In memoriam René Rabindranath Jadnanansing: (1931-2014)

Icoon van het Surinaamse culturele- en verenigingsleven, pionier van het Surinaamse bioscoopwezen en de STVS.

Op 31 oktober 2014 bereikte ons het droevige bericht dat René Rabindranath Jadnanansing afscheid genomen had van het aardse leven. Dit bericht kwam als een donderslag bij heldere hemel, daar René zoals hij door zijn vrienden werd genoemd in een blakende conditie leek te verkeren.
René is geboren op 23 december 1931 uit een landbouwersfamilie te Kwatta. Na het behalen van zijn mulo-diploma (Graaf van Zinzendorf school) vertrok hij in 1957 naar Nederland, alwaar hij landbouwmeteorologie ging studeren aan het KNMI te De Bilt (Nederland). Hij keerde direct na zijn afstuderen in 1961 terug naar Suriname, alwaar hij in dienst trad van het Landbouwproefstation tot 1972. Daarna werkte hij nog één jaar bij het Ministerie van Onderwijs, afdeling Cultuur. Zijn job bij de overheid bood hem echter weinig bevrediging, daar het ondernemen hem in het bloed zat. Na een korte leer- en werkperiode bij de familie Teelucksing, die de grote filmdistributeurs waren in Trinidad, besloot René te kiezen voor de filmdistributiebranche.

In 1980 besloot hij samen met de bekende zakenman Harry Tewarie de bioscopen Star, Tower en Bellevue aan te kopen. Op een bepaald moment besloten de zakenpartners elk hun eigen weg te gaan en René werd in 1984 de enige eigenaar van theater Star. Hij slaagde erin Star tot grote hoogte te brengen, in die zin dat de beste films daar vertoond werden, terwijl de publieke belangstelling steeds groeiende was. In die periode heeft René vrijwel alle belangrijke filmfestivals o.a. Cannes, Milaan, Los Angeles, Hong Kong bezocht en zich daarbij steeds opgesteld als de (onofficiële) vertegenwoordiger van ons land, waarbij hij geprobeerd heeft bekendheid aan Suriname te geven. In die periode raakte hij bevriend met de wereldberoemde Surinaamse cineast Pim de la Parra, die toen met zijn grote hit Blue Movie (tezamen met Paul Verhoeven) internationale furore maakte.

Doodsklap
Door de opkomst van de piraterij in de filmbusiness, met name het zonder rechten vertonen van films op de Surinaamse televisie en het ongeoorloofd kopiëren van films door de videotheken, kreeg het Surinaamse bioscoopwezen in de jaren 90 de doodsklap toegediend. René besloot toen eerst Star te verhuren voor andere doeleinden en in 2003 verkocht hij deze bioscoop. Daarna nam hij het besluit zich te wijden aan zijn gezin en het culturele- en verenigingsleven. Gelet op zijn kennis werd echter na de verkoop van Star toch een beroep op hem gedaan zitting te nemen in de Raad van Toezicht van de STVS. Toen de directie onbemand werd, heeft René deze functie gedurende enige tijd waargenomen. Zijn grootste verdienste in deze periode was dat hij de exclusieve rechten voor de uitzending van de Wereldkampioenschappen voetbal voor STVS heeft weten te bemachtigen.
Ik kreeg recentelijk informatie over het feit dat René in zijn jongere jaren ook journalist/ fotograaf is geweest. Hij nam eerst het initiatief tot het uitgeven van een maandblad, waarin vooral filmnieuws werd gepubliceerd. Later was hij betrokken bij het uitgeven van het blad Prakash.

Reeds in zijn jeugdjaren was René actief in verscheidene organisaties. Hij is één van de leidende figuren geweest in de HNS (Hindustani Nauyuk Sabha), later omgezet in SNS (Sarnami Nauyuk Sabha). Helaas bestaat deze vereniging waarvan vele prominenten in de Surinaams Hindustaanse gemeenschap lid geweest zijn, niet meer. Maar gedreven als hij was besloot hij bijkans 40 jaar geleden zich aan te sluiten bij de wereldwijde Lions Organisatie. Hij was lid van Lions Club Para en oprichter van de zeer actieve club Lions Club Kwatta, waarbij René als associate member vooral een belangrijke rol gespeeld heeft bij grote activiteiten als de Landbouwtentoonstellingen en de International Duck & Curry Competition. Hij heeft echter vooral naam gemaakt met een door hem persoonlijk geïnitieerd en jaarlijks terugkerend project voor de weeskinderen, waarbij aan deze kinderen niet alleen een plezierige dag werd geboden, maar waarbij zij ook voorzien werden van schoolbenodigdheden en kledingstukken. In de Lions organisatie vielen de kwaliteiten van René zodanig op dat hij alle mogelijke functies heeft vervuld.

Bescheidenheid
Bescheiden als hij was, heeft hij de hoogste Lionsfunctie op districtsniveau aan zich voorbij laten gaan en gaf hij er de voorkeur aan dat een vrouwelijke Lion voor de functie van District-Governor in aanmerking kwam. De Lions in Suriname hebben bewerkstelligd dat hij door Lions Club International gehonoreerd werd met de titel: Life Member.
Ook van de Sociëteit Republiek Suriname (SORES) is hij ettelijke jaren bestuurslid en voorzitter geweest. In die hoedanigheid heeft hij een Internationale Baithak Gana Parampara (contest) georganiseerd, dat tot op heden niet geëvenaard is. Ook was hij initiatiefnemer van vele lezingen van deze organisatie en enige jaren geleden heeft hij in zijn hoedanigheid van voorzitter van SORES een lezing van zijn geliefd nichtje, Tweede Kamerlid, Tanja Jadnanansing ingeleid in Solei te Paramaribo, waarbij hij met zichtbare trots de navolgende historische woorden uitsprak: “wat de familie Jadnanansing in Suriname niet gelukt is, is in Nederland wel gelukt, namelijk het voortbrengen van een parlementariër”.

Verder is hij de motor geweest bij de organisatie van diverse shows van Indiase en Surinaamse artiesten. Maar ook op het gebied van sport heeft hij zijn sporen verdiend. In Nederland was hij een verdienstelijk amateur tennisser, terwijl hij in Suriname bestuurslid is geweest van de sportvereniging Jai Hind. In deze hoedanigheid heeft hij mede bewerkstelligd dat Jai Hind promoveerde naar de hoofdklasse. Maar zijn grote passie op sportgebied was ongetwijfeld cricket. Hij heeft verschillende reizen gemaakt naar onder andere Guyana en Trinidad met de bedoeling om een of meerdere testmatches bij te wonen.
Verder is hij één van de pioniers geweest van de Nationale Stichting Hindostaanse Immigratie (NSHI). In zijn bestuursperiode werd het zogenaamde Lalla Rookh gebouw op de hoek van de Lalla Rookhweg en de Verlengde Coppenamestraat met auditorium opgezet.

René is ook een prominent lid geweest van de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP). Van deze partij is hij o.a. hoofdbestuurslid geweest en voor zijn verdiensten in deze organisatie is aan hem het erelidmaatschap verleend.
Voor zijn verdiensten voor de Surinaamse gemeenschap is René door de President van de Republiek Suriname onderscheiden eerst met Ridder en daarna Commandeur in de ereorde van de Palm.

De overledene laat een echtgenote mevrouw Sumintra Ramdinsingh, zijn drie kinderen, Sandhya, Raj en Sharmila, die allen een academische opleiding hebben voltooid en vier kleinkinderen na.
De crematie van René heeft onder grote belangstelling en met een speciale indrukwekkende ceremonie van de Lions plaatsgevonden op 04 november 2014.

Carlo Jadnanansing