4 oppositieleden Staatsraad niet tegen optrekken schuldplafond

Binnen de oppositie is er opschudding ontstaan dat slechts de VHP en de NPS zich niet kunnen terugvinden in de ontwerpwet waarin gevraagd wordt om het schuldplafond te verruimen. Ook vakbondsleider Robby Berenstein heeft een minderheidsstandpunt ingenomen. De ABOP, Pertjajah Luhur, DOE en PALU hebben de president geadviseerd om mee te werken aan de totstandkoming van de ontwerpwet, waarin het schuldplafond van 60 naar 80% van het Bruto Binnenlands Product wordt opgetrokken.

Paul Somohardjo, voorzitter van Pertjajah Luhur, ABOP-topper Marinus Bee en Carl Breeveld, voorzitter van DOE, zeggen in afzonderlijke gesprekken met Starnieuws dat zij geen voorstander zijn van verruiming van het obligoplafond. Bee en Breeveld merken op dat er nog geen partijstandpunt is ingenomen over deze kwestie. De ontwerpwet had hen nog niet bereikt. Er is in de media gereageerd op basis van een persbericht van het ministerie van Financiën. Somohardjo zegt dat zijn partij geen voorstander is van verruiming van het schuldplafond. Zijn lid in de Staatsraad had de stukken niet kunnen doornemen.

De voorzitters van de VHP, Chan Santokhi en Gregory Rusland van de NPS, hebben zich fel uitgesproken tegen de wetswijziging. Zij vinden dat een land niet op basis van leningen kan worden ontwikkeld. Zij stellen dat de wet juist in 2002 ingevoerd is, om het land te behoeden voor wanbeleid van ministers van Financiën en de Centrale Bank van Suriname. Zij kunnen op basis van de wet zelfs in de gevangenis terechtkomen. De wet moet onverantwoord leningenbeleid dichttimmeren. "Nu zijn wij terug bij af," stelt Rusland tegenover Starnieuws.

Het komt wel meer voor dat binnen de Staatsraad anders wordt gestemd dan formele standpunten die partijen innemen. Aangezien slechts de voorzitter van de Staatsraad, president Desi Bouterse alleen bevoegd is het woord te voeren, komen veel zaken officieel niet naar buiten. Hoewel de Staatsraad de president adviseert de ontwerpwet door te sturen naar De Nationale Assemblee, wordt er gesteld dat er weinig tijd was om over de wetswijziging uitvoerig te kunnen discussiëren.