Zandafgraving te Braamspunt

Over de zandafgravingen te Braamspunt kan gesteld worden dat die al langer plaatsvinden. Reeds in de jaren negentig vonden er zandafgravingen daar plaats. Mijns inziens is het Matapicastrand, dat uit dezelfde schelpzandafzetting als die van Braamspunt bestond en op slechts enkele kilometers daarvan verwijderd voor de kust van Commewijne lag, nagenoeg in zijn geheel is verdwenen.

Het strand was een toeristische attractie er zijn zelfs liedjes bezongen. De zand- en modderbanken voor de kust van Suriname verplaatsen zich in westelijke richting. Zo hebben alle Surinaamse rivieren nabij de monding een bocht naar het westen. Als gevolg van de in het verleden opgetreden afzettingen voor de kust en het verplaatsen van de banken werd de Commewijnerivier afgesloten van de zee en mondde die via de Surinamerivier in de Atlantische oceaan uit.

Door het uitgraven van de schelpafzetting te Braamspunt werd het strand van Matapica door inwerking van golfslag en de verplaatsing van de zandafzetting in westelijke richting door de Guyanastroom, versneld weggespoeld. De zee heeft zich vervolgens een paar kilometers verder landinwaarts in de, achter het Matapicastrand gelegen, modderafzetting verplaatst. Het zand afkomstig van het Matapicastrand werd te Braamspunt afgezet, alwaar men alsmaar dieper groef.

Het Matapicastrand bestaat niet meer. Er is slechts een modderbank overgebleven. De schilpadden die vroeger daar aan wal gingen om te leggen moesten hun leggebieden naar het westen verplaatsen, wat zeer moeilijk voor ze was. Zeeschilpadden bezitten de wonderbaarlijke gewoonte hun geboorteplek na tientallen jaren terug te vinden. Ze leggen hun eieren dus op hun geboorteplek. Haal je hun geboorteplaats weg dan kan het leggen van hun eieren op een andere plek zeer grote problemen voor ze opleveren en zelfs hun dood betekenen. Schilpadden kunnen heel oud worden, zelfs honderd jaar en ouder. Door hun legstranden te beschermen en/of met rust te laten dragen wij 'NU' ervoor zorg dat onze achterkleinkinderen later nog zeeschilpadden anders dan van foto's levend kunnen zien.

Carl Cederboom