Archeologie achter Walabapalen met prikkeldraad

Het onderzoek naar het massagraf van 1902 op Mariënburg is een Nationaal Historisch Onderzoek. Het gaat dus niet om een historisch tijdperk van bijvoorbeeld prehistorie, protohistorie of van de koloniale tijd en ook niet over politici zoals Jagernath Lachmon en Johan Pengel, Henck Arron, Ronald Venetiaan en Desi Bouterse en ook helemaal niet over een etnische groep in ons land. Maar het onderzoek verloopt desondanks nog steeds heel moeizaam.

Er is bijna nooit geld en niemand weet wie nu wie de baas is op Mariënburg.
Met het onderzoek naar het massagraf van 1902 op Mariënburg, schijnt maar weinig te willen lukken. Geen geld, geen gezag en ook geen huisvesting met licht en water en helemaal geen magazijn voor de veldattributen. Onder de mensen daar heerst er ook een duidelijke politieke angst. De partijpolitiek is daar verworden tot werkgever en tot sociale zaken. Je doet daardoor ook angstvallig onnozel! Je bent er bang voor!

Sinds januari 2013 is er ook niemand met enig gezag bij ons op Mariënburg geweest. Geen enkele politicus, geen enkele minister, geen enkel DNA-lid en ook geen enkele districtscommissaris. Terwijl het daar gaat om een onderzoek van Nationaal Historisch belang.

Bij de schooljeugd en ook bij de jongvolwassenen daar, die letterlijk op een steenworp afstand wonen van de suikeronderneming, blijkt dat velen nog nooit verder zijn geweest dan de wachterspoort bij de hoofdingang van het hele plantagecomplex. Vandaar ook de Commewijne lesbrief en de lezingen over de beroemde suikeronderneming Mariënburg op alle 31 scholen in het district .
Het onderzoek naar het massagraf voltrekt zich helaas heel moeizaam en ook langdradig, maar wel doelgericht en ook heel zelfbewust. Hopelijk vinden wij daar heel gauw waar wij op zoek naar zijn … het massagraf van 1902. Dat is heel belangrijk voor ons, maar ook voor het zelfvertrouwen van de mensen in de kampong. Dan hebben zij ook eindelijk weer hoop op betere tijden.


Benjamin S. Mitrasingh
archeoloog