Boekwerk over geschiedenis minimumloon uitgegeven

Minister Michael Miskin van Arbeid heeft gisteren het boek over de historie van het minimumloon in ontvangst genomen uit handen van de schrijver, Imro Smith. Het boekwerk is uitgegeven in verband met het 45-jarige bestaan van het ministerie van Arbeid. Smith noemt in het boek, het verschil in opvatting onder politici, vakbondsleiders en werkgevers over de mogelijke economische effecten van een minimumloon voor Suriname, als een van de redenen van de moeizame totstandkoming ervan.

In het boek beschrijft Smith alle inspanningen die vanaf 1969 gepleegd zijn door de sociale partners om te komen tot een minimumloon. Hij ziet de onderlinge verdeeldheid binnen de vakbeweging over de wijze waarop de instelling van het minimumloon zou moeten geschieden, als een verlammende factor, die in het voordeel heeft gewerkt van de tegenstanders van het systeem.

Tegenstanders vreesden dat het minimumloon werkloosheid zou veroorzaken, anderen hadden liever dat de hoogte van het minimumloon, bepaald werd door vraag en aanbod. Ook werd het minimumloon gezien als een verbod om op bepaalde werkzaamheden werknemers een marktconform loon te betalen. Men vreesde dat instelling van een minimumloon vooral ongeschoolde en laag geschoolde personen zou treffen, omdat werkgevers zouden zoeken naar goedkopere alternatieven zoals mechanisering, outsourcing of automatisering.

Het boekwerk is geïllustreerd met oude krantenartikelen en foto’s. Het wordt als naslagwerk aanbevolen aan politici, vakbondswerkers, werkgeversvertegenwoordigers, overheidsbestuurders, middelbare- en universiteitsstudenten en zal gratis verstrekt worden aan onder andere overheidsinstellingen en verscheidene bibliotheken in Suriname.

Het minimumloon werd in 1894 geïntroduceerd in Nieuw Zeeland; hierna volgden verschillende landen. In de regio is Suriname het laatste Caricom-land dat een minimumloonwet tot stand heeft kunnen brengen.