Een reactie op artikel Irwin Maatrijk

Met veel belangstelling heb ik het artikel Democratische dictatuur: Waar ligt de grens? gelezen, mede door de heldere schrijfstijl en genuanceerde analyse. Ik heb er niets aan toe te voegen, maar maak mij evenals dhr. Maatrijk en velen met mij, grote zorgen over waar we met de huidige bestuurders van dit land naartoe gaan. De stem van het volk lijkt geenszins mee te tellen, behalve als er verkiezingen op komst zijn.

Een groot en lichtgelovig deel van het volk heeft ontegenzeglijk 'paars' gekozen, daar bestaat geen twijfel over, maar of ze gekozen hebben voor het incompetente gezelschap dat nu de dienst uitmaakt, is maar de vraag. Het voelt alsof wij als volk als een kurkentrekker de puree indraaien waar je nooit meer uitkomt.
Hoe zit het eigenlijk met het geweten en de ethiek van onze politici? Gelden normen en waarden alleen voor de ander? Het financiële gewin voor vele DR-, RR- en DNA-leden lijkt te prevaleren boven hun integriteit.

Onlangs las ik de volgende uitspraak van Hannah Ahrendt, een Joodse filosofe, die zij deed na afloop van het proces tegen massamoordenaar Eichmann en ontdekte dat Eichmann niet het monster was dat ze verwachtte, maar een ambtenaar (onder Hitler) die een beleid uitvoerde. ’De ethische kwaliteit van een organisatie hangt af van de morele moed van individuele leden’.
Hoe zit het met de morele moed van onze individuele politici en ambtenaren?

I. Bos