8 Maart... Uw naam is Vrouw

Zij kan Omaijra of Gracita heten. Maar het kan ook Vanessa zijn ! Ik wenste dat ik haar naam had onthouden. Een echte gebeurtenis die plaatsvond ergens in 2014. Nadat ik mijn zaken had afgehandeld in het centrum van Paramaribo, liep ik naar een van de vele geïmproviseerde parkeerplaatsen en tijdens het lopen viel het mij op hoe mul het zand wel niet was. Ik stapte in mijn auto, startte en reed op. Maar reeds op de parkeerplaats, wilden mijn autobanden niet verder. Tot mijn schrik waren de voorbanden voor de helft weggezakt in een verzakt deel van het zand. Ik gaf extra gas, zonder te beseffen dat het juist verkeerd was dat te doen.

De autodidactische parkeerwachter verscheen, voorzag mij van advies en haalde zelfs hulp van voorbijgangers. De auto duwen van de achterkant en proberen omhoog te tillen van de voorkant hielpen geen van beiden. Ik was ten einde raad en nam vanzelfsprekend de adviezen aan van de parkeerwachter en de voorbijgangers. Jah, er moest een takelwagen aan te pas komen. De parkeerwachter zou dat eventjes doen en terwijl hij bezig was zijn telefoon uit zijn broekzak te halen, liep er een Marron vrouw langs. Zij bekeek even de situatie, liep op mij af en zei : No weri yu ede. Mi sa pur’eng gi yu ! Verbouwereerd vroeg ik haar, hoe zij het zou doen, maar zij was al verder gelopen op de parkeerplaats. Zij legde haar tas op de grond en liep zoekende rond tot zij een 2 stukken plank had gevonden.

Zij kwam terug ermee, knielde naast de voorband en begon met haar blote handen het zand om de band heen uit te graven totdat de volledige band te zien was. Daarna legde zij een plank achter de band en stootte die stevig ertegen aan. Hetzelfde deed zij met de andere voorband. Van de ene naar de andere verbazing vallende, wachtte ik gewoon af wat mijn uit de hemel gevallen Redder verder zou doen. Toen de tweede plank ook stevig was aangedrukt achter de autoband, klapte zij het zand van haar handen af , keek triomfantelijk naar mij en zei: Go sdon ini a wagi en gi gas achteruit.. Ik zei : San ede mi mus go achteruit? En ze zei: Omdat yu gi gas vooruit k’ba en drape fasi k’ba….

Dus ik stap in mijn auto, start en geef gas achteruit. Opluchting, blijdschap en bewondering kwamen tegelijk in mij op toen de auto inderdaad met gemak uit het misleidende zand kwam. Mijn dankbaarheid kende geen grenzen. Dat was 1 van de momenten in het leven waarop je geen woorden hebt.. Mijn Redder en ik keken allebei naar de drie mannen die op het punt hadden gestaan om een takelwagen in te huren. Letterlijk beschaamd en schoorvoetend liepen zij weg. Terwijl ik snel naar mijn portemonnee zoek in mijn tas, om mijn Redder wat geld toe te stoppen, zie ik vanuit mijn ooghoeken dat zij al is doorgelopen. Ik roep haar en vraag naar haar naam en waar zij woont. En ze roept terug: Mi e tan ini Brokopondo, mi nen Omaijra? Gracita of Vanessa? Ik kon haar niet goed verstaan.

Zeer onder de indruk van het gebeurde, vertel ik thuis aangekomen aan eeenieder, bekend en onbekend over de Marronvrouw, die mij, een Hindostaanse vrouw in nood heeft geholpen. Nu enkele jaren later besef ik pas hoe dom mijn eerste gedachtegang was. Zware minpunt voor mijzelf. Mijn Redder was een Surinaamse vrouw die een mede-Surinaamse te hulp is geschoten. 1-0 voor haar !
Op 8 maart worden vrouwen die zich verdienstelijk hebben gemaakt in de bloemetjes gezet. Ook staat de wereld op deze dag stil bij het feit dat het Vrouw-zijn het gedenken waard is.

Ik huldig hierbij de onbekende Omaijra, Gracita of Vanessa, die op een spontane en menslievende manier heeft laten zien dat zij haar intelligentie, hart en verstand op de juiste plaats heeft. Zomaar een voorbijganger, die niet heeft geschroomd haar gelakte nagels te beschadigen en in de hete zon, knielend het vuile zand heeft weggegraven. Er zijn er niet veel over van haar kaliber, maar ik kan haar desondanks niet voordragen voor een decoratie. Decoratie? Waarvoor? Een vastgelopen auto weer op het rijpad krijgen? Niet zwaar genoeg! En toch, naar mijn mening een decoratie waard. Immers, het moment bepaalt hoe er wordt gereageerd. En zij heeft geweldig gereageerd.
Wat zou ik haar graag willen uitnodigen voor de komende Phagwaviering. May God bless her.

Madhuri Alibux