Reactie op de geur van Wilde Rozen

Omdat ik de veel belovende jongeman Jurgen Budike goed ken en enigszins verrast ben geworden met zijn belangstelling voor de politiek, wil ik gaarne een bijdrage leveren aan zijn roep, zodat hij niet een roepende in de woestijn wordt.
Een terechte opmerking over ons bewustzijn m.b.t. de wijze waarop wij onze onafhankelijkheid vieren alsof het vanzelfsprekend is. Stel dat de toenmalige machthebbers de macht hadden vastgehouden zoals de grote wereldleider van Cuba die pas is overleden, Fidel Castro, wat dan?

Bij de gebeurtenissen rond 25 november 1987, feitelijk vanaf 1985 waar de verkiezingen een onderdeel van zijn, was de ABOP van Ronnie Brunswijk niet in het vizier. Ronnie werd toen gebruikt voor andere belangen en deed zijn intrede als Robinhood in de politiek in 1985.

De beantwoording van de vraag onder wiens leiderschap de her-democratisering heeft plaatsgevonden wordt niet naar de achtergrond verschoven, maar er wordt bewust riool-politiek mee bedreven door sommige politieke uilskuikens. De politieke geschiedenis van een land, jouw land, kan je de facto niet veranderen.
Om inzicht te verkrijgen in wat de politieke leiders precies hebben gedaan in politieke zin sinds 25 november 1987 om de richting van het land te bepalen, moet je op de hoogte zijn van wat de ware bedoeling van de revolutionaire leider was.
Met de stelling dat onze politici van toen erg slimme mensen waren kan ik mij niet verenigen. Ze waren wel zeer sluwe personen en dat heeft juist ertoe geleid dat wij vandaag hebben gekregen wat zij ervan hebben gemaakt, want het leiderschap aan de wieg van onze herboren democratie had een heel andere kijk op de toekomst.

Dat leiderschap was bereid de macht los te laten onder een bepaald primaat. De wens was dat na de verkiezingen, de politieke partijen zouden meewerken, dat Dr. Ir. Frank Essed van de N.P.S. President van de Republiek Suriname zou worden. Die politici die aan de wieg met de baby stonden hebben de revolutionaire leider verraden.

Althans, gezegd moet worden dat Jagernath Lachmon geen bezwaar had dat het presidentschap aan de N.P.S. zou worden toegekend, omdat hij van te voren wist dat hij geen belangstelling had voor die functie. Het zijn de kringen van de N.P.S. zelf die dat hebben gedwarsboomd, door ervoor zorg te dragen dat na de verkiezingen, de V.H.P. zogenaamd toch in aanmerking moest komen voor het Presidentschap.

Arron had gedacht dat hij in de positie van Vice- President dezelfde machtspositie zou hebben als toen hij Minister-President was. Lachmon die altijd de slimste is geweest, heeft de regering vanuit De Nationale Assemblee gedirigeerd, door Shankar als President te doen benoemen en de touwtjes strak in handen te houden.

Met de nieuwe Grondwet in de hand kon hij dat spel feilloos spelen en met succes, want toen Arron wilde bepalen, wie op de post van ambassadeur in Nederland benoemd zou worden, hij had Mr. Walther Lim A Po in gedachten, maar Lachmon zijn wens werd uitgevoerd en Ir. Cyrill Ramkisor werd benoemd.
Vanaf toen was de samenwerking op zijn gat en de sluwe politici hebben daarvan dankbaar gebruik gemaakt om zelfs de zogenaamde telefooncoup in 1990 uit te lokken. Aan het naïeve deel van het volk werd verteld dat de militairen weer een coup hadden gepleegd.

Overigens had de voorzitter van de C.L.O, reeds twee weken daarvoor mij als wnd. Directeur van Binnenlandse Zaken geïnformeerd, dat de vakbeweging massaal in beweging zou komen en daarbij de macht zou opeisen. Iemand anders moet het hele verhaal willen vertellen? Ik ken het wel.
Arron als politicus had dit alles niet voorzien, terwijl Lachmon met de nieuwe Grondwet bij het leveren van zijn bijdrage bewust heeft gewerkt aan de totstandkoming van de bepaling in artikel 55 lid 2. De Nationale Assemblee is het hoogste orgaan van de Staat. Deze zienswijze binnen het staatsrechtelijk gebeuren is uit de lucht komen vallen en nog in een land waar het Parlementaire stelsel niet meer als rechtsstatelijke grondslag functioneert.
Past ook niet in de Trias- Politica leer, de scheiding der machten en is toen opgenomen om Lachmon te behagen. Zijn credo was dan ook ik blijf mijn leven lang voorzitter van De Nationale Assemblee, omdat hij vond dat hij in die positie niet kan worden weggestuurd.

Politieke diplomatie of publieke politiekvoering
Als jong politicoloog, zoals je het zelf benoemt, ben je ook op een dwaalspoor gezet in jouw analyses vanwege de afwezigheid van betrouwbare informatie over de ware toedracht van onze geschiedenis, in het bijzonder denk ik aan onze politieke geschiedenis. Degenen die de waarheid kennen zwijgen, wordt gejammerd. Dit komt, omdat wij in Suriname met de jaren, ook een dubbele moraal hebben opgebouwd en dat is onze bijdrage aan de Republiek Suriname.

Desondanks wil ik aan je vader vragen om je als frisse academicus met een heldere kijk op de wereld en als toekomstige volksvertegenwoordiger, een belang dat jij zeker heel goed zou kunnen behartigen, te behoeden voor zover je met jou mededeling niet nu al de grond wordt ingeboord.
De ultieme vraag waarmee jij zit onder wiens leiderschap de democratie werd geherintroduceerd en de daarop afgestemde Grondwetswijziging die plaatsvond in 1987, moet reeds zijn beantwoord.

Omdat wij niet te doen hadden met een Grondwetswijziging in 1987, inderdaad een jonge politicoloog, maar met een fundamenteel nieuw Staatsrechtelijk-systeem voor de Republiek Suriname, was het leiderschap in handen van de man (naam) die vanaf 1980 dagelijks wordt genoemd, hetzij in Suriname of Nederland, hetzij goed of kwaad wordt besproken.
Mijn vriend leer dit van mij, zorg ervoor dat wanneer twee mensen kwaad over jou spreken, ten minste twee anderen de goede daden van jou prijzen.

Eugène van der San