In memoriam Frank Martinus

Bij het overlijden van Frank Martinus gisteren 28 september op 78-jarige leeftijd, wordt hij - terecht - in de eerste plaats herdacht als de Curaçaose schrijver Frank Martinus Arion. Terloops wordt soms vermeld dat hij ook en aantal jaren in Suriname heeft gewoond en gewerkt. Voor Suriname is hij in veel opzichten heel belangrijk geweest.

Kort na de onafhankelijkheid werd hij aangetrokken door het Instituut voor de Opleiding van Leraren. Hij werkte toen als wetenschappelijk ambtenaar aan de Universiteit van Amsterdam en werd in het kader van wat toen met een eigenaardige term Technische Bijstand heette door Nederland ter beschikking gesteld om Letterkunde te doceren aan de Lerarenopleiding Nederlands, vooral aan de M.O.-B opleiding. Verschillende studenten (Lila Gobardhan-Rambocus, Henna Goudzand, Ingrid Winter-Romeo, Anneke Westmaas, Ingrid de Vlugt en anderen) hebben een belangrijk deel van hun vorming aan hem te danken. Hij was niet alleen een gedreven docent maar tegelijkertijd writer in residence.

Voor studenten van alle jaren heeft hij ook een korte cursus creative writing gegeven. Zelf nam hij verschillende initiatieven zowel op de opleiding als daarbuiten. Zo is hij een van de oprichters van de schrijversgroep ’77 geweest. Voor de literatuurstudenten nodigde hij de Guyanese schrijver Jan Carew uit, die verschillende voordrachten hield. Na zijn lezingen werd er lang nagepraat bij Frank Martinus en zijn vrouw, de cultureel antropologe Trudi Guda, thuis.

Na verloop van het contract met Technische Bijstand koos Martinus ervoor om in Suriname te blijven. Op uurbasis bleef hij verbonden aan het I.O.L. En hij bleef een inspirerende kracht zowel voor de Lerarenopleiding als daarbuiten.
In 1981 werd hem op Curaçao de functie van Directeur van het Instituto Lingwistiko Antiano aangeboden. In deze positie kon hij op zijn geliefd eiland heel veel doen voor de erkenning van het Papiamento en tot ons verdriet is hij met zijn vrouw en inmiddels geboren dochtertje vertrokken.
Wij wensen Trudi en zijn dochter heel veel sterkte toe.

Eva Essed-Fruin