Benchmarking, een handige vergelijkingsmethode

De discussie rondom de nieuwe tarieven voor water en elektriciteit heeft volgens mij met het artikel ‘Eerst orde op zaken bij EBS en SWM’ van 6 mei een nieuwe richting ingeslagen. De auteur van dit artikel focust in het artikel op de personeelskosten van beide utiliteitsbedrijven en komt op basis van een vergelijking van de resultaten van een BDO beloningsonderzoek 2015-2016, tot de conclusie dat de gemiddelde medewerker van EBS en SWM meer verdient dan de gemiddelde manager in de private sector.

Deze aanpak van vergelijken van prestaties (in dit geval salarissen) van diverse organisaties is een instrument uit de managementtoolbox en wordt benchmarking genoemd. Een benchmark is een vergelijkend onderzoek waarbij de prestaties van organisaties, producten, diensten of programma’s op identieke wijze worden onderzocht en met elkaar worden vergeleken.

Willen vergelijkingen tussen organisaties zinvol zijn, dan moeten we niet manja’s met papaja’s vergelijken, maar het liefst cayenne manja’s met cayenne manja’s. We weten immers allemaal dat er tussen diverse type manja’s (smaak, kleur, samenstelling) verschillen bestaan. Beter is om personeelskosten van elektriciteitsbedrijven (of waterbedrijven ) onderling met elkaar te vergelijken.

Helaas zijn er in Suriname te weinig collega bedrijven om benchmarking te kunnen uitvoeren.
We kunnen echter wel de lokale utiliteitsbedrijven vergelijken met collega bedrijven in de regio. In de regio bestaan er twee regionale organisaties die de belangen van utiliteitsbedrijven behartigen. Voor water is dat de Caribbean Water & Wastewater Association (CWWA), terwijl Caribbean Electric Utility Services Corporation (Carilec) bedrijven in de elektrische branche vertegenwoordigt.

Zowel de SWM als de NV EBS zijn lid van de respectievelijke organisaties. Carilec voert jaarlijks een vergelijkend onderzoek (benchmark) uit naar de aangesloten utiliteiten. De resultaten van de Carilec benchmarks beslaan technische, performance, tarieven en andere utility gerelateerde procesgebieden. Ik heb geen informatie over het bestaan van benchmarks van CWWA kunnen vinden.

De vraag als de personeelskosten van de SWM en NV EBS te hoog zijn, kunnen we beantwoorden door deze personeelskosten te benchmarken met de personeelskosten van andere regionale utiliteiten. Helaas zijn officiële cijfers hierover lastig te vinden. De resultaten van benchmarks zijn alleen beschikbaar voor de leden van de regionale utiliteitsverenigingen CWWA en Carilec.

Om de lezer toch een beeld te geven hoe benchmarking kan worden gebruikt, hebben we onderstaande grafiek (zie aangehecht) gemaakt. In deze grafiek worden het aantal personeelsleden per 1.000 aansluitingen van de energiebedrijven van Bahama’s, Curaçao, Cayman Islands, Jamaica, Bermuda, Trinidad, Barbados en Suriname met elkaar vergeleken en kunnen we bepalen hoe de Surinaamse utiliteit scoort ten opzicht van het gemiddelde.

De bron van deze grafieken is de Carilec Tariff Survey among member Electric Utilities - mid 2008.

Wat zegt de grafiek?
Het gemiddelde aantal medewerkers per 1.000 aansluitingen is 7.
Suriname scoorde (in 2008) 7.6 medewerkers per 1.000 aansluitingen.
We zien uit de grafiek dat 5 van de 8 bedrijven boven het gemiddelde liggen en de overige 3 bedrijven lager dan het gemiddelde liggen. Jamaica is (in 2008) het meest efficiënt met een score van 2.4 employees per 1.000 aansluitingen.

Kunnen we uit deze grafiek concluderen dat het aantal personeelsleden anno 2016 bij NV EBS te hoog is? Neen, dat kunnen we niet concluderen! Ten eerste deze gegevens zijn van 2008, recente gegevens zijn niet openbaar beschikbaar en we mogen aannemen dat intussen de cijfers zijn veranderd.
Ten tweede is het gebruikelijk bij dit soort analyses zich niet blind te staren op slechts 1 index, maar te kijken naar meerdere indexen (bijvoorbeeld Employee cost per 1.000 customer, Employee cost per GWh sold, Employees per GWh sold, Employees per MW produced) en op basis daarvan een overall mening te formuleren.

Deze vorm van benchmarking heeft zoals alle middelen voordelen en nadelen. Enkele van de nadelen zijn dat we een vergelijking maken met een (niet bestaande) gemiddelde organisatie en per index slechts 1 parameter gebruiken. Er bestaan ook geavanceerdere technieken die multiple in- en outputs analyseren.

De hierboven beschreven vorm van benchmarking heeft volgens mij wel zin en wordt vaak dan ook ingezet als een eerste stap. De resultaten dienen dan als aanzet voor nader onderzoek.

Ronald Lieuw
Next Step Consulting NV
ronald@nscnv.com

benchmarking.jpg