Harold Ramdhani een workaholic met een korreltje zout

'Laten we morgenavond een hapje eten'. 'Wáár wil je eten? 'Wát wil je eten'. Harold nodigde altijd uit als ik in Suriname was en hem belde voor een quick scan van de politieke actualiteit in Paramaribo. Die kreeg ik dan gedoceerd tijdens een copieuze maaltijd. Ik bestelde whisky, hij cola. Heel veel cola. Aan alcohol had hij een broertje dood. Maar hij kon je in kleur en geur vertellen waar je absoluut moest gaan eten voor vertrek.

Ik had vanuit Hilversum een goede relatie met hem opgebouwd sinds de jaren 80 toen ik eindredacteur was van het NOS Radioprogramma Zorg en Hoop. Harold was jarenlang bestuurslid en woordvoerder van de VHP en ook de privé chauffeur van VHP de voorzitter Jagernath Lachmon. Als de voorzitter vertrouwelijke gesprekken voerde dan gebeurde dit meestal op de achterbank van de Amerikaanse Buick Mercury Grand Marquis van Harold Ramdhani. Hij zat aan het stuur en bepaalde de route van het stukje rijden buiten de stad.

Ondernemer
In zijn eigen loopbaanontwikkeling koos Harold al vrij vroeg voor het eigen bedrijf en niet voor een politieke carrière. Alhoewel… Na de verkiezingen van 1996 stelde de VHP Harold Ramdhani kandidaat voor het vicepresidentschap. Een actiegroep binnen de VHP, de Basispartij voor Vernieuwing en Democratie (BVD) onder aanvoering van Atta Mungra pikte dit niet. Mungra maakte Ramdhani in de media af. 'Touroperator vicepresident van Suriname', was de kop boven een artikel. De BVD werd een politieke partij en koos voor samenwerking met de NDP. Jules Wijdenbosch werd president en namens de BVD was Pretaap Radakishun de vicepresident. Ik denk dat Harold achteraf gelukkig was met deze ontwikkeling. Hij heeft er ook nooit meer over gesproken. Dat hij de kandidatuur voor het vicepresidentschap niet weigerde is tekenend voor zijn zeer grote loyaliteit aan VHP -voorzitter Jagernath Lachmon.

Na het politieke drama binnen de VHP in 1996 kon Ramdhani zich weer met ziel en zaligheid richten op zijn eigen bedrijf, Ram's Tour & Travel Service aan het Neumanpad. Chique gezegd - daar hield hij van - als CEO van RAMS HOLDING. Op sociale media stelde hij zich voor als BUSINESS ENTREPRENEUR. Altijd in kapitalen. Ook op schrift. In zijn donkere werkkamer brandde altijd wierook voor zijn geliefde Hindoegoden. Koperen beeldjes van klein tot middelgroot en heel veel bloemen daartussen. Harold had dagelijks twee vaste momenten voor zijn geloof. Hij woonde boven zijn kantoor. Als hij 's morgens klaar was om naar beneden te gaan dan vroeg hij om zegen. Aan het eind van de middag sloot hij de werkdag af met een moment van stilte uit dankbaarheid. ALTIJD, vertelde hij me eens. Hij was geen man die met zijn way of life te koop liep. Het was iets van HEM. Ik heb daar groot respect voor.

Maatschappelijk breed betrokken

De ondernemer en VHP-prominent Ramdhani bewoog zich met flair in haast alle etnische en maatschappelijke geledingen van de samenleving. Hij was een van de eerste Hindostanen die lid werd van de Lions, een internationale serviceclub, in de jaren 60 en 70 vooral een Creoolse aangelegenheid. Harold is een van de roergangers geweest om hier verandering in te brengen. Met de oprichting van Lionsclub Parwani - de naam staat voor Paramaribo, Wanica en Nickerie - vonden andere Hindostaanse entrepreneurs als Harold Ramdhani ook hun weg naar het Lionisme.

De samenleving kent Harold Ramdhani niet alleen als Lions boegbeeld maar ook als zeer gewaardeerd lid van de Staatsraad - hij zat er namens de VHP -, de branchevereniging van reisagenten en bij het Staatsziekenfonds leidde hij een succesvol saneringstraject. Harold kon je om een boodschap sturen. Voor zijn land stond hij altijd klaar. Voor mij als journalist was Harold in de jaren 80 en 90 een belangrijke politieke vraagbaak. Feiten en ontwikkelingen, hij schudde die zo uit zijn mouw. Ook alle artikelen van de Grondwet van Suriname met de uitleg waarom ze zo zijn opgeschreven of waarom ze niet deugen in de politieke praktijk. Ik hing aan zijn stem - in dit geval - vaak in telefonisch contact vanuit Hilversum. Na het overlijden van Jagernath Lachmon doofde de VHP vlam in Harold Ramdhani. Met VOORZITTER was het mooi geweest.

IJdele man

Meneer Ramdhani was niet over het hoofd te zien bij officiële en informele bijeenkomsten, vaak ook optredend als master of ceremonies. Hij viel op door zijn robuuste postuur, vol grijs haar, een modieuze bril en was altijd gekleed in shirtjack - lichtbruin, grijs of donkerblauw - vooral te herkennen aan het borduursel van zijn initialen HR op de linker voorzak. Harold viel ook op door de dictie van zijn stem. Je kon bezorgdheid voelen: 'Ik weet het niet ROY, waar we naar toe gaan in dit land, maar ik ga je heel eerlijk zeggen: IK MAAK ME ZORGEN!'. Een paar minuten later in het gesprek pakte hij je helemaal in: 'Ik heb net voor je kwam de president aan de lijn gehad en hem gezegd, DESI, DOE… DIT… NIET! Anders ga je GEDONDER krijgen'.

Ik sprak Harold voor het laatst november vorig jaar. Ik zat op zijn kantoor. Deze keer was er geen tijd voor een etentje. Hij moest DRINGEND naar het buitenland voor zaken. Hij vroeg op gegeven moment in een lang gesprek dat we hadden wat het schrijven van een gedegen biografie van Jagernath Lachmon zou kosten. Ik zei: "Ik wil veel liever jouw biografie schrijven". "Hoe bedoel je?" Ik antwoordde dat het interessant is om te weten wie het langst de privé chauffeur is geweest van Jagernath Lachmon. Harold Ramdhani, Dilip Sardjoe of Atta Mungra. Ik heb Harold nog nooit zo zien schaterlachen."Geef me een Brik!"

Roy.khemradj@gmail.com