Sterke coalitie en oppositie van belang voor democratie

In het reglement van orde van het parlement - de DNA - worden de terminologieën oppositie en coalitie niet genoemd. Dit betekent geenszins dat er geen oppositie en coalitie bestaan in DNA, zoals enkelen met kronkelredenering of argumenten de gemeenschap willen doen geloven. Overal waar er ideeënbotsing plaatsvindt bestaan er pro en contra. Dit past heel goed bij de dialectische filosofie, die mijns inziens de werkelijkheid van het 'leven' van mens, flora en fauna benadrukt.

Als er geen tegenstellingen bestaan, is leven niet mogelijk. Neem maar een simpel voorbeeld van man en vrouw, koolzuurgas en zuurstof. Zelfs de regelmaat van in- en uitademen kan onder de wet der tegenstelling in haar ruimer geïnterpreteerde vorm geplaatst worden. Waar het bij mij omgaat, is dat er evenwicht/balans slechts kan zijn als er tegenstellingen bestaan. Als rechts alleen te beslissen heeft in de politiek, is er sprake van disbalans en dictatuur. Omdat dictatuur indruist tegen de wetmatigheid zoals de wet van de dialectiek dat benadert, zal er steeds verzet komen tegen een eenrichtingsbeleid. Het is derhalve in een ware democratie dermate belangrijk dat er een sterke oppositie staat tegenover een sterke coalitie.

De oppositie in Suriname anno 2015
Ik krijg de indruk dat er een zwakke oppositie zich thans aandient in DNA, hetgeen consequentie kan hebben voor het goed functioneren van de democratie. De geconstateerde zwakte van de oppositie ligt niet alleen op het vlak van de minderheid in ledenaantal, maar wordt ook bepaald door het opportunistische en on-ideologische politieke gedrag van partijen en of personen in de oppositie. Het is een legitiem recht van elke coalitie alles te doen om de kracht of de strategie van de oppositie te neutraliseren of beter gezegd te ontkrachten. Elk democratisch middel of intriges dat/die gebruikt wordt om inhoud te geven aan dit legitieme recht, is geoorloofd vind ik.

De tegenpartij, in casu de oppositie zal standvastigheid in denken en handelen moeten tonen en zich niet op simpele wijze laten neutraliseren. Dat er thans sprake is van constructieve oppositievoering geeft aan dat de oppositie geen juiste invulling weet te geven aan het democratische spel. Of weet men niet dat een keiharde en strategisch geplande oppositievoering identiek is aan een waardige bijdrage leveren aan de ontwikkeling van het land? Een krachtige oppositievoering houdt de coalitie scherp en als gevolg hiervan kan goed en prudent beleid gevoerd worden. In elk geval zal de coalitie rekening mee houden dat er een waakhond bestaat, die anytime het stuur kan overnemen, indien er slordige en kapitale fouten worden gemaakt.

Met een krachtdadige oppositie wordt de condities geschapen om het land tot de gewenste ontwikkeling te laten komen. In goed ontwikkelde democratieën (Engeland, Nederland, Barbados, Duitsland, Italië, India, VS etc), wordt de coalitie afgerekend op de gemaakte fouten. Dat zie ik ook als een legale actie in een democratie. Deze fouten worden vaak aangescherpt door de binnen en buiten parlementaire oppositie. Er dient balans te zijn in het parlement, de DNA. Dit komt nogmaals de democratie ten goede en uiteindelijk ook de ontwikkeling van het land. Ik denk dat met de zwakke oppositie, welke zich thans aandient er geen balans zal zijn, met alle consequentie van dien voor land en volk.

Bert Eersteling