verkiezingen.”
“Maar hebben we dan de garantie dat die Bouta dan niet meer mag meedoen aan de verkiezingen? Anders komt hij terug.”
“Nog voordat de rechter een uitspraak heeft gedaan, komt Ome Paul Wong Pienter met zo een politieke koehandel? Nu vallen de politieke maskers.”
“Paul de Landrover heeft tijdens zijn Frontperiode ervoor gezorgd dat ministers zelfs in de bak gingen wegens corruptie, zei hij op het podium.”
“Bijna verdween hij in de bak vanwege het lopen door de kleedruimte van dames van een miss-weet-ik-veel-verkiezing.”
“En wattebout die Ik ben moe-groep en dame Neus? Ze zijn mooi bedankt voor het op gang brengen van dit volksprotest en het slag vangen van de gemaskerde Mobiele Eenheid, maar nu hebben de sluwe politici lekkertjes overgenomen. Ze hebben de jongeren bij de Neus genomen.”
“Ma mi lob’a uitspraak fu Lonnie:’ Wiens Bouta moes gwe, a mus gwe vreedzaam, ja toch?’ Het was even stil, toen kwam er moeizaam wat gejuich en getoeter op gang. Bravo kreeg power en ging verder: ‘Un no wan’ geweld, daarom ie sjie: Bravo no gha strati. Meki Bouta go vreedzaam, ma unu no wan wakti vreedzaam tumsi langa, da w’o dede ien’a film.”
“Ja, maar Chan, hamer barka bhaan, kan mooi zeggen dat we allemaal een Beter Suriname willen, maar hij begint te stellen: ‘We kunnen van mening met elkaar verschillen hoe de crisis aan te pakken… Ik wil juist horen hoe de huidige oppositie de crisis wil aanpakken, met welk stappenplan met welke, misschien ook impopulaire maatregelen.”
“En vooral: met welk team. Als ze met zoveel bravoure zeggen dat ze klaar zijn om desnoods morgen over te nemen, wie zijn dan hun kandidaten voor president, vicepresident, voorzitter DNA, governor van de CBvS, minister van Financiën, minister van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer?”
“Of gaan we maar door met steeds te zingen: ‘Stre de’f stre, un sa tan feti makandra in Sranan’, in plaats van: ‘Heri libi te na dede, un sa wroko gi Sranan?”
“Inderdaad, gaan we maar verder vechten tegen elkaar om boevenclubjes aan of van de macht te helpen, of gaan we nou eens eindelijk gezamenlijk werken ‘fu go set’ na kondre bun?”
“Mang, zuip door en heb geen ijdele dromen.”

Rappa