Eenheid in verscheidenheid koesteren

De nazaten van de contractarbeiders uit India hebben het maatschappelijk, cultureel en economisch goed gedaan. Zij helpen net als de andere bevolkingsgroepen aan de natievorming. Dat moet zo blijven opdat Suriname het voorbeeld voor de wereld mag blijven van ‘eenheid in verscheidenheid’. Dit brachten verschillende sprekers vrijdagavond naar voren, tijdens de traditionele herdenking van de Hindostaanse Immigratie bij het monument 'Baba en Mai' aan de Kleine Waterstraat.

Baba en Mai zijn met mala’s omhangen. Bij hun voeten brandt een dia. Er zijn bloemen gelegd bij het monument. Ook Mama Sranan, een moeder met vijf kinderen die de grootste bevolkingsgroepen voorstellen, is voor de 142ste herdenking van de Hindostaanse immigratie in traditionele kleding gehuld. Het kost meer moeite om het grotere en hogere beeld van mala’s te voorzien. Aan haar is ook hulde gebracht, omdat dit het land is waar de ‘nazaten van Baba en Mai’ wonen en werken.

De herdenking is een van de activiteiten van de Culturele Unie Suriname. De voorzitter, Anil Manurat, en minister Ashwin Adhin, afgezant van president Desi Bouterse, benadrukten dat de nazaten van de contractarbeiders zichzelf bewezen hebben in verschillende sectoren, in binnen- en buitenland. “Zij hebben net als de andere groepen een bijzondere bijdrage geleverd om van Suriname een mooi land te maken”, geeft Manurat aan. “De komst van de contractarbeiders heeft bijgedragen aan het verrijken van de samenleving op verschillende gebieden.”

Subashini Murugusan, ambassadeur van India in Suriname, is onder de indruk van de vrede tussen de verschillende bevolkingsgroepen. “De vele etniciteiten en de vreedzame samenleving zijn het rijkste erfgoed van Suriname waarop we trots moeten zijn. Het verbaast mij niet dat de Indiase cultuur, taal en tradities voortleven en vooral gekoesterd worden door de Hindostaanse gemeenschap in Suriname.” Adhin voegt er aan toe dat ‘dit voorbeeld voor de wereld’ gekoesterd moet worden. “We zijn een smeltkroes van eenheid in diversiteit. Hoe wij hier ook samenkwamen, aan de Surinaamse grond zijn wij verpand. Dat moet voor altijd zo blijven.”

René Gompers