Teleurstelling en bezorgdheid binnen de VHP

Met grote ongerustheid heb ik gisteren 8 september 2015 via dit medium kennis moeten nemen van de personen die namens de VHP zijn voorgedragen voor de Staatsraad.

Ik, Rewtie Sietaram, ben schooldirecteur en tevens jurist. Ik ben 15 jaar actief lid van de VHP, heb goede contacten met kernen en mensen. Ik ben bekwaam in politiek en politieke onderwerpen, ben lid van het Hoofdbestuur, voorzitter van de Gender Commissie, en heb tot tweemaal toe mijn DNA-kandidering moeten afstaan ten faveure van anderen in de partij. Nadat mijn kandidatuur bij de afgelopen verkiezing niet is doorgegaan, heeft voorzitter Chandrikapersad Santokhi mij de voordracht voor de Staatsraad beloofd en toegezegd. Ik accepteerde dat.

Alhoewel teleurstelling het eerste zou moeten zijn dat ik voelde bij het vernemen van de VHP-Staatsraadskandidaten, was het meer ongerustheid. Met name over de VHP, haar integriteit, haar motieven en haar toekomst. Maar niet ik alleen, ook de leden van deze grote historische en groeiende partij horen ongerust te zijn als:
- de veranderingen, zoals vernieuwing, verjonging, democratisering, die de reden zijn van de groei afgelopen verkiezingen, slechts praatjes blijken;
- niet de regels van de partij worden gevolgd (wie heeft deze voordrachten goedgekeurd); respecteer de regels in je partij, voordat je praat over rechtsstaat;
- het pad verlaten wordt om de ‘oudere belaste’ politici te vervangen door schone, oprecht betrokken, jonge mensen;
- het pad verlaten wordt om vrouwen hun rechten en rechtmatige plaats te geven, ook in het hoogste bestuur. Ik ontkom er niet aan om hierbij de vergelijking te maken met de NDP waarbij de vrouw duidelijk beter wordt gewaardeerd. Zie de vele vrouwelijke DNA- leden, de vrouwelijke ministers;
- onbekende criteria worden toegepast om de eigen groep te faciliteren;
- de nieuwe leider zich niet aan zijn woord houdt;
- ze haar bewezen jarenlange harde werkers niet waardeert of bekladt of buitenspel zet en met name wel over ‘Change’ praat, maar het niet durft en/of kan uitvoeren in de eigen partij.

Als een leider de verkeerde zaken in zijn partij niet kan ‘changen’, hoe het land dan? Zou u niet ongerust zijn, VHP-er?


Rewtie Sietaram LL.B
Hoofdbestuurslid VHP