Integrale wetgeving hoogste prioriteit

De komende regering dient zich in te zetten om alle wetten onder de loep te nemen en zoveel mogelijk te focussen op integrale wetgeving. Tot op heden worden wetten aangenomen die op zichzelf staan en niet aansluiten op de huidige stand van zaken. Het produceren van wetten gaat gepaard met handhaving, indien er wetten worden aangenomen dient de regering daar ook rekening mee te houden. Daarnaast dienen de wetten niet te leiden tot het frustreren van de rechtelijke macht. Het wordt tijd dat de Grondwet meer dient te functioneren als een Raamwet. Alle andere wetten of besluiten dienen aan te sluiten binnen de kaders van de Grondwet. Ook de verouderde wijze van beschreven teksten dient nodig te worden herzien.

Door het bewerkstelligen van integrale wetgeving zal het eenvoudiger zijn om de verschillende ministeriële portefeuilles te integreren. Ministers kunnen dan sneller Besluiten opstellen en aanbieden aan DNA ter goedkeuring. Tot op heden worden wetten aangenomen die in strijd zijn met de Grondwet. Bijvoorbeeld het aangaan van Convenanten, dit zijn afspraken tussen regeringen die een mondiale strekking hebben. Binnen de Grondwet is niet geregeld hoe hier mee om te gaan. Daardoor zijn vele convenanten nog niet geïntegreerd in de Grondwet. Ook ontbreekt een duidelijke procedure om als regering convenanten aan te gaan.
Overigens zijn er ook geen bestuurlijke procedures vastgelegd tussen overheid en burgers. Daardoor is het mogelijk dat bijvoorbeeld een vergunningaanvraag lang op zich laat wachten voordat deze wordt verleend. Ondernemers/burgers kunnen op dit moment geen bezwaar aantekenen, omdat er geen procedure is vastgelegd. Er is ook nog geen Bestuursrechter die uitspraken kan doen over handelingen tussen departementen en overheid versus burger.

Een belangrijk voorbeeld van integrale wetgeving is de arbeidsomstandigheden versus milieuwetgeving. Volgens de arbeidsomstandigheden dienen emissies van gevaarlijke stoffen zoveel mogelijk te worden voorkomen op en nabij de arbeidsplaats, terwijl de milieuwetgeving uitgaat dat emissies zo min mogelijk in de omgeving terecht komt. Hier zal dus een integrale wet voor moeten worden opgesteld. Voor handhavers is het dan makkelijker om toezicht te houden op de wettelijke voorschriften. Arbeid- en milieu-inspectie kunnen dan door een ambtenaar worden behandeld. Op dit moment is dit verspreidt over vele overheden. Het zelfde geldt voor wetgeving aangaande waterverontreiniging. Dit onderwerp is ondergebracht bij verschillende departementen, waardoor het overzicht ontbreekt. Terwijl dit onderwerp een steeds belangrijker fenomeen zal worden, in het bijzonder het zoet water en het stijgende waterpeil.
Het wordt dus tijd om integrale wetgeving te prioriteren. In plaats van telkens afzonderlijke niet handhaafbare wetten vast te stellen.

Robbie Mohansingh