Solidariteit en samen doen ingredienten voor een Suriname succesverhaal

Suriname biedt nog altijd alles wat nodig is voor een succesverhaal. “Het ligt aan ons om het met elkaar waar te maken. De kern is echter dat hoezeer de materiële welvaart nodig is de grootste opdracht, die is van solidariteit en het samen doen”, zegt Jennifer Geerlings-Simons, voorzitter van De Nationale Assemblee. In haar speciale boodschap bij de viering van de 35-ste onafhankelijkheidsdag, merkt Simons op dat Suriname geen verscheidenheid heeft van etnische groepen. “Suriname is verscheiden en we hebben de taak dit beter tot uitdrukking te brengen”, aldus Simons tijdens de buitengewone openbare vergadering donderdag.

Volgens de DNA-voorzitter is het belangrijk dat Suriname heel bewust een richting kiest en bepaalt hoe de doelen bereikt worden in een wereld die er totaal anders uit ziet dan 35 jaar terug. Simons zegt dat niet lang stil moet worden gestaan bij de gewelddadige geschiedenis van ontheemding, onderdrukking, ontmenselijking en genocide. Wel moet erkend worden dat die periode grote invloed heeft op wie de Surinamer vandaag is. Het verleden is dus niet goed verwerkt. Zij vindt het dan ook juist dat Surinamers onlangs zelf zijn begonnen met het schrijven en herschrijven van de geschiedenis. “Slechts door inzicht en verwerking van de oude wonden kunnen we het verleden achter ons laten”, meent zij.

Met duidelijke richtlijnen in de grondwet van 1987, is het volgens Simons helder wat Suriname wil. Een sociaal rechtvaardige samenleving, waarin welzijn van eenieder het hoogste doel is. Een samenleving die in alle opzichten duurzaam is, zodat ook volgende generaties in welzijn kunnen leven. De weg naar dit doel is volgens Simons niet makkelijk en eist bijzondere inspiratie en arbeid van zowel leiders als volk. Zelfvertrouwen, het geloof in eigen kunnen en in wat de Surinamer in staat stelt te dromen van een goede toekomst en moed geeft om op eigen kracht te werken. Simons zegt al vanaf jong kracht geput te hebben uit de inspirerende woorden ‘wat we zullen zijn, is wat we van onszelf hebben gemaakt’.

De assembleevoorzitter beseft dat er nog heel veel werk gedaan moet worden, maar heeft hoop en ziet ook dat er veranderingen plaatsvinden. Ook is zij zich bewust van fundamentele veranderingen en bedreigingen die eerder niet bekend waren. “Zulke fundamentele veranderingen eisen veel van elke generatie die de taak op zich neemt. Leiders met creativiteit, zelfvertrouwen, liefde voor de samenleving, durf en politieke moed zijn hierbij noodzakelijk, maar ook moet de totale samenleving bereid zijn actief te participeren en de schouders onder het werk te zetten.

Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons