Pilotproject om erosie tegen te gaan bij Weg naar Zee

Bij Weg naar Zee zal een waterdoorlatende houten dam worden aangelegd om kusterosie tegen te gaan. Deze dam zal dienen als golfbreker en zorgt gelijktijdig voor de aanwas van nieuw sediment, waardoor het herstel van de mangrovebossen aan de kustlijn mogelijk worden. Het gaat om een pilotproject, dat financieel mogelijk wordt gemaakt door Conservation International Suriname (CIS). De US$ 15.000 voor dit project is bijeengebracht door Friends of Green Suriname, een groep van 23 lokale bedrijven die CIS ondersteunt in de milieubeschermende projecten.

Vanaf 11 juli 2015 zal Onder leiding van hoogleraar Klimaatverandering en Water aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname, Sieuwnath Naipal, zal vanaf zaterdag de houten dam worden aangelegd. In februari, na de overstromingen te Weg naar Zee, heeft het ministerie van Openbare Werken enkele alternatieve oplossingen gepresenteerd. Na het herstel van de huidige dam en de aanleg van een nooddam, is de aanleg van een waterdoorlatende, houten dam de derde
oplossing. OW heeft de vorige maand een samenwerkingsovereenkomst gesloten met CIS, gericht op duurzame aanpassingsmaatregelen om de kust van Suriname te beschermen tegen zeespiegelstijging door klimaatverandering. De bouw van deze houten dammen past naadloos binnen deze samenwerking, meldt OW. Minister Rabin Parmessar van OW stelt dat het een goede zaak is, dat meer kennis kan worden vergaard over de inzet van natuurlijke kustbeschermingstechnieken, waarmee de kustweerbaarheid tegen klimaatverandering kan worden vergroot.

Door de aanleg van de smalle houten dammen kunnen zogenaamde kwelders
worden gecreëerd. Dit zijn begroeide stukken land, die direct, zonder dijken, aan zee grenzen. Met deze dam worden mangrovewortels nagebootst, waardoor er slib wordt vastgehouden. Er worden twee rijen van palen aangelegd met een tussenafstand. De ruimte tussen de rijen wordt gevuld met takken, zodat er een soort muur ontstaat. Deze remt de snelheid van het binnenstromende zeewater af, waardoor het water iets rustiger terugstroomt en sedimenten, ofwel slib- en zanddeeltjes, achterblijven. Uiteindelijk moet er een modderbank ontstaan, die zal worden beplant met mangrove.

Afzetting van voldoende sediment voor de terugkeer van mangroven zal naar schatting 6 tot 12 maanden in beslag nemen. Naipal zal samen met zijn team regelmatig metingen gaan verrichten om de vorderingen in kaart te brengen. Hij heeft hoge verwachtingen van de mogelijkheden van toepassing van deze techniek in Suriname. Naipal zegt dat het gebruik van soortgelijke dammen in Indonesië en Nederland al goede resultaten heeft opgeleverd. "Gezien de aanwezigheid van
veel sediment in ons zeewater, denk ik dat het hier ook zal aanslaan," meent Naipal.

John Goedschalk, executive director van Conservation International Suriname merkt op dat met het herstel van de mangroven, overstromingen door zeespiegelstijging minder snel zullen voorkomen. Het grootste deel van de lokale gemeenschap zal profiteren van deze bescherming, met inbegrip van lokale boeren, imkers, het bedevaartsoord en de crematie plaatsen.

Als deze pilot succesvol blijkt te zijn, zullen wat CIS betreft nog enkele
honderden waterdoorlatende houten dammen worden gebouwd, vanaf Weg naar Zee tot aan Leonsberg. Het zal naar schatting enkele weken duren om de dam te bouwen.