9e Vedánta-prijs voor Past-life-therapeut

Past-life-therapeut Ronald van der Maesen heeft woensdagavond de 9e Vedánta-prijs ontvangen van de stichting Jnan Adhin Fonds. Hij heeft door de jaren heen tientallen Surinamers opgeleid in de past-life- therapie (PLT-methode) en ruim 100 cursisten ‘persoonlijke groei’ afgeleverd.

Direct of indirect heeft hij hiermee Surinamers lichamelijk, emotioneel, mentaal of spiritueel geholpen, gaf voorzitter Rakesh Adhin aan. “De drang om de mens in nood bij te staan, was groter dan de initiële scepsis die bestond tegenover past-life-therapie.”

Volgens Carlo Jadnanansing, voorzitter van de Raad van Toezicht, heeft Van der Maesen een onmiskenbaar grote impact gehad in Suriname door het trainen van PLT-therapeuten. Zij passen deze therapie toe bij traumabehandelingen en helpen zo evenwichtige persoonlijkheidsontwikkeling bij hun cliënten bevorderen. Ofschoon de PLT-methode primair therapeutisch is, geeft die mogelijkheden voor een spirituele ervaring. “Waar nodig door eventuele nawerkingen van oude traumatiserende gebeurtenissen, re-integratie van vorige levens welke het idee van eenheid in verscheidenheid ook benadert.” Jadnanansing benadrukte dat Van der Maesen zijn bijdrage beantwoordt aan het bijzondere doel van de stichting Jnan Adhin Fonds.

De 83-jarige Van der Maesen komt uit de verzekeringswereld. Hij is als 63-jarige afgestudeerd in de klinische psychologie en promoveerde in 2006 in de Humanistiek. In 1998 richtte hij samen met wijlen gynaecoloog Robert van Kanten de Stichting Palither (past-life-therapie) op. Met het baanbrekend werk op het gebied van past-life-therapie in Suriname, brengt Van der Maesen de geest van het Vedántisch universalisme tot uitdrukking, gaf Adhin aan. De ontvanger dankte voor de prijs en deelde die ter plekke met vier personen, waar onder zijn echtgenote en Van Kanten. De Stichting Palither gebruikte de gelegenheid om hun medeoprichter ook te huldigen.

Omgaan met eenheid in verscheidenheid
Vedánta betekent letterlijk: “het einde van het weten” in de zin van tijdloze en universele kennis. Het is een duizenden jaren oude eenheidsleer en heeft als uitgangspunt de eenheid van al het bestaande. Adhin stond ook een stil bij de bedoeling van de Vedánta, die uniformiteit verwerpt en eenheid in verscheidenheid huldigt. Hij citeerde uit een essay van Jnan Adhin uit 1957 over dit onderwerp. Een visie die door onwetende werd gekwalificeerd als hokjesmentaliteit. In 1997 gaf UNESCO wereld commissie voor Cultuur en Ontwikkeling aan dat culturele verscheidenheid geen sta-in-de-weg is voor menselijke ontwikkeling.

De fondsvoorzitter zei dat het hem bevreemdt dat er anno 2015 Surinamers zijn die praten over natievorming en daar assimilatie bedoelen. “Politici durven alleen te spreken over eenheid en niet over verscheidenheid.” Ze vergeten dat culturele diversiteit Suriname’s grootste rijkdom is. “Het wordt tijd om op een volwassen manier met de kleine ‘united nations’ die Suriname is, om te gaan en eenheid in verscheidenheid niet alleen met de mond te belijden.”

De Vedántaprijs is al eerder uitgereikt aan Jef Crab (2001), Shrinivasi (2002), Abdoelgaffar Muradin (2003), Nico Waagmeester (2005), Vera Kafiluddi (2007), Roshnie Radhakishun (2009), James Ramlall (2011) en Cliff San A Jong (2013).