Vicepresident Ashwin Adhin heeft intussen het jaarplan 2017 ingediend bij De Nationale Assemblee. Dit wordt samen met de begroting behandeld. De directeur van het Planbureau, Reynold Simons, merkt in het voorwoord op dat het jaarplan dwingend is voorgeschreven bij de indiening van de begroting. Hij vindt het nodig dat er een nationale discussie gevoerd wordt over de rol en functie van het jaarplan, vooral in relatie tot de Financiële Nota.

De traditie om bij de indiening van de begroting naast de Financiële Nota ook een Jaarplan dwingend voor te schrijven stamt uit 'de tijd van de Ontwikkelingshulp', stelt Simons. Toen werd een fors deel van vooral de kapitaalsuitgaven van de overheid, als ontwikkelingsinvesteringen gefinancierd middels ontwikkelingshulp. Het jaarplan beschreef dan ook voornamelijk deze geraamde uitgaven en de realisaties en de verantwoording van deze bestedingen vanuit een macro-economisch perspectief. De goedkeuring door het parlement formaliseerde deze
beleidsprioriteiten en maatregelen, bestedingen en verantwoording.

In deze situatie is volgens de directeur van het Planbureau drastisch verandering gekomen naarmate Ontwikkelingshulp steeds minder belangrijk werd in Surinames economie, maar meer specifiek in de ontwikkelingsfinanciering. Sinds 2010 heeft Suriname het leeuwendeel van zijn ontwikkelingsinspanningen zelf gefinancierd uit de opbrengsten van de minerale sector. In die situatie zijn de rol en functie van het jaarplan onder druk komen te staan, meent Simons. Surinames eigen besparingen zijn gekrompen en zeer ontoereikend als gevolg van de teruggelopen overheids- en
deviezeninkomsten uit de minerale sector.

De voor de hand liggende conclusie is volgens Simons dat Suriname in de toekomst veel meer ertoe over zal (moeten) gaan om bilaterale en multilaterale financieringsbronnen te mobiliseren om zijn ontwikkelingsprogramma te financieren. Deze financieringsbehoefte vereist een weloverwogen strategie die particulier kapitaal, donorfondsen en leningen optimaal combineert. Een transparant, effectief en efficiënt mechanisme dat de allocatie en besteding van deze middelen moet garanderen is evident. "ln deze context is de discussie over de opbouw van een competent en duurzaam planapparaat, een van de voorwaarden voor onze ontwikkeling, actueel. Immers, het beantwoorden van de
ontwikkelingsuitdagingen waarmee ons land wordt geconfronteerd maar ook het (succesvol) grijpen van onze kansen zal afhankelijk zijn van het opbouwen van een dergelijk nationaal planapparaat. De rol en functie van het jaarplan in dit geheel is onderdeel van deze discussie die nationaal gevoerd zal moeten worden," concludeert Reynold Simons.