Hoe kan DNA-voorzitter onafhankelijk handelen?

De gezamenlijke oppositie claimt dat besluiten van een huishoudelijke vergadering van De Nationale Assemblee, waarin de officiële samenstelling van de fracties werd vastgesteld, in de verslaglegging onjuist zijn weergegeven. De zaak heeft een extra lading omdat de vermeend verkeerde – ‘vervalste’- verslagging ten nadele is van oppositiepartijen die belang hebben bij terugroeping van twee DNA-leden, die via PL/V7 hun mandaat hadden gekregen, maar prompt daarna politiek overliepen naar het coalitiekamp. De omstreden verslaglegging zou via de advocaat van de Assembleevoorzitter ook in een rechtszaak zijn beland, waar de heikele kwestie van betreffende terugroeping onderwerp was. Ook op de website van De Nationale Assemblee bleek bleek de PL-fractie eerst uit drie, en vervolgens, uit vijf leden te bestaan.

DNA-voorzitter
De Assembleevoorzitter, die ondanks haar politieke kleur boven de partijen dient staan, heeft een bijzondere verantwoordelijkheid ten aanzien van de integriteit, procedurele en administratieve organisatie van De Nationale Assemblee. Als het mis gaat wordt die dan ook onderwerp van kritiek. Starnieuws liet via een Breaking News bericht geïllustreerd met kopieën van documenten, de discrepantie zien tussen besluiten en verslaglegging. In een democratie is het onjuist informeren van de rechtbank of andere derden over de parlementaire besluiten een doodzonde, omdat daarmee de geloofwaardigheid van het hoogste orgaan van Staat wordt ondermijnd.

Aanval op griffie?
In haar verdediging stelde de Assembleevoorzitter dat de oppositie met haar kritiek de aanval op de griffie, het personeel van De Nationale Assemblee, had geopend. Nergens in de teksten van de oppositie is echter te lezen of te horen dat die de griffie, of ander ambtelijk personeel, heeft aangevallen. De empirische onderbouwing van de beschuldiging door de Assembleevoorzitter ontbrak. Het lijkt erop dat dat de Assembleevoorzitter met haar insinuatie was beland in het algoritme van ‘de dief die roept : Houdt de dief!’. Want nog voordat onderzoek heeft uitgewezen hoe en door wie besluiten verkeerd zijn gedocumenteerd of verspreid, stelt z i j de griffie en ambtelijke personeel van de website volledig verantwoordelijk voor de missers.

En daarmee wordt, nog voordat enig onderzoek heeft plaatsgevonden, op voorhand de mogelijkheid uitgesloten dat de onjuiste weergave van besluiten partijpolitiek is aangestuurd. Naar de bestuurlijke mores vallen de ambtelijke functionarissen in alle gevallen onder een politiek-bestuurlijke verantwoordelijkheid. De politiek verantwoordelijke kan en mag zich niet verschuilen achter ambtelijke fouten. Deel van de politieke verantwoordelijkheid is dat het overheidsfunctioneren dat onder zijn of haar verantwoordelijkheid valt, ook ambtelijk, op orde is.

Exclusief?
Een andere merkwaardige positie van de Assembleevoorzitter is in haar voorstelling van zaken een dichotomie te hanteren waarbij PL exclusief tegenover het parlement wordt geplaatst, terwijl die partij deel uitmaakt van het parlement. Niet de parlementsvoorzitter, maar de kiezer, en naar de huidige wetgeving deels ook de politieke partij, bepaalt wie in De Nationale Assemblee zit. Ik deel de opvatting dat de Terugroepwet vanuit het gezichtspunt van de onafhankelijkheid van de volksvertegenwoordiger een anachronisme is. Maar waar het hier om gaat is dat een DNA-voorzitter elke volksvertegenwoordiger of fractie/partij zonder vooringenomenheid, onpartijdig en inclusief, respectvol tegemoet moet treden. Dat vraagt om de zelfdiscipline van neutraliteit.

Inclusief
Een inclusieve benadering, die vertrouwen en coöperatie kan bevorderen, is mogelijk als de zelfrechtvaardigende bril van de dichotomie (wij-zij denken) kan worden afgezet. Zeker voor de politicus is dat een hele uitdaging, maar niet onmogelijk. Als regels of integriteit van De Nationale Assemblee zijn geschonden dan is het van groot belang dat te onderzoeken en te corrigeren. Het is daarbij van belang dat het onderzoek niet ten onder gaat aan dichotoom politiek gekrakeel.

Er dient dus algemeen gedragen en geloofwaardig onderzoek plaats te vinden. Dat heet onafhankelijk onderzoek. Een DNA-voorzitter zou, zonder op voorhand partij te kiezen door deze of gene fractie/partij in een kwaad daglicht te stellen, zijn of haar energie niet in partijpolitieke framing moeten steken, maar het onafhankelijk onderzoek naar de feiten moeten faciliteren. Want zoals een oud Chinees gezegde luidt: feiten zijn welsprekender dan woorden.

Theo Para