Hulpdam Weg naar Zee op tijd af

Op 20 maart wordt er wederom een extreme hoge zeewaterstand verwacht. De aannemer en het ministerie van Openbare Werken zijn ervan overtuigd dat de hulpdam die wordt opgetrokken vóór die tijd af zal zijn. De dijk moet dan stevig genoeg zijn om te voorkomen dat het zeewater nog eens het woongebied binnenkomt. De vorige keer in februari is een aantal gezinnen genoodzaakt geweest tijdelijk te verhuizen door de watersnood.

Minister van Openbare Werken, Rabin Parmessar, is poolshoogte gaan nemen in het ressort. De dijk is voor 75 procent af. Er zijn dan nog twee maanden nodig om de dijk te verstevigen volgens de beste standaarden. De kleidam zal wel stevig genoeg zijn om weerstand te bieden aan het zeewater geven Remy Lachman, hoofd Waterkering en de aannemer Perdiepkoemar Khedoe (Surzwam), aan. De twee kilometer lange dijk loopt vanaf het Crematieoord langs het Bedevaartsoord tot en met een gedeelte van de Brantimakkastraat. De dijk loopt achter de huizen en door percelen. Dit is nodig om de golven eerder te breken en om de snelheid van het water te remmen, legt Lachman uit. Aan de andere kant van de dam zijn er lozingen gegraven om overtollig water af te voeren. Er wordt ook gewerkt om de waterhuishouding van de mensen te verbeteren, voegt Lachman eraan toe.

Aanleggen kwelders
Het ministerie gaat samenwerken met professor Sieuwnath Naipal en Conservation International om aan landaanwinst te doen. “Wij gaan kwelders aanleggen”, kondigt Parmessar aan. “Wij gaan systemen bouwen waarbij bij hoge waterstand alleen het water terugtrekt en het slib achterblijft.” Het slib blijft achter en droogt op, na een tijd is er genoeg opgehoogd waardoor het gebied alleen bij extreme hoge waterstanden nog blank ligt. In sommige landen zijn er dorpen ontstaan op kwelders. Deze brengen ook veel ecologische voordelen met zich mee. Het is ook om deze reden dat het land tussen de zee en de dijk in van zeer groot belang is in de strijd tegen de opkomende zee, benadrukt Parmessar. “Het voorland is nodig. We zullen met de mensen praten waar er nog ‘issues’ zijn. De natuur is hard, de zee wacht niet, het is elke seconde bezig. We zullen de medewerking moeten krijgen. Anders is het gezamenlijk verzuipen. Dat kunnen we niet hebben en dat is ook niet afgesproken.”

Parmessar deelt mee dat het niet blijft bij de twee kilometer. Op schema is om na de aanleg van deze dijk te beginnen aan de resterende vijf kilometer. Die zal lopen vanaf de rest van de Brantimakkastraat tot naar het Rensproject, geeft hij aan. Parmessar benadrukt dat de kleidam een tijdelijke oplossing is voor hooguit twee jaren. Hij verwacht volgend jaar al te beginnen aan een duurzame oplossing. De werkzaamheden stagneren door de zware regens en de vele zwampgebieden. “Maar we zijn aardig op schema”, verzekert Khedoe. “De bewoners van Weg naar Zee mogen gerust zijn. Men kan rustig slapen nu er een tijdelijke dam is opgetrokken in afwachting van de werkelijke dam.”