Mathoera: Justitieminister is focus functie kwijt

Assembleelid Krishna Mathoera (VHP) vindt dat de minister Jennifer van Dijk-Silos van Justitie en Politie de focus op de inhoud van haar functie, totaal kwijt is. De wijze waarop de minister vonnissen en daarmee rechters in het openbaar (persconferentie) heeft besproken, is een nationale schande. “Het schaadt het imago van Suriname, is onethisch en onacceptabel. Het geeft aan, dat de minister niet stevig in haar schoenen staat om haar onafhankelijk gezag te waarborgen” reageert Mathoera tegenover Starnieuws.

Het Assembleelid geeft aan dat de president, noch de minister concrete informatie, gebaseerd op feiten en omstandigheden, alsook uitgebreide informatierapporten hebben gepresenteerd, als zou de staatsveiligheid in gevaar zijn. De reden voor een besloten en geheime vergadering in De Nationale Assemblee (DNA), snapt zij dan ook niet. “De vergadering kon gewoon openbaar zijn, omdat er geen informatie is gegeven, welke al niet openbaar is.” Mathoera, die jaren de scepter gezwaaid heeft als politiecommissaris en hoofd justitiële dienst, zegt dat er geen enkele sprake is van staatsgevaar “Dit wordt bevestigd door het functioneren van het staatshoofd, de ministers en alle staatsinstituten alsook de Krijgsraad.” Integendeel, is het enige dat in het geding is, de veiligheid van individuele burgers, die elke dag mishandeld en beroofd worden waar de minister geen enkel oor en oog voor heeft. “In plaats van een conflict te riskeren en de eer aan zichzelf te houden, is de minister ook maar een loyale partijsoldaat geworden, als alle andere partijsoldaten in DNA.”

Brevet van ongeschiktheid
Rechtszaken en vonnissen zijn openbaar en toegankelijk voor elke burger. “Die kunnen hun oordeel vellen. Als burgers het niet mee eens zijn, kunnen zij dit via beroepsprocedures tot bij de internationale rechter uitvechten.” Mathoera benadrukt dat rechters, die primair de waarheid toetsen en rechtszekerheid garanderen, voor het leven worden benoemd, op basis van een gedegen opleiding en een uitgebreide selectieprocedure. “En dit is niet het geval bij de uitvoerende en wetgevende macht!” De hele samenleving wordt juist nu op haar kop gezet, omdat de betrokkenen in het 8 december strafproces, de waarheid niet onder ogen durven te zien.

“Als justitieminister aangeven, ‘dat partijloyalisten de veiligheid in gevaar kunnen brengen’, is een inbreuk op het gezag van de leider van de NDP en een grof brevet van ongeschiktheid aan de politie en leger instituten, die tot nog toe met man en macht proberen met de weinige middelen, zaken in goede banen te leiden.” Mathoera vindt dat de leiding van deze instituten bewijzen, dat zij meer tact en wijsheid hebben dan de justitieminister.

Staatsgevaar
Het Assembleelid geeft aan dat er sprake is van staatsgevaar als de veiligheid van personen, van staats- en particuliere objecten, van instituten en gevestigde ambassades, niet gegarandeerd is door politie autoriteiten. “Het veilige klimaat, waarin zij behoren te functioneren is geschonden of dreigt geschonden te worden.” Tegelijkertijd kunnen leden van de regering en buitenlandse gezagdragers, die hier op bezoek komen, niet beveiligd worden. Mathoera staaft haar argument door te wijzen op het recente bezoek van Guyana’ s president en de Unasur delegatie - beiden na de uitspraak van het tussenvonnis op 9 juni! “Dit impliceert dat de staatsveiligheid niet in het geding is.”

Een andere reden zou kunnen zijn dat het leger niet in staat is de bescherming van het Surinaamse grondgebied en de natuurlijke hulpbronnen, te garanderen. “Kortom staatsgevaar heeft te maken, indien de inwendige en uitwendige veiligheid van de Staat, welke verankerd zijn in de artikelen 130, 177 en 178 van de Grondwet, niet gegarandeerd zijn.” Verder als strafbare feiten hebben plaatsgevonden, welke expliciet genoemd zijn in titel 1 van het Wetboek van Strafrecht, als te zijn misdrijven tegen de veiligheid van de Staat.

Het Assembleelid merkt op dat over de inrichting en het functioneren van de Staat, de concentratie van macht verdeeld is over drie machten: de regering, het parlement en de rechterlijke macht. Alle drie hebben maar één doel: door het hoog houden van principes en elkaar te controleren, moeten zij goed bestuur bewerkstelligen. “Op dit moment is de verhouding inderdaad verstoord! Dit, omdat de DNA haar gezag uit handen geeft, door geen controle op de regering uit te voeren en zelf geen vonnissen uit te voeren!”