Blog: Accountable en Responsible

Responsibility en Accountability zijn onder andere binnen het procesmanagement en organisatieanalyse erg gangbare begrippen. De Nederlandse synoniemen, verantwoordelijk en eindverantwoordelijk geven gevoelsmatig niet hetzelfde aan; accountability is meer dan eindverantwoordelijk zijn. Als accountable persoon stap je naar voren (vooral ook als het misgaat) en ben je bereid daar de consequenties van te dragen. En als wij heel eerlijk zijn blinken wij ondanks alle governance regeltjes, nieuwe wetten en uitgesproken goede voornemens niet uit in accountability. En dat terwijl de woorden crisis, precair en neergang dagelijks overal galmen.

Positief en optimistisch blijven in de crisis is de boodschap vanuit het hoogste niveau. Positief wil ook ik blijven ondanks alle negatieve signalen. Het is daarom dat mijn focus neigt naar hoe anders en hoe snel. Over hoe anders en hoe snel hoor je nog te weinig concreets. Echte verandering ten goede begint wanneer een voldoende geloofwaardig alternatief zich aandient dat niet met verwijten smijtend om aandacht vraagt. Dat is geen politieke statement want het geldt in meer sectoren dan alleen de publieke sector. Ook binnen de vakbeweging en het bedrijfsleven zijn ware paleisrevoluties gaande waar per saldo niemand winnaar van kan zijn. De verliezers zijn wij allen en ons nageslacht. Ondanks de potentie en onze vele assets in termen van natuurlijke rijkdom, diversiteit, rijke cultuur en strategische ligging blijven wij een aantal fundamenteel verkeerde keuzes maken. Wie is accountable en wie is responsible voor de huidige situatie? Wij allen is het simpele antwoord! Want in wegkijken, passief blijven en naïef positief vooruit kijken spannen wij zelf de kroon.

Al generaties lang wordt ons schaars kader in publieke sectoren gefrustreerd door een meer politiek dan rationeel ingegeven benoemings- en ontheffingsbeleid. Stel je bent een echte idealist, technocraat of toegewijd vakman. Wat is dan de drijfveer om je te blijven geven wanneer keer op keer blijkt dat kwaliteit en continuïteit van beleid ondergeschikt zijn aan loyaliteit? Is de rol van de echte professional die politiek kleurloos kiest te zijn, uitgespeeld in de huidige publieke sectoren? Hoe anders zou het zijn als binnen het politiek bestel, (lees ook de vakbeweging en het bedrijfsleven) op alle niveaus de resultaatgebieden, beoogde uitkomsten en rollen scherp vastgelegd en leidend zijn bij de keuzes die wij maken. Keuzes die er toe doen om Suriname te ontwikkelen en uit te stijgen boven het enge groepsbelang.

En hoe zou het zijn als het bij winnen niet gaat om ego gedreven en persoonlijk materieel gewin, maar vooral ook de koppeling wordt gemaakt met het groter plaatje. In een dergelijke opzet gaat probleemanalyse vooraf aan beleidsaanpassing. Ad-hoc maatregelen en symptoombestrijding die uitvluchten in de hand werken en het probleem verleggen kunnen daardoor van de agenda’s op het hoogste niveau. En natuurlijk zijn daar dan niet alle problemen mee opgelost. Maar durven daden te stellen en zelf voorop gaan in het responsible en accountable zijn is wel een belangrijk begin. Van anderen vragen waar je zelf een voorbeeld in bent; goed voorbeeld doet volgen!

Zoals een parlementariër het vorige week treffend heeft verwoord: “het zou helpen als wij stoppen om wetten te gebruiken om ons geweten te sussen; veel beter zou het zijn om ons geweten als wet te hanteren”. In het hier en nu je verantwoordelijkheid nemen en accountable zijn voor je daden is waar het op aankomt. En dat geldt net zo goed voor de president als het geldt voor de leerkracht, verpleegster of bankdirecteur!

Helyante Mac-Donald

Schrijven doet zij om te reflecteren op wat zij ziet en ervaart vanuit een hele brede interesse. Bedrijfseconoom van beroep en vanaf 2006 als zelfstandig managementconsultant actief op het snijvlak van Organisatie-inrichting, Business planning en Marketing. Zie ook www.CrossedLinesadvisory.sr. Feedback op haar blog stelt zij erg op prijs en kan via het mailadres info@crossedlinesadvisory.sr.