Suriname milieufonds heeft nog lange weg

De Suriname Conservation Foundation (SCF) bestaat vandaag 15 jaar. SCF-directeur Leonard Johanns is tevreden, maar toch bezorgd. “De doelen van het veilig stellen van de biodiversiteit zijn nog lang niet bereikt, wanneer we zien dat de overheid aarzelt met het verbieden van omhakken van mangrove”, zegt hij aan Starnieuws. Volgens hem is het bekend dat dit bij wet zou moeten worden verboden. SCF wilt zich daarom in de toekomst focussen op het belang van de kustbescherming met de mangrove, de wetlandsfuncties en werken met jongeren.

Een zaak waar SCF ook extra aandacht voor zal vragen is de bescherming van zoetwatergebieden. Suriname is met het Coppename natuurreservaat op de Ramsar-lijst van ‘Watergebieden van International Belang’. Dit is een lijst binnen de Ramsar-conventie over wetlands. “Ramsar-gebieden zijn belangrijk voor de watervoorziening van het land en wij moeten nagaan of we niet meer gebieden zouden moeten toevoegen.” Suriname kent twee natuurlijke, niet vervuilde gebieden met oppervlakte zoetwater: de Nannie zwamp in Nickerie en de Coronie-zwamp. “Wij gaan hier heel voorzichtig mee moeten omgaan.” In het zuidelijk deel van ons land komt ook veel zoetwater voor, maar een vervelende bijkomstigheid is de goudwinning, “het water is dan niet meer geschikt als drinkwater”.

Johanns geeft aan dat in de afgelopen 15 jaar, de ruim 80 uitgevoerde projecten die te maken hebben met het behoud van de biodiversiteit, “nagenoeg allemaal zijn geslaagd”. Hieronder vallen financiering van meerjaren en kleine projecten. Zoals financieringen van personen die een PhD-studie willen doen of deelnemen aan een buitenlandse conferentie. “Zolang het onderwerp valt binnen hetgeen wij ook ondersteunen.” Als meerjarenproject haalt hij aan de inventarisatie van de flora en fauna van het Tafelberg-gebied, Coppename-gebied, Zuid-Suriname en onderzoek in het Bigi Pan-gebied. SCF krijgt op deze wijze alle rapporten en onderzoeksresultaten binnen, en speelt deze door aan belanghebbenden. Zo is er na een recent afgeronde PhD mangrove-studie in Coronie over de stressfactoren van een aanplant, informatie bekend geworden over wat te doen om de mangrove in stand te houden en te bevorderen. “Mangrove- en parwabossen zijn niet alleen de beste en goedkoopste vorm van kustbescherming, maar dienen ook als kraamkamer voor zeeleven als garnalen en vis”, benadrukt Johanns.

“Als samenleving boeken we toch vooruitgang”, vindt de SCF-directeur. Het verloopt traag maar wij moeten niet opgeven. “Als je ziet wat er in de wereld gebeurt op dit stuk, dan hebben wij nog een lange weg in onze natuurbescherming te gaan.” Toen wij jong waren schoten wij met onze katapult op stondoifi’s, stelt hij, “een halve hap”. Vandaag de dag denkt de jeugd er niet aan om vogels neer te schieten, we denken aan de natuur. “Dit verschil, die ontwikkeling, terwijl men zegt dat al die voorlichting niet werkt, maar het helpt wel. Daarom richten wij ons op de schooljeugd.”

SCF steekt boven de politiek uit. Opgericht in maart 2000 onder de regering-Wijdenbosch, versterkt door regering-Venetiaan II en III, wordt dit fonds verder ondersteund door de huidige regering. Tussen 2002 en 2014 is US$ 2.902.610 besteed aan de financieringen van de verschillende projecten. SCF krijgt de bestedingsgelden uit de winsten van het internationaal en ook in Suriname belegde kapitaal van circa US$17 miljoen. Het streven is om dit vermogen in de toekomst te vergroten.