Suriname naar het WK

Hoe zullen de bestuurders van de SVB, de Surinaamse voetbalbond, de afgelopen jaren hebben gekeken naar de prestaties van buurlanden en de landen om zich heen? Hebben zij dan ook niet de gedachten: 'Goh, waren wij maar ook daar?' Of zal men deze gedachten niet hebben gehad, maar vooral individueel genoten hebben van HUN aanwezigheid op de diverse mondiale eindtoernooien en vergaderingen van de FIFA?

Trinidad & Tobago, Jamaica en Costa Rica hebben allemaal een WK-deelname achter hun naam staan. Weliswaar zijn de prestaties gedurende de toernooien zodanig dat ze niet meer op het netvlies staan, maar zij waren er! Als je kijkt naar de meest recente prestaties is het Curaçao geweest dat zich profileerde. Onder aanvoering van Patrick Kluivert (notabene half Surinaams!) werd ook dit eiland sportief op de kaart gezet. Maar waar was Suriname? Suriname was en is er niet. Niet goed genoeg.

Hoe zal de voetbal liefhebbende Surinamer hier naar kijken? Schouderophalend, want ze zijn het niet anders gewend. Tijdens het WK ‘kraken’ – juichen in het Surinaams- ze voor Brazilië of Argentinië, maar niet voor het eigen land. Dat terwijl Suriname zoveel te bieden heeft! Suriname stond aan de bakermat van het Nederlands voetbal. Humpfrey Mijnals maakte furore bij DOS, plaveide de weg voor de grote talenten als Gullit, Rijkaard, Seedorf en Kluivert. Op hun beurt opende zij de deuren voor de internationals van nu: Jeffrey Bruma, Quincy Promes en Jeremain Lens. Maar in Suriname bleef het stil.

Om Suriname te professionaliseren moet er een grote schoonmaak plaatsvinden op diverse afdelingen. Zo moet de top van de SVB verdwijnen! Want met dit bestuur zal de bond, net als het land, nooit verder komen. Men zit daar op de fluwelen zetels het geld van de FIFA onderling te verdelen, af en toe iets op te zetten om het daarna dood te laten bloeden. Suriname barst van het talent en van de velden, maar men neemt de moeite niet om deze velden aan te pakken en in te richten voor topvoetbal.

Daarnaast moet het Surinaamse bedrijfsleven gaan inspringen! Om je naam te vestigen moet je investeren, laat de wereld kennismaken met wat Suriname is en wat het te bieden heeft. Gooi daarnaast alle schaamte overboord en laat kennis invliegen. Er zijn genoeg oud-voetballers met Surinaamse roots die bereid zijn om hun land te helpen opbouwen.

Het meest bizarre voorbeeld was Gerard van der Lem. Deze voormalig assistent van Louis van Gaal, o.m. bij Ajax en FC Barcelona, toonde interesse om bondscoach te worden van Suriname. Hij zag genoeg uitdaging om de bond op weg te helpen. Zijn sollicitatie bloedde dood, men vond hem niet kundig genoeg… Ziehier de Surinaamse mentaliteit in een notendop!

Te trots om hulp aan te nemen, maar te dom om het zelf te kunnen. Het wordt tijd dat Suriname wakker wordt, de schouders eronder gaat zetten en de bond gaat aanpakken. Want als Trinidad naar het WK kan gaan, dan moet Natio Suriname dat ook kunnen!
Samen achter de Gouden Ster!

Ravish Sitaldin