De IMF lening vanuit een andere benadering bekeken

Ik volg met grote belangstelling de discussies rond de lening die Suriname wil aangaan met het IMF. Hoewel ik evenals de gemiddelde burger, volksvertegenwoordigers van zowel oppositie als coalitie, niet over voldoende informatie beschik betreffende deze lening, heb ik gemeend een andere benadering of invalshoek te hanteren om dit vraagstuk te analyseren. Dus zal ik een andere dimensie toevoegen aan de discussie. Ik mis namelijk een authentiek links-progressief element in de discussie en zal die toevoeging met dit artikel plegen.

Ik bespeur namelijk een grote mate van coulante houding zijdens het IMF naar ons land toe met betrekking tot de mogelijke lening ter waarde van US$ 478 miljoen, welke zal dienen als betalingsbalanssteun. Uit de informaties die tot nu toe bekend zijn en wel zijdens de officiële regeringsautoriteiten, de president en de minister van Financiën, heb ik de coulante houding van het IMF, een niet filantropische multilaterale instelling, kunnen vaststellen. Deze houding heeft mij aan het denken gezet en was ik verplicht op een levensbeschouwelijke ideologische wijze, dit vraagstuk te benaderen. Daarbij zal ik als uitgangspunt nemen de ongeschreven rol (wel praktisch zichtbaar hoor), die het IMF speelt ten voordele van het kapitalisme of beter gezegd het modern imperialisme. Bij het modern imperialisme gaat het om de uitbuiting (bijvoorbeeld grondstoffenroof) en onderdrukking in mentaal opzicht, waarbij de primaire focus op het onderontwikkeld houden van de ontwikkelingslanden ligt. De ontwikkelingslanden moeten zoveel mogelijk als grondstofleveranciers blijven, vooral als het om kleine markten als de onze gaat.
Het is goed om aan te geven en vast te houden, dat ondanks de afwezigheid van een Structural Adjusment Plan (SAP), het IMF echt ready was om per vrijdag 13 mei de leningovereenkomst te ondertekenen. Deze opmerkelijk veranderde houding of metamorfose van het IMF, heeft een grote mate van concern bij mij doen ontstaan.

Doel van de oprichting van het IMF in Bretton Wood
Deze multilaterale instelling werd in 1944 met als belangrijk doel de goede werking van het internationale monetair systeem te bewerkstelligen. Na de Tweede Wereldoorlog streefden de landen op een conferentie in Bretton Wood naar een vaste wisselkoers. De waarde van de diverse nationale valuta werd vastgelegd in goud ten opzichte van de US dollar. Vanaf de oprichting van dit fonds, speelt Amerika tot vandaag een zeer belangrijke rol. Diverse ontwikkelingen hebben reeds in 1971 geleid tot wijzigen van het primaire doel van het IMF. Met de schuldencrisis in Latijns Amerika begin jaren 80 van de vorige eeuw, begon het IMF leningen te verstrekken aan landen met financiële problemen, waarbij zeer strenge hervormingsvoorwaarden verbonden waren/zijn. De ervaringen die de meeste landen hebben gehad met een lening van dit fonds waren niet positief.

Het klassieke pakket van de voorwaarden komt erop neer dat subsidies op bijvoorbeeld nutsbedrijven moeten worden afgebouwd, sanering van het overheidsapparaat, privatisering van productiebedrijven in handen van de Staat. Kortom, het IMF stond/staat een ver doorgevoerde vorm van liberalisatie van de economie voor. Dit concept van het IMF staat haaks op het opbouwen van een socialistische maatschappij gebaseerd op het principe van sociale rechtvaardigheid.

Op de voorwaarden van het IMF is er veel kritiek geweest, omdat de maatregelen gezorgd hebben voor vele maatschappelijke erupties, vooral in die gevallen waar er geen flankerend beleid met een sociaal karakter gevoerd werd. Dit alles wat ik summier vertel, is in de literatuur en op diverse sites op het internet te vinden. Echter zijn er ongeschreven nevendoelen van het IMF, zoals ik die kort inleidend heb aangegeven. Ik zal op de ongeschreven nevendoelen van het IMF, waarop mijn concern gebaseerd is, ingaan. Zoals in het verleden ontkend werd dat de kerk, de bijbel gebruikt/misbruikt om het fenomeen 'kolonialisme' te rechtvaardigen, zullen de neo-kapitalisten en hun ondersteuners/tjamoes ontkennen dat het IMF, gebruikt wordt om een knellende greep te bevorderen op de ontwikkelingslanden. Mind you.

Complottheorie
Ik heb gelijk gedacht aan het fenomeen complottheorie bij verder nadenkend over de coulante houding van het IMF naar Suriname toe. De timing, de methodiek van het IMF om de lening als voornoemd te verstrekken aan Suriname, lijken mijns inziens meer op een meesterlijke zet om het democratisch gekozen regiem Bouterse vroegtijdig te wippen of ten minste in grote problemen te brengen. Het kan ook zijn dat het IMF het regiem in een sterke beïnvloedbare of afhankelijkheidspositie wil brengen, waardoor op directe wijze door het fonds (lees het westen) bepaald kan worden welk economisch-financieel en monetair beleid door de regering moet worden gevoerd.

In beide gevallen is er voor wat mij betreft sprake van wat ik noem een doelbewuste neo-kolonialistisch complot en geen toevalligheid. Dit complot kan zoals ik eerder gesteld heb, als einddoel hebben het wippen van het regiem of ten minste het regiem onder de invloedssfeer van het IMF (lees Amerika en Nederland) te brengen. In progressief ideologische termen wordt dit getypeerd als een geconditioneerd nationaal economisch-financieel-monetair beleid. Een gedeeltelijk opgeven van het onafhankelijke nationale beleid. In geopolitiek opzicht vindt het westen (Nederland en Amerika) dat Suriname te veel koerst naar China en probeert dit op meesterlijke manier te stuiten.

Een der instituten die daartegen ingezet zou kunnen worden is het IMF of de Wereldbank. En bij elk complot worden mollen/verraders ingezet. De mollen zitten in de meeste gevallen heel dichtbij de beleidsmaker en houden op zeer professionele manier een theoretisch fantastisch pleidooi voor aan het zittend politieke establishment, met het doel te laten kiezen voor 'een ergens anders' besproken en vastgesteld plan. Ook kunnen externe krachten zich als ter zake deskundigen, opdringen aan de regering, terwijl zij in werkelijkheid mollen zijn. Uiteraard wordt het complot nooit fysiek uitgevoerd door de bedenker of opdrachtgever. Het is wel van belang te identificeren wie de eventuele mollen zijn en hoe zij te werk gaan. Vaak gaat het in dit soort complotten/scenario's om nationale krachten, die zeker een graantje meepikken voor hun 'voortreffelijke' diensten.

U moet niet vergeten dat de belangrijkste members of the board of the IMF, in quotum uitgedrukt, als volgt er uitziet: 1. Amerika, 2. China, 3. Japan, 4. Nederland/België. Deze vijf landen, waarvan Nederland en België om de vier jaren afwisselend in de board zitting hebben, zijn tevens ook de belangrijkste financierders van het IMF. Er is geen sprake van het vetorecht-principe bij het nemen van besluiten bij the board van het IMF. West-Europa en Amerika hebben nagenoeg de beslissende stem bij het IMF. Het is een absoluut besluit dat Europa de directeur van het IMF een Europeaan is en de directeur een bij de Wereldbank een Amerikaan. Om deze machtspositie van Europa en Amerika te doorbreken werden onder ander IsDB en het BRICS landen fonds opgericht. In heb in een eerder gepubliceerd artikel over de BRICS landen erop gewezen dat zij in de naaste toekomst geen vuist gaan maken tegen het IMF en de Wereldbank. Lees dit bedoelde artikel op blog van Starnieuws. Mijn voorspelling in dat artikel is tot nu uitgekomen. Zie problemen Brazilië, Zuid-Afrika. Ook in Rusland en China gaat het niet zo goed als toen het BRICS-fund werd opgericht.

Laat mij tenslotte stellen dat ik mij niet strikt voor of tegen het in zee gaan met IMF heb uitgelaten. Ik heb slechts vanuit een andere invalshoek deze samenwerking benaderd en mijn concern uitgesproken. Ik heb naar aanleiding van een zeer prettige discussie die ik zondag jongstleden gevoerd heb met enkele posters op de Facebook page van Starnieuws, besloten deze bijdrage te leveren. Ik vond de discussie in vele gevallen zeer constructief, uiteraard had je ook enkele posters die mijn benadering niet juist vonden. Maar daarvoor zijn wij democraten met diverse ideologische invalshoeken.

Bert Eersteling