Elke dag een klein beetje Phagwafeest!

Zoveel uitleg, zoveel betekenissen, zoveel traditie en zoveel cultuur. Wordt het geen tijd dat ook zoveel oprechte nationalisme, broederschap en Lobi erbij komen kijken? Ieder jaar bij vrijwel alle (nationale) feestdagen, worden wij platgeslagen met de kernwaarden van de feesten. De overwinning van het licht op de duisternis, van het goede op het kwade en van het recht op het onrecht. Alle goede bedoelingen van het feest worden geconcentreerd op een climax van die bewuste dag. Niets fout daarmee natuurlijk, maar...

Wij vieren onze zoveelste Phagwafeest. Uitbundige mensen, vrolijke en vrije Surinamers die gezamenlijk elkaar omhelzen, bepoederen en bekleuren. Iedereen is gelijkwaardig op die dag. 1 kleur en 1 geur (want die vaak onaangename zweet- en cocosolie-geur worden eventjes vergeten). Een overschot van broederschap en saamhorigheid wordt geëxposeerd en men vergeet dat het jaar 365 dagen telt.

Het overdenken waard dat wij Surinamers misschien alle opgehoopte goede waarden en elementen bestemd voor die ene speciale dag, moeten proportioneren in 365 delen. Elke dag een beetje broederliefde, elke dag een beetje verdraagzaamheid, en elke dag een beetje saamhorigheid. Het effect hiervan zal op den duur een permanente vorm van Lobi en respect toveren. Zonde om steeds kunstmatige evenementen op touw te zetten zonder diepgang en welke alleen op die dag voordelig zijn. Of heb ik het mis? Ik denk dat het makkelijker is dan wij denken. Laten wij gewoon aardig, beleefd en respectvol zijn tegenover elkaar.

Trek de stoute schoenen aan en nodig je mede-Surinamers uit op jouw feest als je het nog niet gedaan mocht hebben! Ga ook naar elkaars religieus huis en leer hun leven kennen. En niet om bekeerd te worden. Wij Surinamers kennen elkaar bijna niet. Elkaars taal niet, elkaars gewoontes niet, elkaars gedachtegang en leefwijze niet. En dan gaan wij door in de wereld door trots te propageren dat wij hier een moskee en synagoge naast elkaar hebben staan. Wat voor nut heeft dat als wij niet eens te weten hoe het er van binnen uitziet?

Laten wij alvast de basics leren van elkaars leven. Hoe mooi zal het niet zijn als wij inderdaad onderkennen dat ieder mens identiek hetzelfde is en ook menswaardig behandeld wil worden. Dat wij allen dezelfde pijn, verdriet en liefde voelen als die andere. Het is waar dat het een verdienste is om zo vredig naast elkaar te leven in ons land, maar een klein beetje meer met elkaar leven zou zoveel meer Phagwafeest zijn elke dag! We hoeven niet elke dag te strooien met poeder en kleursel, maar u begrijpt wat ik bedoel. Suriname en al de traditionele feesten zullen wij hier moeten achterlaten op een dag. Ook alle goud en kavels! Alleen het dagelijks gegeven en verdiend respect nemen wij met ons mee.
Let’s start being nice to each other. Happy Holi


Madhuri Alibux